|
| | | |
Νέο τεστ αίματος βοηθά στη φαρμακευτική αντιμετώπιση του προχωρημένου καρκίνου του προστάτη
Πηγή Cancer Discovery
Επιστήμονες στη Βρετανία ανέπτυξαν ένα νέο τεστ αίματος που πιστεύουν ότι μπορεί να φέρει μεγάλη βελτίωση στη φαρμακευτική θεραπεία των ανδρών με προχωρημένο καρκίνο του προστάτη.
Το τεστ αποκαλύπτει ποιοι ασθενείς είναι κατάλληλοι και ποιοι όχι για θεραπεία με το νέο αντικαρκινικό φάρμακο ολαπαρίμπη, το πρώτο που ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων «αναστολέων PARP». Τα εν λόγω φάρμακα μπλοκάρουν ορισμένα ένζυμα, τα οποία εμπλέκονται στην επιδιόρθωση των καρκινικών κυττάρων, βοηθώντας έτσι στην καταστροφή τους.
Επίσης, το νέο τεστ ανιχνεύει τα πρώιμα σημάδια αντίστασης μερικών ασθενών στην ολαπαρίμπη λόγω γενετικών μεταλλάξεων του όγκου και επίσης παρακολουθεί την εξέλιξη του καρκίνου διαχρονικά. Πρόκειται για ένα τεστ υγρής βιοψίας, που αναλύει το DNA των καρκινικών κυττάρων στην κυκλοφορία του αίματος και είναι λιγότερο επεμβατικό από τη βιοψία ιστού.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών Καρκίνου (ICR) και του Νοσοκομείου Royal Marsden του Λονδίνου (μεταξύ των οποίων ο ελληνικής καταγωγής Ζαφείρης Ζαφειρίου), με επικεφαλής τον καθηγητή Γιόχαν ντε Μπόνο, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα καρκίνου "Cancer Discovery", σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερς. Οι επιστήμονες μελέτησαν δείγματα αίματος από 49 ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο προστάτη, οι οποίοι συμμετείχαν στην κλινική δοκιμή της ολαπαρίμπης.
Το νέο τεστ μπορεί να μετατρέψει το φάρμακο Lynparza (ολαπαρίμπη) της AstraZeneca σε εξατομικευμένο φάρμακο ακριβείας για τον καρκίνο του προστάτη. Το εν λόγω φάρμακο έχει ήδη εγκριθεί από το 2014 για τον καρκίνο των ωοθηκών και πρόσφατα εμφάνισε ενθαρρυντικά αποτελέσματα κατά του καρκίνου του μαστού, ενώ ήδη δοκιμάζεται κλινικά σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη.
Όπως έχει ήδη φανεί, μερικοί ασθενείς ανταποκρίνονται θετικά στην ολαπαρίμπη, αλλά άλλοι όχι ή ο καρκίνος τους αναπτύσσει αντίσταση. Το νέο τεστ διακρίνει ποιος ασθενής έχει ελπίδες να ωφεληθεί από το νέο φάρμακο.
«Αναπτύξαμε ένα ισχυρό τριπλό τεστ που στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τους γιατρούς να επιλέγουν θεραπεία, να ελέγχουν κατά πόσο αυτή φέρνει αποτελέσματα και να παρακολουθούν τον καρκίνο σε βάθος χρόνου. Πιστεύουμε ότι με το νέο τεστ θα είναι δυνατό να λαμβάνονται κλινικές αποφάσεις για το κατά πόσο ένα φάρμακο αναστολέας PARP δουλεύει, μέσα σε μόνο τέσσερις έως οκτώ εβδομάδες από την έναρξη της θεραπείας», δήλωσε ο ντε Μπόνο. Πρόσθεσε ότι «το τεστ θα μπορούσε μελλοντικά να προσαρμοσθεί προκειμένου να ανοίξει νέες δυνατότητες ιατρικής ακριβείας για ασθενείς και άλλων μορφών καρκίνου».
Θα χρειαστούν όμως κλινικές δοκιμές του τεστ σε περισσότερους ασθενείς, προτού οι ογκολόγοι μπορούν να βασισθούν σε αυτό για τον καρκίνο του προστάτη, τη συχνότερη μορφή καρκίνου στους άνδρες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|