Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κύρια αιτία τής ασθένειας το κάπνισμα

Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια: ο «άγνωστος» δολοφόνος της Ευρώπης



Πηγή EURACTIV.-

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι μια ασθένεια των πνευμόνων που επιφέρει αλλαγές σε διάφορα μέρη του αναπνευστικού συστήματος.

Κύρια αιτία της: το κάπνισμα ή το παθητικό κάπνισμα. Ωστόσο, η ρύπανση του αέρα εσωτερικών και εξωτερικών χώρων διαδραματίζει εξίσου κομβικό ρόλο.

Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι η ΧΑΠ δεν αποτελεί απλώς έναν «βήχα του καπνιστή», αλλά μια απειλητική ασθένεια για τη λειτουργία των πνευμόνων που μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε θάνατο.

Το 2004, ο ΠΟΥ εκτιμά ότι 64 εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν από την εν λόγω ασθένεια, ενώ σημειώθηκαν 3 εκατομμύρια θάνατοι. Προέβλεψε, επίσης, ότι η ΧΑΠ θα αποτελεί την τρίτη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως μέχρι το 2030.

Εντούτοις, επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο στο περιοδικό «Lancet Global Burden of Disease» κατέδειξε ότι το 2015, συνολικά 3,2 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τη ΧΑΠ σε παγκόσμιο επίπεδο -αύξηση 11,6% σε σύγκριση με το 1990, αποτελώντας τη δεύτερη αιτία θανάτου παγκοσμίως.

Τα συμπτώματα της ΧΑΠ περιλαμβάνουν δύσπνοια και χρόνιο βήχα.

 

 Το οικονομικό βάρος

 

Εκτός από τις σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία, η οικονομική επιβάρυνση συνιστά ακανθώδες ζήτημα, σύμφωνα με εκτιμήσεις.

Η ΕΕ καταβάλλει υπέρογκα ποσά για τις αναπνευστικές νόσους, που ξεπερνούν τα 380 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.

Το ετήσιο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης και της χαμένης παραγωγικότητας, ιδίως λόγω της ΧΑΠ, εκτιμάται σε 48,4 δισ. ευρώ.

Αρκετοί νομοθέτες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προέτρεψαν την Επιτροπή και το Συμβούλιο να λάβουν άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση αυτής της κρίσιμης κατάστασης, εστιάζοντας στην πρόληψη, ιδίως για το κάπνισμα, και την έγκαιρη διάγνωση.

Στο επίπεδο της διάγνωσης, οι Ευρωβουλευτές τόνισαν ότι πρέπει να ενισχυθεί η εκπαίδευση των φοιτητών ιατρικής και των γιατρών πρωτοβάθμιας περίθαλψης, καθώς επίσης να εξασφαλιστεί η πρόσβαση όλων των διαγνωσμένων ασθενών σε θεραπεία τελευταίας τεχνολογίας.

Η Ευρωβουλευτής του S&D, Εύα Καϊλή, δήλωσε: «Ζητήσαμε από την Επιτροπή να ενισχύσει την έρευνα για τα αίτια χρόνιων αναπνευστικών ασθενειών, καθώς επιφέρουν περισσότερους από 315.000 θανάτους κάθε χρόνο στην Ευρώπη».

«Ασθένειες όπως η αναπνευστική αλλεργία, το άσθμα και οι χρόνιες αποφρακτικές πνευμονοπάθειες κοστίζουν περισσότερα από 300 δισ. ευρώ ετησίως. Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε 249 υπογραφές από τους συναδέλφους μας, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για την επίτευξη του στόχου μας», δήλωσε η κ. Καϊλή στη EURACTIV, προσθέτοντας ότι το Κοινοβούλιο θα συνεργαστεί στενά με την European Federation of Allergy and Airways Diseases Patients’ Associations (EFA) για την πρόληψη της εκδήλωσης αυτών των ασθενειών στις επόμενες γενιές.

 

 Ο ρόλος του προληπτικού ελέγχου

 

Η Πρόεδρος της EFA, Mikaela Odemyr, υπογράμμισε το ρόλο του προληπτικού ελέγχου της ΧΑΠ, υποστηρίζοντας ότι καθορίζει το προσδόκιμο ζωής στην Ευρώπη.

«Είμαστε οι ασθενείς που πλήττονται και βλέπουμε ότι η ΕΕ έχει πολλές δυνατότητες, για να καταπολεμήσει αυτή την ασθένεια», σημείωσε η κ. Odemyr.

«Πιστεύω ότι η ΕΕ έχει την ικανότητα να συλλέγει βέλτιστες πρακτικές και να προωθεί μια εναρμονισμένη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της ΧΑΠ», κατέληξε.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία