Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κύτταρα από τη μύτη διόρθωσαν αρθρώσεις στα γόνατα για πρώτη φορά



Πηγή The Lancet.-

Μερικές φορές η λύση βρίσκεται κάτω από τη μύτη μας. Έτσι, χρησιμοποιώντας κύτταρα από το χόνδρο στη μύτη δέκα ασθενών, Ελβετοί γιατροί κατάφεραν να θεραπεύσουν τα προβλήματα στις αρθρώσεις των γονάτων τους.

   Δύο χρόνια μετά τη μεταμόσχευση των κυττάρων της μύτης στα γόνατα, οι ασθενείς ηλικίας 18 έως 55 ετών είχαν αναπτύξει νέο χόνδρο στα κατεστραμμένα από τραυματισμό γόνατά τους, πονούσαν λιγότερο και η ποιότητά της ζωής τους είχε βελτιωθεί αισθητά.

   Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος εφαρμόζεται σε ανθρώπους και δημιουργεί υποσχέσεις για το μέλλον, αν και θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί από τις αρμόδιες εποπτικές Αρχές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, προκειμένου να αντικαταστήσει εν μέρει τις σήμερα χρησιμοποιούμενες θεραπείες.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου και του νοσοκομείου της Βασιλείας Ιβάν Μάρτιν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", δήλωσαν ότι, αν και είναι ενθαρρυντικά αυτά τα πρώτα αποτελέσματα, χρειάζεται περισσότερη έρευνα, προτού η μέθοδος εφαρμοσθεί ευρέως.

         «Αναπτύξαμε μια νέα πολλά υποσχόμενη τεχνική για τη θεραπεία των τραυματισμών στις αρθρώσεις των γονάτων. Προτού όμως την προσφέρουμε ως θεραπεία ρουτίνας, θα πρέπει να τη δοκιμάσουμε σε περισσότερους ασθενείς και σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές σε βάθος χρόνου», δήλωσε ο Μάρτιν. Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη κλινική δοκιμή με 108 ασθενείς σε τέσσερα ιατρικά κέντρα.

         Ο χόνδρος των αρθρώσεων είναι ο συνδετικός ιστός που καλύπτει και προστατεύει τα οστά των γονάτων, όμως τυχόν τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα όπως πόνους, δυσκολία βαδίσματος ή τρεξίματος, σε περιορισμένη κίνηση της άρθρωσης και τελικά πιθανώς σε οστεοαρθρίτιδα. Κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται με κάποια βλάβη σε άρθρωση του γονάτου. Μέχρι σήμερα η αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων δεν είναι εύκολη, καθώς δεν υπάρχει κάποια ιδανική θεραπεία.

   Μια μέθοδος είναι η λήψη χονδροκυττάρων του ασθενούς, η καλλιέργειά τους στο εργαστήριο και η εισαγωγή τους ξανά στο γόνατο, μια διαδικασία που απαιτεί δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Μια εναλλακτική λύση είναι η λήψη κυττάρων από πτωματικό δότη ή η δημιουργία μικροσκοπικών ρηγμάτων στο οστό, με την ελπίδα ότι θα απελευθερωθούν πρόδρομα κύτταρα, τα οποία θα αποκαταστήσουν τον ελαττωματικό χόνδρο.

   Η νέα λιγότερο επεμβατική μέθοδος περιλαμβάνει τη λήψη κυττάρων χόνδρου από το ρινικό διάφραγμα του ασθενούς (μόνο με τοπική αναισθησία) και τον πολλαπλασιασμό τους στο εργαστήριο σε κυτταρικές καλλιέργειες. Στη συνέχεια, τα κύτταρα τοποθετούνται σε μια πορώδη μεμβράνη κολλαγόνου για άλλες δύο εβδομάδες. Τελικά προκύπτει ένα μόσχευμα διαστάσεων 30 επί 40 χιλιοστών, το οποίο κόβεται στις κατάλληλες διαστάσεις και εισάγεται χειρουργικά στη θέση της κατεστραμμένης άρθρωσης του γονάτου.

   Μετά την επέμβαση, ο ασθενής περπατά με πατερίτσες για έξι έως οκτώ εβδομάδες και η πλήρης ανάκαμψή του χρειάζεται αρκετούς μήνες. Μετά από δύο χρόνια, οι διαγνωστικές εξετάσεις έδειξαν ότι νέος ιστός είχε αναπτυχθεί στο γόνατο, ο οποίος ήταν παρόμοιος με τον φυσιολογικό χόνδρο. Δεν αναφέρθηκαν κάποιες παρενέργειες.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία