Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Στον ορίζοντα τα «χάπια άσκησης» που θα αντικαθιστούν το γυμναστήριο και την προπόνηση



Ινστιτούτο Salk/ Καλιφόρνια.-

Οι μαραθωνοδρόμοι, οι ποδηλάτες, οι κολυμβητές μεγάλων αποστάσεων και γενικότερα κάθε αθλητής που χρειάζεται αντοχή, γνωρίζουν ότι χρειάζονται χρόνια προπόνησης για να την πετύχουν. Όμως επιστήμονες στις ΗΠΑ, μετά από επιτυχή πειράματα σε ποντίκια, αισιοδοξούν ότι είναι θέμα χρόνου να αναπτυχθούν «χάπια άσκησης», τα οποία σε πολύ πιο σύντομο χρόνο και με πολύ λιγότερο ιδρώτα θα έχουν στο σώμα τα ίδια ευεργετικά αποτελέσματα με την πραγματική αεροβική άσκηση.

   Ένα τέτοιο χάπι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα μπορούσαν να το παίρνουν όχι μόνο αθλητές, αλλά επίσης άτομα με περιορισμένη κινητικότητα, όπως ηλικιωμένοι, παχύσαρκοι και άνθρωποι με αναπηρίες, που δυσκολεύονται να γυμνασθούν.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον μοριακό και αναπτυξιακό βιολόγο Ρόναλντ Έβανς του Ινστιτούτου Salk της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα κυτταρικού μεταβολισμού "Cell Metabolism", χορήγησαν επί δύο μήνες σε ποντίκια μια χημική ουσία (GW1516), η οποία επέτρεψε στα πειραματόζωα να έχουν αντοχή για να τρέχουν σε «διάδρομο» επί 270 λεπτά.

   Αντίθετα, τα ζώα που δεν είχαν πάρει την ίδια ουσία, άντεχαν να τρέξουν μόνο επί 160 λεπτά (70% λιγότερο), προτού εξαντληθούν. Ακόμη, τα ζώα που είχαν πάρει την ουσία, είχαν και άλλα οφέλη, όπως μικρότερο βάρος και καλύτερα επίπεδα σακχάρου.

   Η συγκεκριμένη ουσία επιδρά σε εκατοντάδες γονίδια που εμπλέκονται στον ενεργειακό μεταβολισμό και στις καύσεις μέσα στο σώμα. Κυρίως ενεργοποιούνται τα γονίδια που «καίνε» το λίπος και απενεργοποιούνται τα γονίδια που «καίνε» το σάκχαρο (γλυκόζη).

   Οι ερευνητές θεωρούν σημαντικό ότι μειώνεται το «κάψιμο» (η διάσπαση) της γλυκόζης, επειδή όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα πέφτουν (υπογλυκαιμία), τότε ο εγκέφαλος επηρεάζεται αρνητικά και η κόπωση στο σώμα εμφανίζεται. Όταν όμως γίνεται εξοικονόμηση σακχάρων και το επίπεδό τους αργεί να πέσει, όπως συμβαίνει χάρη στη νέα ουσία, τότε η αντοχή αυξάνεται.

   «Αν αναπρογραμματίσει κανείς τα κατάλληλα γονίδια, μπορεί να αποκτήσει ένα υψηλό επίπεδο αντοχής, χωρίς να χρειάζεται να δαπανήσει πολλή ενέργεια», δήλωσε ο Έβανς.

   Προς το παρόν πάντως, δεν είναι βέβαιο ότι η εν λόγω ουσία θα «δουλέψει» εξίσου καλά στους ανθρώπους και άλλοι επιστήμονες ήδη εκδήλωσαν το σκεπτικισμό τους. Αν όμως κάτι τέτοιο αποδειχθεί μέσα από μελλοντικές κλινικές δοκιμές, τότε ανοίγει ο δρόμος για τη δημιουργία ενός χαπιού που θα περιέχει την ουσία GW1516 και το οποίο θα μιμείται τα οφέλη της άσκησης.

   Η συγκεκριμένη ουσία πρωτοεμφανίσθηκε στη δεκαετία του 1990 με στόχο τη θεραπεία μεταβολικών και καρδιαγγειακών παθήσεων. Αργότερα ξεχάσθηκε, καθώς ορισμένες μελέτες βρήκαν ότι μπορεί να είναι καρκινογόνα σε μεγάλες δόσεις.

   Όμως ορισμένοι επιστήμονες συνέχισαν να τη μελετούν και πριν μερικά χρόνια εμφανίσθηκε μια μαύρη αγορά για τη GW1516, με συνέπεια να χρησιμοποιηθεί από μερικούς αθλητές στους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου το 2008 και τελικά να απαγορευθεί από την Παγκόσμια Υπηρεσία Αντι-Ντόπινγκ ως μη ασφαλής.

   Τώρα, με τη νέα μελέτη, η ουσία «αναστήθηκε» ως υποψήφια για συστατικό σε «χάπι άσκησης» (σε χαμηλή δοσολογία). Αλλά πολλοί επιστήμονες αμφιβάλλουν κατά πόσο θα εγκριθεί από τις αρμόδιες εποπτικές Αρχές. Πάντως ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον να αρχίσουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία