|
| | | |
Η συχνή κατανάλωση κόκκινου κρέατος αυξάνει τον κίνδυνο εκκολπωματίτιδας του εντέρου
Πηγή "Gut"
Οι άνθρωποι που τρώνε πολύ κόκκινο κρέας, ιδίως μη κατεργασμένο, κινδυνεύουν περισσότερο να αναπτύξουν μια συχνή φλεγμονώδη πάθηση του εντέρου, την εκκολπωματίτιδα, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η αντικατάσταση του κόκκινου κρέατος με κρέας πουλερικών ή με ψάρια μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο, σύμφωνα με την μελέτη.
Η εκκολπωματίτιδα εμφανίζει αύξηση τα τελευταία χρόνια, ιδίως μεταξύ των νεότερων ανθρώπων. Περίπου το 4% των ασθενών εμφανίζουν σοβαρές ή μακρόχρονες επιπλοκές.
Σχετικά λίγα πράγματα είναι γνωστά για τις αιτίες της πάθησης, η οποία έχει συσχετισθεί με το κάπνισμα, τη χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), τη σωματική αδράνεια και την παχυσαρκία. Οι διατροφικοί παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο, δεν έχουν μελετηθεί επαρκώς μέχρι σήμερα, κάτι που προσπαθεί να κάνει η νέα μελέτη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο δρα 'Αντριου Τσαν του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο γαστρεντερολογικό περιοδικό "Gut" (Έντερο), ανέλυσαν στοιχεία για 46.500 άνδρες ηλικίας 40 έως 75 ετών, από τους οποίους οι 764 εμφάνισαν εκκολπωματίτιδα σε βάθος 26ετίας, συσχετίζοντας τις διατροφικές συνήθεις καθενός με την πιθανότητα εμφάνισης της πάθησης.
Διαπιστώθηκε ότι όσοι έτρωγαν το περισσότερο κόκκινο κρέας, έτειναν επίσης να χρησιμοποιούν συχνότερα φάρμακα ΜΣΑΦ, να καπνίζουν περισσότερο και να ασκούνται λιγότερο. Αντίθετα, όσοι έτρωγαν περισσότερο κρέας πουλερικών και ψάρια, κάπνιζαν λιγότερο, ασκούνταν περισσότερο και έπαιρναν συχνότερα ασπιρίνη παρά ΜΣΑΦ.
Τελικά, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όσοι άνδρες έκαναν την πιο αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, είχαν τον πιο αυξημένο (κατά 58%) κίνδυνο εμφάνισης εκκολπωματίτιδας. Ο κίνδυνος ήταν μεγαλύτερος για όσους έτρωγαν σχεδόν κάθε μέρα κόκκινο κρέας (έξι μερίδες την εβδομάδα) και για όσους έτρωγαν κυρίως φρέσκο μη επεξεργασμένο κρέας. Η ηλικία και το βάρος δεν φάνηκε να παίζουν κάποιο ρόλο.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη βέβαιοι με ποιό τρόπο το κόκκινο κρέας σχετίζεται με την εκκολπωματίτιδα, γι' αυτό τόνισαν ότι το ζήτημα χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. 'Αλλες μελέτες στο παρελθόν έχουν πάντως δείξει ότι η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος συνδέεται με αυξημένη παρουσία φλεγμονωδών χημικών ουσιών, όπως η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη.
Δεν αποκλείεται επίσης στον βιολογικό μηχανισμό να εμπλέκονται τα βακτήρια που ζουν στο ανθρώπινο έντερο. Η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος μεταβάλλει τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος και αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να έχει συνέπειες για το έντερο, ευνοώντας την ανάπτυξη των εκκολπωμάτων (προβολών του τοιχώματος του παχέος εντέρου, που μοιάζουν με θυλάκους).
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|