Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νέα τεχνική διάγνωσης του καρκίνου του δέρματος από δύο Ομογενείς ερευνήτριες στις ΗΠΑ

Πηγή  Science Translational Medicine



Πηγή Science Translational Medicine.-

 Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής δύο Ελληνίδες, χρησιμοποίησαν μια εξελιγμένη μη επεμβατική τεχνική, την Πολυφωτονική Μικροσκοπία, για να κάνουν πρωτοποριακή διάγνωση του καρκίνου του δέρματος. Η μέθοδος για πρώτη φορά παρατηρεί τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στα μιτοχόνδρια των δερματικών κυττάρων, διακρίνοντας έτσι τον υγιή από τον καρκινικό ιστό.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Ειρήνη Γεωργακούδη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Tufts της Μασαχουσέτης, και τη συνεργάτιδά της δρα Δήμητρα Πουλή, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "Science Translational Medicine". Οι επιστήμονες συνέκριναν κάτω από το μικροσκόπιό τους το δέρμα δέκα ασθενών με καρκίνο του δέρματος και τεσσάρων υγιών ανθρώπων.

   Σήμερα η εξέταση μιας ελιάς στο δέρμα κατά πόσο είναι καρκινική, οδηγεί σε αφαίρεσή ενός μικρού τμήματός της και βιοψία του στο εργαστήριο. Όμως, χάρη στη νέα τεχνική, που χρησιμοποιεί σωματίδια του φωτός (φωτόνια) για να «φωτίσει» ένα μόριο (NADH) μέσα στα μιτοχόνδρια, στο μέλλον μπορεί η διάγνωση να γίνεται, κάτω από το μικροσκόπιο, μη επεμβατικά και μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.

Όπως δήλωσε η κ. Γεωργακούδη, «η Πολυφωτονική Μικροσκοπία είναι μια τεχνική που συνδυάζει λέιζερ με μικροσκόπια υψηλής ανάλυσης. Μπορεί να συλλάβει μορφολογικές και μεταβολικές πληροφορίες στο μικροσκοπικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας ενδογενή φθορισμό χωρίς την ανάγκη για την εκτομή ιστού, δημιουργώντας έτσι ουσιαστικά μια βιοψία χωρίς νυστέρι».

   Οι πληροφορίες που συλλέγονται με αυτή τη μέθοδο, έχουν χωρική ανάλυση μικρότερη του ενός εκατομμυριοστού του μέτρου, δηλαδή περίπου 500 φορές μικρότερη απο τη διάμετρο μιας ανθρώπινης τρίχας. Έτσι, διαθέτουν ξεχωριστό δυναμικό για την παρακολούθηση της υγείας όχι μόνο των ιστών και των κυττάρων, αλλά και των ίδιων των ενδοκυτταρικών οργανιδίων.

   Σύμφωνα με την κ. Πουλή, «εξαιρετικής σημασίας τέτοια οργανίδια είναι τα μιτοχόνδρια, τα οποία παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην παραγωγή ενέργειας απαραίτητης για την επιβίωση των κυττάρων, γι' αυτό, άλλωστε, αποκαλούνται και "κυτταρικά εργοστάσια ενέργειας". Τα οργανίδια αυτά συνεχώς αναδιοργανώνουν τη δομή και την οργάνωση τους, έτσι ώστε να διατηρείται η μιτοχονδριακή λειτουργία και η κυτταρική ομοιόσταση».

   Οι διαταραχές των μιτοχονδρίων εμπλέκονται στην παθογένεση μιας πληθώρας νοσημάτων, όπως οι νευροεκφυλιστικές και οι μεταβολικές νόσοι, ο διαβήτης, οι καρδιοπάθειες και ο καρκίνος. Οι διαταραχές αυτές όμως είναι δύσκολο να ανιχνευθούν και να αξιολογηθούν χωρίς την αφαίρεση τμήματος του ιστού ή την έγχυση ειδικών βαφών στα μιτοχόνδρια.

   Η νέα έρευνα δείχνει όμως ότι τα σημεία της μιτοχονδριακής δυσλειτουργίας μπορούν να εντοπιστούν μη επεμβατικά στο ζωντανό ανθρώπινο δέρμα μέσω της παρακολούθησης του διφωτονικού φθορισμού του μιτοχονδριακού συνενζύμου NADH. «Προσφέρεται, έτσι», τονίζει η κα Πουλή, «μια έμμεση ματιά στο πώς τα μιτοχόνδρια αλλάζουν τη διάταξη και την οργάνωσή τους κάτω από διαφορετικές συνθήκες, όπως η στέρηση οξυγόνου».

   Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το υγιές δέρμα παρουσιάζει συνεπή πρότυπα μιτοχονδριακής οργάνωσης, τα οποία διαταράσσονται στο βασικοκυτταρικό καρκίνωμα και στο μελάνωμα. «Το γεγονός αυτό», σύμφωνα με την κα Γεωργακούδη, «υποδηλώνει ότι η απεικόνιση της μιτοχονδριακής λειτουργίας θα μπορούσε να προσφέρει μία εναλλακτική οδό για τη διάγνωση και την παρακολούθηση αυτών των καρκίνων του δέρματος».

   Όπως τόνισαν και οι δύο, μια εκτενέστερη μελέτη παρακολούθησης θα είναι απαραίτητη για να αποκαλύψει τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό εκείνων των δομικών και λειτουργικών αλλαγών, που θα μπορούσαν να έχουν προγνωστική αξία για την εξέλιξη της νόσου, το δυναμικό μετάστασης, καθώς και της απόκρισης στην θεραπεία. Αν οι μεγαλύτερες μελέτες επιβεβαιώσουν τη διαγνωστική αξιοπιστία της νέας τεχνικής, θα εισαχθεί στην κλινική πρακτική.

   Η Ειρήνη Γεωργακούδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου φοίτησε στο Κολλέγιο Ανατόλια με υποτροφία. Σπούδασε φυσική στο Dartmouth College το 1998 και πήρε το διδακτορικό της στη Βιοφυσική από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη. Πραγματοποίησε ερευνητική εργασία στο ΜΙΤ και στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, προτού γίνει καθηγήτρια στο Tufts. Από τα χρόνια των μεταπτυχιακών της σπουδών, ασχολείται με μεθόδους απεικόνισης των βιολογικών ιστών, που βασίζονται στη χρήση λέιζερ και ενδογενών χρωστικών ουσιών για την καλύτερη διάγνωση των ασθενειών.

   Η Δήμητρα Πουλή γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι υπότροφος των ιδρυμάτων Α.Ωνάσης και Γεροντέλης.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία