Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΑΝΟΙΑ: Φύση ή χημεία; Η καθηγήτρια του ΑΠΘ Μάγδα Τσολάκη δίνει τις απαντήσεις



ΑΘΗΝΑ/ΑΠΕ-ΜΠΕ

Moνοκλωνικά αντισώματα ή φυτικά προϊόντα; Μία ερώτηση που ταλανίζει τους επιστήμονες εδώ και πολλά χρόνια, αφού μέχρι τώρα  οι μελέτες που γίνονται για την ίαση της άνοιας δεν δείχνουν «φως στο τούνελ», τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. 

Όπως δήλωσε  στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή «104,9 Μυστικά Υγείας» με την Τάνια Μαντουβάλου, η καθηγήτρια Νευρολογίας ΑΠΘ και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ, Μάγδα Τσολάκη, η μέχρι τώρα έρευνα δεν έχει καταδείξει ένα και μοναδικό φάρμακο, για όλες τις αιτίες που προκαλούν την άνοια.

Ακόμα και ένας τραυματισμός στο κεφάλι μπορεί να προκαλέσει άνοια

«Στην προσπάθεια μου να βρω τελικά τι έχει γραφτεί για την παθογένεια της άνοιας, βρήκα τουλάχιστον 15 αιτίες, μεταξύ των οποίων και ο τραυματισμός στο κεφάλι. Μάλιστα έχει βρεθεί ότι ανάλογα με την ένταση του χτυπήματος στον εγκέφαλο, έχουμε μεγαλύτερο κίνδυνο για άνοια. Αν πχ ο άρρωστος πέσει σε κώμα, σαφώς κινδυνεύει περισσότερο, από ότι αν πάθει μία απλή διάσειση», είπε η κ. Τσολάκη και πρόσθεσε ότι οι κλινικές μελέτες, ακόμα κι αυτές που βρίσκονται σε τελική φάση όπως πχ για τα μονοκλωνικά αντισώματα, αφορούν μία μόνο αιτιολογία της νόσου.

Άλλες πιο πρώιμες μελέτες, επίσης αφορούν μία ή δύο από τις αιτίες που προκαλούν τη νόσο, σύμφωνα με την καθηγήτρια του ΑΠΘ, η οποία επισημαίνει ότι αυτό την προβλημάτισε πολύ και την έκανε να σκεφτεί, ότι μέχρι να υπάρξει ένα φάρμακο, θα πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις. Έτσι φαίνεται να βρήκε «μία κάποια λύση» στη φύση, αλλά κυρίως στη βιβλιογραφία της τελευταίας πενταετίας.

Ποιες είναι οι μαγικές τροφές που δρουν ανασταλτικά

«Στη νόσο του Αλτσχάιμερ έχουμε και προσβολή των μιτοχονδρίων. Στα μιτοχόνδρια φαίνεται ότι βοηθάει η ρεσβερατόλη, που είναι μία ουσία, η οποία περιέχεται στο κόκκινο κρασί», λέει η κ. Τσολάκη και προσθέτει ότι υπάρχουν κάποιες τροφές που έχουν ανασταλτική δράση στην άνοια και αυτές είναι το σκόρδο, το μάγκο, η παπάγια, τα καρύδια, τα σταφύλια, τα μούρα, το μήλο, η κανέλα, το μαύρο πιπέρι, η κουρκουμίνη, το πράσινο τσάι, ο καφές και το μπρόκολο. «Θα είναι καλό να συμπεριλάβουμε στην καθημερινή μας διατροφή μικρή ποσότητα από αυτά τα στοιχεία και για πρόληψη, αλλά και για θεραπεία, εκεί που χρειάζεται», επισημαίνει η κ. Τσολάκη.

*Η Μάγδα Τσολάκη είναι νευρολόγος, ψυχίατρος, θεολόγος, καθηγήτρια του ΑΠΘ και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία