|
| | | |
Αφιέρωμα στον σακχαρώδη διαβήτη
Πλήττει το 10% τών Ελλήνων - Ομως νέα ελπιδοφόρα φάρμακα
προστατεύουν από καρδιαγγειακά και συμβάλλουν στην απώλεια βάρους
Κείμενο Αγγέλα Φωτοπούλου
Ο σακχαρώδης διαβήτης πλήττει το 10% το πληθυσμού στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως και σύμφωνα με προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η συχνότητα της πάθησης θα αυξηθεί το 2030. Για την πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη "τύπου 2", προτείνεται : άσκηση , προσοχή στη διατροφή και διατήρηση του σωματικού βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα. Όσον αφορά τον σακχαρώδη διαβήτη "τύπου 1" (νεανικό διαβήτη) ο οποίος είναι αυτοάνοσο νόσημα, μελέτες έχουν δείξει ότι ο θηλασμός, κατά τους πρώτους μήνες της ζωής, προστατεύει, ενώ αντίθετα, η διατροφή με γάλα αγελάδας, στους πρώτους μήνες της ζωής, δημιουργεί προδιάθεση. Παρόλα αυτά, σήμερα, οι διαβητικοί έχουν περισσότερες δυνατότητες από κάθε άλλη εποχή να ρυθμίσουν το σάκχαρο στο αίμα εύκολα, γρήγορα και με ελάχιστη προσπάθεια. Ελπιδοφόρα μηνύματα δίνουν στους διαβητικούς νεότερα φάρμακα για τα οποία τα αποτελέσματα μελετών έδειξαν ότι προστατεύουν από τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, καθώς και κάποια άλλα φάρμακα τα οποία βοηθούν στη μείωση του σωματικού βάρους των διαβητικών.
Τα παραπάνω επισήμανε ο επίκουρος καθηγητής Παθολογίας - Διαβητολογίας, του τμήματος Ιατρικής του ΑΠΘ, Τριαντάφυλλος Διδάγγλεος, στο περιθώριο του 30ου Επετειακού Πανελλήνιου Συνεδρίου της Διαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας.
Τα νεότερα φάρμακα
"Τα καρδιαγγειακά προβλήματα αποτελούν την κύρια αιτία θανάτου στα άτομα με διαβήτη.Υπάρχουν πολύ ελπιδοφόρα φάρμακα για τον σακχαρώδη διαβήτη, τα GLP1 ανάλογα (ανάλογα του ανθρώπινου γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1) τα οποία έχουν επιπλέον όφελος καθώς μειώνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο", ανέφερε ο κ. Διδάγγελος.
Πρόκειται για δύο ενέσιμα φάρμακα, για το ένα εκ των οποίων τα αποτελέσματα της μελέτης LEADER, που δημοσιεύτηκε στο "New England Journal of Medicine", έδειξαν ότι μείωσε σημαντικά τον κίνδυνο σοβαρών καρδιαγγειακών επεισοδίων και θανάτου σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 και μείωση κατά 22% των θανάτων οφειλομένων στο καρδιαγγειακό έναντι του εικονικού φαρμάκου. Εξάλλου, τα συμπεράσματα από τη μελέτη "SUSTAIN 6", τα οποία αφορούν το υπό ανάπτυξη δεύτερο φάρμακο - ανάλογο του "GLP-1" και παρουσιάστηκαν στην 52η Ετήσια Συνάντηση του European Asociation for the Study of Diabetes (EASD) 2016 και δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "New England Journal of Medicine", έδειξαν ότι μείωσε τα μείζονα καρδιαγγειακά συμβάματα κατά 26% σε ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 και υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο.
"Επίσης υπάρχει μια νέα κατηγορία φαρμάκων, οι αναστολείς της μεταφοράς γλυκόζης στον νεφρό. Με τη χρήση αυτών των φαρμάκων οι ασθενείς έχουν αυξημένη ούρηση και αυξημένη αποβολή γλυκόζης δια μέσου των ούρων. Αυτό σημαίνει χάσιμο θερμίδων διότι ένα γραμμάριο γλυκόζης έχει τέσσερις θερμίδες. Δηλαδή αν χάσει ο ασθενής μια ικανή ποσότητα γλυκόζης θα έχει και μια απώλεια θερμίδων και θα αδυνατίζει. Ένα νέο φάρμακο αυτής της κατηγορίας, που είναι σε μορφή χαπιού, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο συνέδριο. Είναι ένα φάρμακο το οποίο ρυθμίζει το σάκχαρο και συμβάλλει στην απώλεια βάρους. Δεν έχει ένδειξη για όσους θέλουν να χάσουν βάρος, αλλά μόνο για διαβητικούς. Προς το παρόν έχει ένδειξη για τους διαβητικούς "τύπου 2", που δεν είναι ινσουλινοεξαρτώμενοι. Ίσως, στο μέλλον να πάρει ένδειξη και για τα άτομα με διαβήτη "τύπου 1", γιατί δεν έχει σχέση με το πάγκρεας, ή με την έκκριση ινσουλίνης. Έχει μηχανισμό τελείως διαφορετικό και ανεξάρτητο με κύρια δράση στο νεφρό. Δεν έχει δράση πουθενά αλλού", ανέφερε ο Διδάγγελος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|