Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το στομάχι σε ρόλο μπαταρίας: Συσκευή καταπίνεται και τροφοδοτείται με ενέργεια από το γαστρικό οξύ



Πηγή Nature Biomedical Engineering.-

 Ερευνητές στις ΗΠΑ κατασκεύασαν μια μικροσυσκευή, την οποία μπορεί κανείς να καταπιεί και αυτή να παραμείνει επί μία εβδομάδα στο στομάχι και στο λεπτό έντερο, τροφοδοτούμενη με ενέργεια μόνο από τα όξινα γαστρικά υγρά.

   Η ηλεκτρονική κάψουλα είναι κυλινδρική με μήκος περίπου 40 χιλιοστών και διάμετρο 12 χιλιοστών. Μπορεί να μετρήσει τη θερμοκρασία του σώματος, καθώς και άλλες βιολογικές παραμέτρους, και στη συνέχεια στέλνει ασύρματα τα στοιχεία αυτά σε ένα απομακρυσμένο δέκτη, όπως ένα κινητό τηλέφωνο ή υπολογιστή. Μελλοντικά, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη σταδιακή απελευθέρωση φαρμάκων μέσα στο σώμα.

   Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου ΜΙΤ και του Νοσοκομείου Brigham and Women's της Βοστώνης, με επικεφαλής τον γαστρεντερολόγο και βιοϊατρικό μηχανικό Τζιοβάνι Τραβέρσο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοϊατρικής μηχανικής "Nature Biomedical Engineering".

   «Πρόκειται για μια από τις πρώτες συσκευές που καταπίνονται και λαμβάνουν ενέργεια αποκλειστικά από το στομάχι και το λεπτό έντερο», δήλωσε ο Τραβέρσο. «Η έρευνά μας βοηθά να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα γενιά ηλεκτρονικών "χαπιών", που θα μπορούν να δρουν επί εβδομάδες ή ακόμη και μήνες μέσα στο γαστρεντερικό σύστημα, πράγμα το οποίο θα αλλάξει τον τρόπο που σκεπτόμαστε για τη διάγνωση των ασθενειών, την παρακολούθησή τους και τη θεραπεία» πρόσθεσε.

   Μέχρι σήμερα, οι μικροσυσκευές που μπορούσαν να παραμείνουν στο στομάχι και στο έντερο, χρειάζονταν ενέργεια από μπαταρία. Τυπική είναι η περίπτωση της μικροσκοπικής κάψουλας-κάμερας που μένει στο λεπτό έντερο για περίπου μια μέρα χάρη σε μια ενσωματωμένη μικρο-μπαταρία.

   Η νέα συσκευή χρησιμοποιεί το οξύ του στομαχιού για να «ενθαρρύνει» ως ηλεκτρολύτης τη ροή ηλεκτρονίων ανάμεσα σε δύο ηλεκτρόδια. Τα έως τώρα πειράματα σε χοίρους δείχνουν ότι με αυτό τον τρόπο είναι εφικτή η ενεργειακή τροφοδοσία για μια εβδομάδα. Στο λεπτό έντερο, που έχει πολύ λιγότερο όξινο περιβάλλον σε σχέση με το στομάχι, η παραγόμενη ενέργεια είναι το ένα εκατοστό περίπου εκείνης που παράγεται στο έντερο.

   Οι ερευνητές ήδη προσπαθούν να σμικρύνουν τη συσκευή περαιτέρω στο ένα τρίτο του τωρινού μεγέθους της, να βελτιώσουν τις επιδόσεις της τεχνολογίας και να διευρύνουν τις εφαρμογές της με νέες συσκευές.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία