Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μην πετάτε το περιτύλιγμα, φάτε το!



Ρώμη.-

Αμερικανοί επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν μια φαγώσιμη μορφή περιτυλίγματος που ελπίζουν ότι θα διατηρεί τα τρόφιμα πιο αποτελεσματικά από τις πλαστικές συσκευασίες, βοηθώντας έτσι να περιοριστούν τόσο η σπατάλη τροφίμων όσο και ο όγκος των πλαστικών απορριμάτων.

Οι βρώσιμες μεμβράνες περιτυλίγματος φτιάχνονται από καζεΐνη, μια πρωτεΐνη του γάλακτος, ανέφεραν οι επιστήμονες του υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ σε ένα συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Χημικών. Το περιτύλιγμα αυτό προς το παρόν δεν έχει ιδιαίτερη γεύση, όμως θα μπορούσαν να προστεθούν στη μεμβράνη διάφορες αρωματικές ύλες, αλλά και βιταμίνες, προβιοτικά και άλλα στοιχεία για να την κάνουν πιο θρεπτική και νόστιμη.

Η μεμβράνη μοιάζει πολύ με το πλαστικό περιτύλιγμα αλλά προστατεύει τα τρόφιμα από την επαφή τους με το οξυγόνο κατά 500 φορές περισσότερο, ενώ ταυτόχρονα είναι και βιοαποδομήσιμη, ανέφεραν οι επιστήμονες στο συνέδριο που διεξάγεται στην Πενσιλβάνια.

"Οι μεμβράνες με βάση την πρωτεΐνη παρεμποδίζουν άριστα το οξυγόνο και βοηθούν στην πρόληψη της αλλοίωσης των τροφίμων. Αν χρησιμοποιηθούν στις συσκευασίες θα μπορούσαν να αποτρέψουν τη σπατάλη τροφίμων κατά τη διαδικασία διανομής τους" ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια Πέγκι Τομάζουλα

Το 30-40% του φαγητού που παράγεται σε όλον τον κόσμο δεν φτάνει ποτέ στο τραπέζι επειδή χαλάει κάποια στιγμή είτε μετά τη συγκομιδή ή κατά τη διάρκεια της μεταφοράς του, είτε επειδή το πετούν στα σκουπίδια τα καταστήματα ή οι καταναλωτές. Την ίδια στιγμή, περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι πέφτουν για ύπνο κάθε βράδυ με άδειο το στομάχι, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.

Ο περιορισμός της σπατάλης τροφίμων στο μισό μέχρι το 2030 είχε περιληφθεί στους στόχους για την παγκόσμια ανάπτυξη που υιοθετήθηκαν από τη διεθνή κοινότητα το 2015.

Οι Αμερικανοί επιστήμονες επιδιώκουν ταυτόχρονα να μειώσουν την ποσότητα των πλαστικών απορριμμάτων. "Αυτήν την περίοδο εξετάζουμε τις εφαρμογές της βρώσιμης μεμβράνης. Για παράδειγμα, στις μερίδες τυριού χρησιμοποιείται μεγάλη ποσότητα πλαστικού περιτυλίγματος, θα θέλαμε να το αλλάξουμε αυτό", ανέφερε η Λετίσια Μπονέιλι.

Σε κάθε περίπτωση, οι μερίδες τυριού θα πρέπει και πάλι να περικλείονται σε ένα μεγαλύτερο πλαστικό ή χάρτινο κουτί όταν αποθηκεύονται στα ράφια των καταστημάτων, για να μην βρομίζουν και να μην παίρνουν υγρασία.

Στην αγορά κυκλοφορούν ήδη βρώσιμες συσκευασίες από άμυλο που όμως είναι σχετικά πορώδεις και δεν αποτρέπουν τόσο αποτελεσματικά την επαφή των τροφίμων με το οξυγόνο της ατμόσφαιρας.

Η Μπονέιλι είπε ότι ελπίζει τα περιτυλίγματα καζεΐνης να κυκλοφορήσουν στην αγορά μέσα στα επόμενα τρία χρόνια.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία