Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τα προϊόντα ελιάς προστατεύουν το σώμα από το οξειδωτικό στρες



ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Μπορούν τα προϊόντα της ελιάς να προστατέψουν το ανθρώπινο σώμα από το σύνδρομο του οξειδωτικού στρες; Η απάντηση στο ερώτημα είναι καταφατική, με βάση τουλάχιστον τα αποτελέσματα έρευνας του Ελληνικού και του Διεθνούς Παρατηρητηρίου Οξειδωτικού Στρες, σε Θεσσαλονίκη και Σαλέρνο Ιταλίας και του Εργαστηρίου Επεξεργασίας Τροφίμων και Μηχανικής, του Τμήματος Γεωπονίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

«Το ελαιόλαδο, οι ελιές και τα φύλλα ελιάς, μπορούν να επηρεάσουν το οξειδοαναγωγικό σύστημα και να προστατεύσουν το σώμα μας από το σύνδρομο του οξειδωτικού στρες και πιθανόν να επιμηκύνουν τη διάρκεια της ζωής μας» υπογραμμίζεται στην έρευνα.

Το οξειδωτικό στρες (ΟΣ) είναι η αντίδραση του οργανισμού σε εξωγενείς ή/και ενδογενείς στρεσογόνους παράγοντες, όπως το κάπνισμα ή οι προσβολές από ασθένειες, που προκαλεί δυσλειτουργία του οξειδοαναγωγικού συστήματος. Εξαιτίας της δυσλειτουργίας αυτής, τα ενεργά οξειδωτικά είδη (ΕΟΕ) καθίστανται εκτός αντιοξειδωτικού ελέγχου, προκαλώντας εξασθένηση της κυτταρικής άμυνας, με πιθανές φυσικές και χημικές αλλαγές σε όλο το σώμα, που τελικά οδηγούν στο οξειδωτικό στρες.

Το ΟΣ, όπως τονίζεται στην εργασία, είναι το αποτέλεσμα της ανισορροπίας μεταξύ των αντιοξειδωτικών που περιέχει η δίαιτα που κάποιος ακολουθεί και η παρουσία των ελεύθερων ριζών που υπάρχουν στο σώμα του κάθε ανθρώπου. Επειδή το ΟΣ δεν συνοδεύεται από κλινικά συμπτώματα, ο μόνος τρόπος είναι να διαγνωσθεί μέσω ειδικών εργαστηριακών τεστ και της νέας προσέγγισης με REDOXOMICS, βοηθώντας έτσι τους ανθρώπους να προλάβουν την πρόωρη γήρανση και περισσότερες από 100 ασθένειες συμπεριλαμβανομένων των εγκεφαλικού, εμφράγματος, διαβήτη, καρκίνου και νευρολογικές παθήσεις.

Η μεθοδική κατανάλωση του ελαιόλαδου, το οποίο αποτελεί φυσικό φρουτοχυμό και φυσική μονοακόρεστη λιπαρή ύλη πλούσια σε πολυφαινόλες, συνδράμει -σύμφωνα με την ίδια έρευνα, αλλά και παλαιότερες- στη μακροζωία των ανθρώπων που ζουν στη λεκάνη της Μεσογείου και στα χαμηλά ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων και άλλων ασθενειών, όπως ο καρκίνος. Ελιές και φύλλα ελιάς περιέχουν επίσης πολυφαινόλες που δρουν ως λειτουργικά συστατικά, προστατεύοντας τον οργανισμό μας από διάφορες ασθένειες που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες.

«Ιδιαίτερα η γνωστή σε όλους μας μεσογειακή δίαιτα φαίνεται να προστατεύει τα κύτταρα από την σμίκρυνση των τελομερών, που αποτελεί νέο βιοδείκτη γήρανσης και ασθενειών, στενά συνδεδεμένων με το οξειδωτικό στρές» υπογραμμίζεται στην εργασία.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία