Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι γυναίκες και οι άνδρες που ξυρίζονται ή κάνουν αποτρίχωση, κινδυνεύουν περισσότερο από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα



Πηγή Sexually Transmitted Infections.-

Οι γυναίκες και οι άνδρες που ξυρίζουν τακτικά ή αφαιρούν τις τρίχες από το σώμα τους, είναι πιθανότερο να κολλήσουν κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

   Οι άνθρωποι που έχουν τη συνήθεια της αποτρίχωσης (όλο και πιο δημοφιλή διεθνώς και στα δύο φύλα πλέον), έχουν κατά μέσο όρο 80% μεγαλύτερη πιθανότητα να μολυνθούν από τέτοιο νόσημα, σε σχέση με όσους ποτέ δεν ξύρισαν ή αφαίρεσαν τις τρίχες τους.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή ουρολογίας του Πανεπιστημίου του Τέξας, Τσαρλς Όστερμπεργκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "Sexually Transmitted Infections" (Σεξουαλικά Μεταδιδόμενες Λοιμώξεις), μελέτησαν στοιχεία για περίπου 7.600 άτομα ηλικίας 18 έως 65 ετών, που κλήθηκαν να απαντήσουν κατά πόσο αφαιρούσαν τις τρίχες τους, πόσο συχνά και με ποιο τρόπο. Επίσης ρωτήθηκαν πόσους σεξουαλικούς συντρόφους είχαν στη ζωή τους και αν είχαν ποτέ κολλήσει κάποιο αφροδίσιο νόσημα.

   Από τους συμμετέχοντες, το 13% είχαν τουλάχιστον ένα τέτοιο νόσημα, όπως έρπη, σύφιλη, γονόρροια, χλαμύδια, κονδυλώματα-ιό ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), ιό του AIDS (ΗΙV) κ.α. Το 84% των γυναικών και το 66% των ανδρών δήλωσαν ότι είχαν κάνει ξύρισμα τριχών ή αποτρίχωση έστω μια φορά στο παρελθόν. To 17% αφαιρούσαν όλες τις τρίχες τους τουλάχιστον μια φορά το μήνα και το 22% καθημερινά ή ανά εβδομάδα. Γενικά, όσοι αφαιρούσαν τις τρίχες τους συχνά, ήσαν νεότερης ηλικίας και πιο δραστήριοι σεξουαλικά, με περισσότερους συντρόφους.

   Διαπιστώθηκε ότι όσο συχνότερα κανείς έχει αυτή τη συνήθεια, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος αφροδίσιου. Η σχέση ανάμεσα στην αφαίρεση των τριχών και στα νοσήματα αυτά είναι συχνότερη σε όσους αφαιρούν όλες τις τρίχες τους τουλάχιστον μια φορά το μήνα και σε όσους τις ξυρίζουν κάθε μέρα ή κάθε εβδομάδα. Γι' αυτούς ο κίνδυνος να κολλήσουν σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα είναι τριπλάσιος έως τετραπλάσιος.

   Η μελέτη δείχνει μεν ότι υπάρχει μια συσχέτιση, αλλά δεν αποδεικνύει ότι είναι το ξύρισμα ή η αφαίρεση των τριχών που άμεσα αυξάνει τον κίνδυνο για λοίμωξη από αφροδίσιο νόσημα. Μια πιθανή εξήγηση, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι όταν αφαιρούνται ή κόβονται οι τρίχες, προκαλούνται συχνότερα μικρο-εκδορές στο δέρμα και έτσι γίνεται πιο εύκολο στους παθογόνους μικροοργανισμούς να το διαπεράσουν.

   Μια άλλη ερμηνεία είναι ότι απλώς οι άνθρωποι που πολυασχολούνται με τις τρίχες τους, είναι πιο σεξουαλικά δραστήριοι και άρα συχνότερα εκτεθειμένοι σε σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις. Πιο επιρρεπείς σε αφροδίσια νοσήματα είναι οι ετεροφυλόφιλοι έως 25 ετών και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες. Η χρήση προφυλακτικού αποτελεί βασικό μέτρο προστασίας.

   Από την άλλη, υπάρχει και μια φωτεινή πλευρά στην αποτρίχωση: Όσοι ποτέ δεν κάνουν κάτι τέτοιο, έχουν διπλάσια πιθανότητα να κολλήσουν ψείρες!



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία