Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Διαβάστε αναλυτικά τι διαπίστωσαν Καναδοί επιστήμονες

O κίνδυνος εμφάνισης άνοιας ειναι υψηλότερος για εκείνους που κατοικούν δίπλα σε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας



Πηγή The Lancet

Τα άτομα που ζουν κοντά σε δρόμους με έντονη κυκλοφοριακή κίνηση αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με άτομα που ζουν σε πιό απόμακρες περιοχές, δήλωσαν ερευνητές στον Καναδά.

Σύμφωνα με έρευνα στο ιατρικό περιοδικό The Lancet, τα άτομα που ζουν σε απόσταση 50 μέτρων ή λιγότερο από δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία έχουν 7% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν άνοια σε σχέση με όσους ζουν πάνω από 300 μέτρα μακρύτερα από τέτοιους δρόμους.

Ο επιστήμονας που ηγήθηκε της έρευνας στον οργανισμό Public Health Ontario του Καναδά, Χονγκ Τσεν, δήλωσε: "Ο ολοένα αυξανόμενος πληθυσμός και η όλο και μεγαλύτερη αστική ανάπτυξη έχουν τοποθετήσει πολλά άτομα κοντά σε μεγάλη κυκλοφορία οχημάτων, και με την εκτεταμένη έκθεση στην κυκλοφορία και τα αυξημένα ποσοστά άνοιας, ακόμα και μια ήπια επίπτωση από έκθεση κοντά σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας μπορεί να αποβεί μεγάλο βάρος στη δημόσια υγεία".

Η έρευνα, η οποία παρακολούθησε την εξέλιξη υγείας σε περίπου 6,6 εκατομμύρια άτομα για παραπάνω από μια δεκαετία, δεν μπόρεσε να συμπεράνει κατά πόσο η ρύπανση βλάπτει τον εγκέφαλο άμεσα. Η αυξημένος κίνδυνος άνοιας μπορεί να είναι παρενέργεια πνευμονολογικών και καρδιακών προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από ρύπους οχημάτων ή από άλλες μη υγιείς συνήθειες που σχετίζονται με τη ζωή σε πυκνοδομημένο αστικό περιβάλλον.

Οι ενήλικοι που παρακολούθησε η έρευνα είναι Καναδοί μεταξύ 20 και 85 ετών οι οποίοι ζούσαν στον Καναδά από το 2001 έως το 2012, και οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ταχυδρομικούς κώδικες για να καθορίσουν πόσο κοντά ζούσαν τα άτομα αυτά σε δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας. Για το διάστημα 2001-2012 που ερεύνησαν, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι πάνω από 243.000 άτομα εμφάνισαν άνοια, 31.500 εμφάνισαν νόσο του Πάρκινσον, και 9.250 εμφάνισαν σκλήρυνση κατά πλάκας.

Οι επιστήμονες δεν βρήκαν συσχετισμό μεταξύ της κατοίκησης σε κύριο δρόμο και της νόσου του Πάρκινσον ή της σκλήρυνσης κατά πλάκας, αλλά η άνοια ήταν λίγο πιό συχνή σε άτομα που ζουν κοντά σε δρόμους με μεγάλη κυκλοφορία, ενώ ο κίνδυνος μειωνόταν σταδιακά σε περιοχές με λιγότερη δόμηση. Όσοι ζούσαν σε απόσταση 50 μέτρων ή λιγότερο από δρόμους μεγάλης κυκλοφορίας είχαν 7% παραπάνω πιθανότητα να εμφανίσουν άνοια, από κατοίκους κατοικιών που βρίσκονταν πιό μακριά. Ο κίνδυνος ήταν 4% περισσότερος σε όσους κατοικούσαν σε απόσταση μεταξύ 5- και 100 μέτρων από τους συγκεκριμένους δρόμους, 2% μεγαλύτερος στα 101-200 μέτρα, ενώ δεν υπήρχε αύξηση κινδύνου σε όσους ζούσαν 200 ή παραπάνω μέτρα από τους δρόμους αυτούς.

'Οσοι ζούσαν σε μεγάλη πόλη, 50 μέτρα ή λιγότερο από κεντρική αρτηρία και στο ίδιο σπίτι για όλο το διάστημα που κάλυπτε η έρευνα, είχαν το υψηλότερο ποσοστό κινδύνου (12%).

Οι επιστήμονες έλαβαν υπόψιν τους τον πλούτο, τη μόρφωση, και άλλες παραμέτρους υγείας και κοινωνικής θέσης στους υπολογισμούς τους, αλλά παραδέχθηκαν ότι στάθηκε αδύνατο να αποκλείσουν την πιθανότητα να υπάρχουν άλλες παράμετροι που επηρεάζουν το αποτέλεσμα.

Ο Ρέι Κόουπς, επικεφαλής του τμήματος για θέματα περιβαλλοντικής και εργασιακής υγείας στο Public Health Ontario, και συνεργάτης της έρευνας στο περιοδικό Lancet, είπε ότι όσοι ζουν σε πόλεις θα πρέπει να προγραμματίσουν να περπατούν σε μικρότερους δρόμους, να κάνουν τζόγκινγκ σε πάρκα ή άλση και να ποδηλατούν σε μονοπάτια δίπλα σε πιό ήσυχους δρόμους, ει δυνατόν.

"Οι εναέριοι ρύποι μπορεί να εισχωρήσουν στην κυκλοφορία αίματος και να οδηγήσουν σε φλεγμονή, η οποία συνδέεται με καρδιοαγγειακή πάθηση και πιθανώς άλλες παθήσεις όπως ο διαβήτης. Η έρευνα αυτή υποδεικνύει ότι οι εναέριοι ρύποι που μπορούν να εισχωρήσουν στον εγκέφαλο μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μπορούν να οδηγήσουν σε νευρολογικά προβλήματα", είπε ο Κόουπς, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα με συναδέλφους από το καναδικό ινστιτούτο κλινικών ερευνών (Institute for Evaluative Sciences).

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι ο αριθμός ατόμων με άνοια το 2015 ήταν 47,5 εκατομμύρια, και ο αριθμός αυτός αυξάνεται ταχύτατα καθώς το προσδόκιμο της ζωής αυξάνεται και οι κοινωνίες γερνούν. Η ανίατη ασθένεια αποτελεί την κύρια αιτία της αναπηρίας και εξάρτησης, και έχει αρχίσει να ξεπερνά σε ποσοστό τις καρδιαγγειακές παθήσεις ως αιτία θανάτου σε μερικές ανεπτυγμένες χώρες.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία