Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΣΤΕΝΩΣΗ ΟΣΦΥΙΚΗΣ ΜΟΙΡΑΣ. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ



Aθήνα

Μουδιάζουν οι γλουτοί και τα πόδια σας παθαίνουν κράμπες ενώ περπατάτε;

Προσοχή, μπορεί να πάσχετε από στένωση οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης , η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα μπορεί μελλοντικά να σας καθηλώσει!

 « Η πάθηση είναι ιδιαίτερα ύπουλη και αρκετοί είναι εκείνοι που δεν δίνουν σημασία στα πρώτα συμπτώματα» αναφέρει  ο διαπρεπής στρατιωτικός ιατρός, νευροχειρουργός στο 401ΓΣΝΑ  κ Παναγιώτης Κυριακόγγονας  και προσθέτει. 

« Τα συμπτώματα (μούδιασμα γλουτών, κράμπες ποδιών, πόνος) αυτά εξελίσσονται σταδιακά και έτσι η απόσταση που μπορεί να διανύσει κάποιος όσο περνάει ο καιρός, όλο και μειώνεται. Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα, τότε η βάδιση  ελαττώνεται και στο τέλος δεν θα μπορεί ούτε εντός του σπιτιού να κινηθεί χωρίς να πονάει».

 

                    ΣΤΕΝΩΣΗ   ΟΣΦΥΪΚΗΣ   ΜΟΙΡΑΣ

 Πρόκειται για εκφυλιστική πάθηση , η οποία εμφανίζεται σε ηλικίες άνω των 50 χρόνων  και πλήττει  εξίσου  άνδρες και  γυναίκες . Συνήθως στοχεύει σε  αυτούς που λογω επαγγέλματος για χρόνια καταπονούν τη μέση (βαριές χειρονακτικές εργασίες, χωρίς όμως αυτό να είναι απόλυτο).

Συμφωνά με τους επιστήμονες η οσφυϊκη στένωση είναι  πάθηση στην οποία, όπως λέει και το όνομά της, ελαττώνεται το πλάτος του σπονδυλικού σωλήνα και των τρημάτων, οι περιοχές δηλαδή που βρίσκονται τα νεύρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μη γίνεται σωστή αιμάτωση κι αυτά να δυσλειτουργούν. Αυτή η μείωση του χώρου όπου βρίσκονται τα νεύρα οφείλεται σε υπερτροφία των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης καθώς και των συνδέσμων. Επιτείνεται ακόμα περισσότερο όταν συνυπάρχουν και άλλες παθολογίες όπως μία δισκοκήλη ή μια σπονδυλολίσθηση.

Το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι η λεγόμενη νευρογενής διαλείπουσα χολότητα. Αυτό σημαίνει ότι κατά τη βάδιση και μετά από κάποια απόσταση ο ασθενής αισθάνεται να μουδιάζουν οι γλουτοί και τα πόδια του να παθαίνουν κράμπες, να τα νιώθει σφιγμένα και να πρέπει να καθίσει κάπου για να μπορέσει να συνεχίσει. Τα συμπτώματα αυτά εξελίσσονται σταδιακά και έτσι η απόσταση που μπορεί να διανύσει κάποιος όσο περνάει ο καιρός, όλο και μειώνεται. Μπορεί επίσης να υπάρχει και πόνος σε ένα ή και στα δύο πόδια, όπως επίσης και στη μέση. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι ο ασθενής όταν περπατάει με κάμψη του κορμού προς τα εμπρός ανακουφίζεται γιατί κατ ΄ αυτόν τον τρόπο διευρύνονται τα τρήματα απ’ όπου περνούν τα νεύρα.

« Σαν παράδειγμα, όπως εξηγεί ο κ Κυριακόγγονας, θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ότι οι ασθενείς αυτοί πιο εύκολα περπατούν σε μία ανηφόρα απ’ ότι σε μια κατηφόρα» .

 

               ΔΙΑΓΝΩΣΗ   ΚΑΙ   ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό και την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με τη διενέργεια μαγνητικής τομογραφίας της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

«Η θεραπεία είναι πάντα χειρουργική, όταν τα συμπτώματα είναι σοβαρά και έχει σαν στόχο την αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων στης σπονδυλικής στήλης» αναφέρει ο κ Κυριακόγγονας και καταλήγει.

«Το είδος της επέμβασης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όπως το αν συνυπάρχουν και άλλες βλάβες στην περιοχή (όπως δισκοκήλη, σπονδυλολίσθηση), η εμπειρία του χειρουργού, αλλά και η γενική κατάσταση του ασθενούς. Έτσι μπορεί να χρειαστεί από μία πεταλεκτομή, τρηματεκτομές, μικροχειρουργικές αποσυμπιέσεις, μέχρι και σπονδυλοδεσία».

 Στις πιο ελαφριές περιπτώσεις ο χειρουργικός χρόνος είναι 1-2 ώρες, ο ασθενής κινητοποιείται την ίδια ή την επόμενη μέρα και παίρνει εξιτήριο σε 2-3 ημέρες. Για περίπου 20-25 ημέρες υπάρχει μικρός περιορισμός των δραστηριοτήτων του. 

http://www.pkyriakogonas.gr, ΤΗΛ.215 5257974,6974121244



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία