Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

Τουλάχιστον οκταπλάσιος ο κίνδυνος σοβαρού εμφράγματος για τους καπνιστές κάτω των 50 ετών



Πηγή BMJ Heart.-

 Οι καπνιστές κάτω των 50 ετών έχουν πάνω από οκτώ φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να πάθουν σοβαρό έμφραγμα, σε σχέση με τους μη καπνιστές, πράγμα που τους καθιστά την πιο ευάλωτη από όλες τις ηλικιακές ομάδες, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

   Όλοι οι καπνιστές κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από έμφραγμα σε σχέση με τους μη καπνιστές συνομηλίκους τους, αλλά οι νεότεροι ακόμη περισσότερο.

   Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό 'BMJ Heart', ανέλυσαν στοιχεία για 1.727 ανθρώπους που έπαθαν έμφραγμα του μυοκαρδίου. Από αυτούς, σχεδόν οι μισοί ήσαν καπνιστές (48,5%), το ένα τέταρτο πρώην καπνιστές (27%) και οι υπόλοιποι μη καπνιστές (24,5%). 

   Οι καπνιστές ήσαν περίπου δέκα χρόνια νεότεροι σε σχέση με τους πρώην και τους μη καπνιστές, όταν έπαθαν το έμφραγμα. Οι καπνιστές είχαν επίσης διπλάσια πιθανότητα, σε σχέση με τους μη καπνιστές, να έχουν πάθει στο παρελθόν προηγούμενα επεισόδια στεφανιαίας νόσου.

   Ήταν ακόμη τρεις φορές πιθανότερο, σε σχέση με τους μη καπνιστές, να έχουν περιφερική αρτηριακή νόσο, μια πάθηση στην οποία οι εναποθέσεις λίπους στα αιμοφόρα αγγεία περιορίζουν την τροφοδοσία των κάτω άκρων με αίμα.

   Οι καπνιστές ανεξαρτήτως ηλικίας είχαν υπερτριπλάσια πιθανότητα να πάθουν έμφραγμα σε σχέση με τους συνομηλίκους μη και πρώην καπνιστές από κοινού. Όμως ειδικά για τους καπνιστές έως 50 ετών, η πιθανότητα εμφράγματος ήταν 8,5 φορές μεγαλύτερη.

   Όσο μεγαλώνει η ηλικία του καπνιστή, τόσο μειώνεται η «ψαλίδα». Έτσι, οι καπνιστές 50 έως 65 ετών έχουν πενταπλάσιο κίνδυνο εμφράγματος, ενώ οι καπνιστές άνω των 65 ετών τριπλάσιο κίνδυνο σε σχέση με τους μη καπνιστές.

   Με δεδομένο ότι οι νεότερης ηλικίας άνθρωποι έχουν λιγότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου (υπέρταση, υψηλή χοληστερίνη, διαβήτη κ.α.), ο πιο αυξημένος γι' αυτούς κίνδυνος εμφράγματος πρέπει να αποδοθεί κυρίως στο κάπνισμα, σύμφωνα με τους βρετανούς επιστήμονες.

   Ποτέ δεν είναι αργά να κόψει κανείς το τσιγάρο

         Μια δεύτερη έρευνα αμερικανών επιστημόνων, που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ππεριοδικό προληπτικής ιατρικής "American Journal of Preventive Medicine", δείχνει ότι ακόμη κι αν κόψει κάποιος το κάπνισμα σε προχωρημένη ηλικία, μετά τα 60, θα ωφεληθεί, καθώς θα μειωθεί η πιθανότητα να πεθάνει πρόωρα μετά τα 70.

         Το κάπνισμα συνεχίζει να αποτελεί βασική αιτία για καρκίνο και πρόωρο θάνατο. Η νέα μελέτη δείχνει ότι οι καπνιστές με ηλικία άνω των 70 ετών έχουν υπετριπλάσια πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα. Όσο πιο γρήγορα το κόψει κανείς, τόσο μειώνεται αυτή η πιθανότητα.  



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία