Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΚΗΛΗ

ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΥΠΟΤΡΟΠΗΣ ΕΧΕΙ Η ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ


Γράφει ο Δρ. Διαμαντής Θωμάς, Διευθυντής χειρουργός στο MetropolitanHospital



Αθήνα

Μηδενικό είναι σχεδόν τα τελευταία χρόνια το ποσοστό υποτροπής στην  λαπαροσκοπική αντιμετώπιση της κήλης με τη χρήση πλέγματος!

 Η εξέλιξη στη λαπαροσκοπική χειρουργική έχει αλλάξει τα δεδομένα καισύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, στην πιο συχνή χειρουργική επέμβαση στον κόσμο, το ποσοστό υποτροπής έχει πέσει κάτω από 1%!

Αντίθετα το ποσοστό υποτροπής με την παραδοσιακή «ανοικτή» χειρουργική μέθοδο και τις παραλλαγές της, εξακολουθεί να είναι υψηλό της τάξης περίπου του 6%, με κύριο αποτέλεσμα οι κήλες να ξαναδημιουργούνται.

«Η  εξάλειψη των υποτροπών είναι πολύ σημαντική  για τους ασθενείς, αλλά και για τα ασφαλιστικά ταμεία καθώς το κόστος είναι τεράστιο, αφού κάθε χρόνο για την αποκατάσταση της κήλης πραγματοποιούνται  περισσότερες από 20.000.000 επεμβάσεις παγκοσμίως !»αναφέρει ο ΔρΔιαμαντής Θωμάς Διευθυντής χειρουργός στο MetropolitanHospital.

 

                        ΕΜΦΑΝΙΣΗ           ΚΗΛΗΣ

Όπως εξηγεί ο Δρ Δ. Θωμάς«Η κήλη εμφανίζεται όταν επέλθει  ρήξη στα εσωτερικά στρώματα των κοιλιακών μυών , δημιουργώντας  ένα χάσμα μέσα από το οποίο προβάλλει κάποιο  σπλάχνο».

 Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο χάπι ή φάρμακο που να θεραπεύει την κήλη,  ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης και θεραπείας της  είναι ο χειρουργικός.

 

   «Η εξέλιξη της ιατρικής και της τεχνολογίας  τα τελευταία 10 χρόνια με την λαπαροσκοπική χειρουργική και τη χρήση πλέγματος βάζει τέλος στην κήλη που ταλαιπωρεί δεκάδες εκατομμύρια άνδρες σε ολόκληρο τον κόσμο».

 

   Η λαπαροσκοπική  αποκατάσταση  αποτελεί την καλύτερη και πιο σύγχρονη αντιμετώπιση για τον ασθενή καθώς αφενός μεν προσφέρει όλα τα πλεονεκτήματα της  μη τραυματικής ενδοσκοπικής χειρουργικής, αφετέρου δε εμφανίζει μηδαμινά ποσοστά υποτροπής και επιπλοκών .

 

 Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄90 η λαπαροσκοπική χειρουργική άλλαξε κυριολεκτικά τα δεδομένα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις. Η κήλη αποκαθίσταται από την πίσω πλευρά του κοιλιακού τοιχώματος, με την προσθήκη ενός μεγάλου  χειρουργικού πλέγματος (πολύ μεγαλύτερου από ότι στην ανοιχτή επέμβαση), το οποίο εφαρμόζεται πάνω στο χάσμα  και σταθεροποιείται με  χειρουργικά ράμματα ή απορροφήσιμα  clips.

 Η επέμβαση  γίνεται  με γενική αναισθησία και διαρκεί  από μισή μέχρι μία ώρα. Η τεχνική αυτή επιτρέπει στον ασθενή να αναρρώσει πιο γρήγορα και να έχει μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία.

Μία με δύο μέρες μετά την επέμβαση αισθάνεται  απολύτως υγιής και απαλλαγμένος από τις ενοχλήσεις του  επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες, ενώ με την πάροδο των εβδομάδων, όλα τα σημάδια της επέμβασης εξαφανίζονται πλήρωςδιασφαλίζοντας έτσι ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.

 

  Όλες οι κήλες του κοιλιακού τοιχώματος  μπορούν να γίνουν λαπαροσκοπικά. Αυτές είναι  , οι ομφαλοκήλες, οι μηροκήλες (πιο συχνές στης γυναίκες λόγω κυήσεων), οι βουβωνοκήλες, οι μετεγχειρητικές κήλες , οι κήλες λευκής γραμμής ή επιγαστρικές κήλες  και το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών που παρουσιάζουν οι αθλητές.

   Τέλος όπως επισήμανε  ο Δρ Διαμαντής Θωμάς «η λαπαροσκοπική αποκατάσταση της κήλης είναι μια  παντελώς αναίμακτη τεχνική καθώς  δεν απαιτείται χειρουργική τομή. Η  τομή των 5 μόλις χιλιοστών  που πραγματοποιείται προκειμένου να εισέλθουν τα λαπαροσκοπικά όργανα, πραγματοποιείται μόνο στο δέρμα και όχι στους μυς όπως απαιτείται στην κλασσική ανοιχτή επέμβαση».

 Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο είναι η απουσία μετεγχειρητικού πόνου, σε αντίθεση με τους ισχυρούς πόνους της κλασικής επέμβασης, ενώ σε περίπτωση εκδήλωσης πόνου  αντιμετωπίζεται με ελαφρά αναλγητικά.

Το σημαντικότερο όμως , είναι το γεγονός ότι η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο περιορίζεται σε λίγες μόνον ώρες, μέχρι το πολύ μία μέρα. Ο χειρουργημένος μπορεί να περπατήσει  και να καθίσει την ίδια μέρα, ενώ η επιστροφή στην εργασία και στις καθημερινές του  δραστηριότητες όπως είναι το μπάνιο, το ανέβασμα μιας σκάλας, η οδήγηση, το σήκωμα βάρους, ακόμα και οι σεξουαλικές δραστηριότητες, αποκαθίστανται μέσα σε διάστημα 3με 5 ημερών. Η λαπαροσκοπική επέμβαση, εγγυάται ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα μιας και δεν υπάρχει ουλή.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία