|
| | | |
Διαβάστε λεπτομέρειες επιστημονικής έρευνας
Ορισμένα συνηθισμένα φάρμακα ειναι επικίνδυνα για τους ηλικιωμένους
Λονδίνο (Σαβ.-Κυρ.)
Πολλά κοινά και ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα, όπως τα αντι-ισταμινικά κατά των αλλεργιών και τα αντικαταθλιπτικά, έχουν παρενέργειες που αυξάνουν τον κίνδυνο εγκεφαλικών δυσλειτουργιών, αλλά και πρόωρου θανάτου για τα άτομα της τρίτης ηλικίας, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη αποτελεί την πρώτη συστηματική αξιολόγηση της μακροπρόθεσμης επίδρασης της αντιχολινεργικής δραστηριότητας, μιας γνωστής παρενέργειας πολλών φαρμάκων, η οποία μπλοκάρει μια ουσία-κλειδί του εγκεφάλου, τον νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη. Όσοι άνθρωποι παίρνουν ταυτοχρόνως πολλά φάρμακα με αντιχολινεργική δράση, κινδυνεύουν περισσότερο, παρόλα αυτά, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι ασθενείς δεν πρέπει να πανικοβληθούν και να σταματήσουν να τα παίρνουν, χωρίς συνεννόηση με το γιατρό τους.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου «East Anglia» υπό τον δρα Κρις Φοξ, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό της Αμερικανικής Γηριατρικής Εταιρίας, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το BBC, επεσήμαναν ότι, όπως δείχνει η νέα έρευνα, είναι κρίσιμο οι γιατροί να επαναξιολογούν κατά τακτά χρονικά διαστήματα τα φάρμακα που συνταγογραφούν στους ηλικιωμένους, ώστε να διασφαλίσουν ότι οι σταδιακά συσσωρευόμενοι κίνδυνοι από τις διάφορες παρενέργειες δεν υπεραντισταθμίζουν τα οφέλη.
Πολλά συνήθη φάρμακα, όπως το αντι-ισταμινικό Piriton και τα αντικαταθλιπτικά Seroxat, Elavil, Tryptizol, Laroxyl, Anafranil κ.α., έχουν αντιχολινεργική δράση και πολλά λαμβάνονται συχνά από τους ηλικιωμένους. Όσο οι άνθρωποι γερνάνε, τείνουν να λαμβάνουν όλο και συχνότερα φάρμακα που έχουν αντιχολινεργική παρενέργεια.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μια κλίμακα «αντιχολινεργικού βάρους» για περίπου 80 φάρμακα (μερικά πουλιούνται στα φαρμακεία χωρίς συνταγή) και, με βάση αυτή, μελέτησαν τις επιπτώσεις σε περισσότερους από 13.000 άνδρες και γυναίκες άνω των 65 ετών, για περισσότερα από δύο χρόνια. Διαπίστωσαν ότι το 20% όσων έπαιρναν φάρμακα με το μεγαλύτερο αντιχολινεργικό βάρος, είχαν πεθάνει μέσα στην επόμενη διετία, έναντι μόλις 7% όσων δεν έπαιρναν καθόλου φάρμακα με αντιχολινεργική δράση. Για κάθε πρόσθετη μονάδα στην κλίμακα «αντιχολινεργικού βάρους», οι πιθανότητες πρόωρου θανάτου αυξάνουν κατά 26% κατά μέσο όρο.
Παράλληλα, όσοι ηλικιωμένοι έπαιρναν μεγάλες ποσότητες αντιχολινεργικών φαρμάκων, εμφάνιζαν μειωμένες επιδόσεις στα νοητικά-γνωστικά τεστ, μια ένδειξη που επιβεβαιώνει προηγούμενες μελέτες για την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στην αντιχολινεργική δράση και στην έκπτωση των εγκεφαλικών λειτουργιών, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο για εκδήλωση άνοιας και Αλτσχάϊμερ.
Όμως διευκρινίστηκε ότι, πέρα από μια διαπιστωμένη σχέση, η έρευνα δεν μπόρεσε να αποδείξει ότι τα ίδια τα αντιχολινεργικά φάρμακα προκάλεσαν τον πρόωρο θάνατο ή τις εγκεφαλικές δυσλειτουργίες. Οι αυξημένοι κίνδυνοι των αντιχολινεργικών φαρμάκων πάντως βρέθηκε ότι είναι συσσωρευτικοί, ανάλογα με την χορηγούμενη δοσολογία και την αντιχολινεργική ισχύ τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, στα φάρμακα με αντιχολινεργικές παρενέργειες περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, ηρεμιστικά όπως η τριφλουοπεραζίνη (μερικές φορές με την εμπορική ονομασία Stelazine), το καρδιολογικό φάρμακο νιφεδιπίνη, αναλγητικά όπως η κωδεϊνη, το κοινό φάρμακο κατά του άσθματος μπεκλομετασόνη, το αντιεπιληπτικό Carbamazepine (Carbatrol) κ.α.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|