Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η φυλάκιση σε μικρή ηλικία οδηγεί σε χειρότερη σωματική και ψυχική υγεία μετά από χρόνια



Πανεπιστήμιο Λος Αντζελες

 Οι άνθρωποι που φυλακίζονται σε αναμορφωτήρια ή άλλα κέντρα κράτησης, όταν ακόμη είναι ανήλικοι, αντιμετωπίζουν αυξημένη πιθανότητα να έχουν χειρότερη σωματική και ψυχική υγεία όταν ενηλικιωθούν, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Όσο μεγαλύτερος είναι ο χρόνος εγκλεισμού σε σωφρονιστικό ίδρυμα, τόσο μπορεί να αυξηθεί η επιβάρυνση της υγείας του ατόμου.

         Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Ελίζαμπεθ Μπάρνερτ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος 'Αντζελες (UCLA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, δήλωσαν ότι μέχρι σήμερα έχουν υποτιμηθεί οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις για την υγεία από τη φυλάκιση σε νεαρή ηλικία.

         Οι ερευνητές ανέλυσαν δειγματοληπτικά στοιχεία για περίπου 14.400 άτομα, από τα οποία ένα στα επτά (14%) είχαν φυλακισθεί, όταν ήσαν παιδιά: τα μισά για λιγότερο από ένα μήνα, το ένα τρίτο για ένα έως 12 μήνες και το 15% για πάνω από ένα έτος.

         Σε σχέση με τους ανθρώπους που δεν είχαν ποτέ περάσει από σωφρονιστικό ίδρυμα, οι πρώην φυλακισμένοι για λιγότερο από ένα μήνα είχαν κατά μέσο όρο 41% μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν εκδηλώσει κατάθλιψη, για φυλάκιση έως ενός έτους ο κίνδυνος ήταν 48% μεγαλύτερος, ενώ για πάνω από ένα έτος ο κίνδυνος κατάθλιψης ήταν τουλάχιστον τετραπλάσιος.

         Επίσης, σύμφωνα με μια δεύτερη μελέτη στο ίδιο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό, με επικεφαλής την Κάρεν 'Αμπραμ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern του Σικάγο, ο κίνδυνος για AIDS είναι μεγαλύτερος μεταξύ των πρώην φυλακισμένων.

         Οι επιστήμονες και των δύο μελετών τόνισαν ότι η εμπειρία εγκλεισμού, ακόμη και για μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί να αποβεί πολύ τραυματική εμπειρία, που σημαδεύει σωματικά και ψυχικά ένα νέο άνθρωπο. Οι ερευνητές προτείνουν εναλλακτικές λύσεις, όπως η έκτιση της ποινής σε κοινωνικές υπηρεσίες και η εισαγωγή προληπτικών προγραμμάτων προώθησης υγιών συμπεριφορών στη νεολαία.

   Στις ΗΠΑ περίπου 1,3 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι κάτω των 18 ετών συλλαμβάνονται κάθε χρόνο. Από αυτά, το 46% έχουν άμεση ανάγκη από ιατρική φροντίδα, ενώ το 70% εμφανίζουν τουλάχιστον μία ψυχική διαταραχή.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία