Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Ελλάδα στην εποχή τής τρόϊκας
-----------------------------------------------

Ανταλλακτικά "παζάρια" σε περίοδο κρίσης



Αθήνα (Πέμπτη)

Το διάστημα της κρίσης στην Αργεντινή, αναπτύχθηκαν από το λαό εναλλακτικές μορφές οικονομίας, έξω από την, παρουσιαζόμενη ως αναπόφευκτη, καπιταλιστική γραμμή παραγωγής και κατανάλωσης, που βοήθησαν τον κόσμο να επιβιώσει.

    Έτσι, ο λαός κατέφυγε στο «τρουέκε», ένα σύστημα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών. Δέκα εκατομμύρια κάτοικοι επιβιώνουν χάρη στο «τρουέκε», που λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις στην Αργεντινή. Τα μέλη του, μάλιστα, υποστηρίζουν ότι μʼ αυτόν τον τρόπο αποφεύχθηκε η αιματοχυσία και η βία, από τους ανθρώπους που προσπαθούσαν να επιβιώσουν.

    Η Ελλάδα έχει την δική της απάντηση στην κρίση σε Αθήνα, Βόλο και Πάτρα.

    Στην Αθήνα, άρχισε μόλις προ μηνών να λειτουργεί το μπαζάρ ανταλλαγής ρούχων, αποκτώντας σταδιακά φανατικές οπαδούς. Έτσι σε δύσκολες εποχές που όλα έχουν μειωθεί φυσικό και το «shopping» έχει υποστεί κάμψη, αρκετές κυρίες καταφεύγουν στην ανταλλαγή των ρούχων τους για να εμπλουτίσουν την ντουλάπα τους, με κομψά ρούχα από δεύτερο χέρι, και χωρίς να ξοδέψουν ούτε ένα ευρώ.

    Η κ. Μαρία Χάλαρη, που συμμετέχει στο μπαζάρ ανταλλαγών, τονίζει  ότι «όλες μας έχουμε ρούχα καλοδιατηρημένα που δεν τα φορούμε επειδή τα βαρεθήκαμε ή επειδή άλλαξε το σώμα μας και δεν μας πηγαίνουν. Ωστόσο κάτι που είναι άχρηστο σʼ εμάς μπορεί να ταιριάζει γάντι σε κάποια φίλη μας».

    Συνεχίζοντας η κ. Δήμητρα Λεβάκου, η οποία έχει πάρει μέρος σε πολλά τέτοιου είδους μπαζάρ, συμπληρώνει ότι «οι εκδηλώσεις αυτές συνδυάζουν το τερπνόν μετά του ωφελίμου, καθώς αποτελούν μία ιδανική ευκαιρία για τις συμμετέχουσες να περάσουν ένα ευχάριστο απόγευμα με τις φίλες τους».

    Η κ. Κική Τσιαμπούση, διευκρινίζει ότι «δεν υπάρχει μίνιμουμ αριθμός ρούχων που πρέπει να φέρει κάθε συμμετέχουσα. Και έτσι είναι λογικό και δίκαιο οι γυναίκες που θα φέρουν τα περισσότερα ρούχα να κάνουν τις περισσότερες ανταλλαγές». Συμπληρώνει ότι ιδανική ώρα για τη διοργάνωση της εκδήλωσης είναι το απόγευμα μίας καθημερινής».

    Μία εναλλακτική κοινωνική οικονομία εφαρμόζεται στη Μαγνησία, που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, γιατί όπως ισχυρίζεται το δίκτυο Τοπικής Εναλλακτικής Μονάδας (ΤΕΜ), ανταλλαγή σημαίνει και αλληλεγγύη. Είναι μία θετική δράση από τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους, δημιουργούν ευκαιρίες απασχόλησης, δίνουν αξία στα τοπικά προϊόντα, βοηθούν τις οικογένειες τους και τις επιχειρήσεις τους να επιβιώσουν και να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση. Η εκτίμηση της οποιασδήποτε προσφοράς και ζήτησης στο πλαίσιο των ανταλλαγών ανάμεσα στα μέλη του Δικτύου και το μέσο συναλλαγής δεν είναι το ευρώ, αλλά η Τοπική Εναλλακτική Μονάδα (ΤΕΜ).

    Το Δίκτυο ΤΕΜ, σύμφωνα με το μέλος, Γιώργο Παπαδημητρίου, δίνει τη δυνατότητα σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, αλλά και σε επιχειρήσεις να συμμετέχουν δημιουργικά στην κοινωνική και οικονομική ζωή της περιοχής του, αυξάνοντας τις ευκαιρίες απασχόλησης και διάθεσης αγαθών και υπηρεσιών, αποκλειστικά στα άλλα μέλη του Δικτύου.

    Με τη συμμετοχή του στο Δίκτυο ένα φυσικό πρόσωπο ή επιχείρηση μπορεί να προσφέρει εργασία, προϊόντα ή υπηρεσίες για τις οποίες θα αμειφθεί με μονάδες ΤΕΜ, πιστώνοντας έτσι το λογαριασμό του. Η πίστωση σε μονάδες ΤΕΜ στην πράξη σημαίνει ότι κάποιος έχει τη δυνατότητα, πάντα μέσα στα όρια του συγκεκριμένου Δικτύου, να αναζητήσει με τη σειρά του υπηρεσίες ή προϊόντα που υπάρχουν διαθέσιμα από άλλα μέλη του Δικτύου και να τα «πληρώσει» με μονάδες ΤΕΜ.

    Στο Δίκτυο ΤΕΜ όλες οι συναλλαγές γίνονται με σκοπό το αμοιβαίο όφελος των μελών του, με ίσους όρους και από την ίδια βάση. Το ίδιο το σύστημα βάζει φραγμό στη συσσώρευση. Για να αποκτήσουν ΤΕΜ τα μέλη του Δικτύου χρειάζεται να ξεκινήσουν μια συναλλαγή και να είναι διαθέσιμοι να προσφέρουν υπηρεσίες ή προϊόντα για αξιοποίηση από τα άλλα μέλη του δικτύου.

    Η ιδέα του «Οβολού» στην Πάτρα είναι απλή, και δημιουργείται στην ουσία μία κοινωνική τράπεζα. Γίνεται ανταλλαγή των προϊόντων και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση του ευρώ. Στην ουσία πρόκειται για ένα σύστημα μέτρησης της ανταλλακτικής αξίας των προϊόντων και των υπηρεσιών. Ένας οβολός αντιστοιχεί σ' ένα ευρώ. Όμως, με το κοινωνικό νόμισμα τα προϊόντα και οι υπηρεσίες είναι πολύ φθηνότερα σε σχέση με την τιμή που έχουν στην αγορά, αφού δεν υπάρχουν μεσάζοντες, κερδοσκοπία και φορολογικές επιβαρύνσεις. Η συσσώρευση οβολών δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Ούτε μπορείς να ελπίζεις στην απόκτηση μελλοντικής υπεραξίας. Εμπνευστής της ιδέας και πρόεδρος του «Οβολού» είναι ο επιχειρηματίας Νίκος Μπογονικολός. Την Πρωτοχρονιά του 2009 ίδρυσε ένα group στο facebook που μέσα σε δύο μήνες αριθμούσε ήδη 4.000 μέλη. Στις 25 Μαΐου του 2009 με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών η πρώτη θεσμοθετημένη κοινωνική τράπεζα με έδρα την Πάτρα ήταν γεγονός.

    Μέσα από τη διαδικτυακή πλατφόρμα ανταλλαγών του «Οβολού» συναλλάσσονται 1.300 εγγεγραμμένα μέλη, στην πλειονότητά τους νέοι και νέες.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία