Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Καρκίνος Μαστού

Ορισμένοι θεραπευμένοι καρκίνοι του μαστού μπορεί να επιστρέψουν ακόμη και μετά από 20 χρόνια



Πηγή Τhe New England Journal of Medicine.-

   Οι καρκίνοι του μαστού που είναι θετικοί για υποδοχείς οιστρογόνων, μπορεί να επανεμφανισθούν ακόμη και 20 χρόνια μετά την αρχική διάγνωση και θεραπεία τους, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

   Η συνήθης θεραπεία του συγκεκριμένου καρκίνου του μαστού περιλαμβάνει πέντε χρόνια χορήγησης του «ταμοξιφέν» ή των αναστολέων αρωματάσης, σε καθημερινή βάση με τη μορφή χαπιού.

   Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χονγκτσάο Παν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "Τhe New England Journal of Medicine", αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) στοιχεία από 88 κλινικές δοκιμές, που αφορούσαν συνολικά σχεδόν 63.000 γυναίκες με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς και οι οποίες είχαν κάνει τουλάχιστον πενταετή θεραπεία μετά από την οποία δεν είχαν πλέον ίχνη καρκίνου.

   Μέσα στην επόμενη 15ετία, όμως, ένας αριθμός γυναικών είδε τον καρκίνο να υποτροπιάζει και να εξαπλώνεται στο σώμα τους (οστά, ήπαρ, πνεύμονες κ.α.), κάτι που συνέβη ακόμη και 20 χρόνια μετά από την αρχική διάγνωση.

   Ο κίνδυνος υποτροπής σχετιζόταν με το μέγεθος του αρχικού όγκου και τα χαρακτηριστικά του, καθώς και με τον αριθμό των λεμφαδένων όπου είχε εξαπλωθεί ο καρκίνος. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος επανεμφάνισης υπήρχε για όσες γυναίκες είχαν τους μεγαλύτερους αρχικούς όγκους, καθώς επίσης καρκίνο σε τέσσερις ή περισσότερους λεμφαδένες. Για τις γυναίκες αυτές ο κίνδυνος υποτροπής και μετάστασης ήταν 40% μέσα στην επόμενη 15ετία. Οι γυναίκες με μικρούς αρχικούς όγκους και καμία εξάπλωση στους λεμφαδένες είχαν πολύ μικρότερο κίνδυνο (10%).

   «Είναι αξιοσημείωτο ότι ο καρκίνος του μαστού μπορεί να παραμείνει σε "ύπνωση" για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και μετά από πολλά χρόνια να εξαπλωθεί», δήλωσε ο Παν.

   Οι ογκολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι η πενταετής χορήγηση «ταμοξιφέν» μειώνει περίπου στο μισό την πιθανότητα υποτροπής στη διάρκεια της θεραπείας και σχεδόν κατά ένα τρίτο μέσα στην επόμενη πενταετία. Οι αναστολείς αρωματάσης, που έχουν αποτέλεσμα μόνο σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, είναι ακόμη πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τη μείωση του κινδύνου υποτροπής και θανάτου από καρκίνο του μαστού.

   Νεότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η επέκταση της αρχικής θεραπείας για άλλα πέντε χρόνια είναι ακόμη πιο αποτελεσματική, γεγονός που έχει ανοίξει τη συζήτηση αν κάθε ασθενής θα πρέπει να συνεχίζει τη θεραπεία για μια δεκαετία.

   Οι απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες είναι σπάνιες με αυτές τις θεραπείες, όμως έχουν επίπτωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών (εξάψεις τύπου εμμηνόπαυσης, ξηρότητα κόλπου κ.α.). Οι αναστολείς αρωματάσης μπορούν να προκαλέσουν οστεοπόρωση, πόνους στις αρθρώσεις, σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα κ.α. Μερικές ασθενείς επιλέγουν να σταματήσουν πρόωρα τη θεραπεία εξαιτίας αυτών των συμπτωμάτων.

   Οι ερευνητές, μετά τη νέα μελέτη, ανέφεραν ότι οι ασθενείς με καρκίνο μαστού θετικό σε υποδοχείς οιστρογόνων θα πρέπει να εξετάσουν την πιθανότητα να επεκτείνουν τη θεραπεία τους πέραν της πενταετίας, παρά τις όποιες παρενέργειες, προκειμένου να μειώσουν περαιτέρω την πιθανότητα υποτροπής της νόσου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία