|
| | | |
Ο πρώτος παγκόσμιος «άτλας» των βακτηρίων στο χώμα αποκαλύπτει ότι περίπου 500 είναι τα συχνότερα παντού στον κόσμο
Πανεπιστήμιο Κολοράντο/ΗΠΑ
Τι ζει πιο συχνά στο χώμα και στη σκόνη που πατάμε; Για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν μια απάντηση στο ερώτημα αυτό, καθώς δημιούργησαν ένα παγκόσμιο κατάλογο («άτλαντα») των συχνότερων μικροοργανισμών. Αποκαλύπτεται ότι σε όλο τον κόσμο είναι περίπου 500 τα πιο κοινά βακτήρια-κλειδιά που βρίσκονται σε μεγαλύτερη αφθονία.
Οι ερευνητές από πολλές χώρες, με επικεφαλής τον Μανουέλ Ντελγάδο-Μπακουερίζο του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", συνέλλεξαν δείγματα χώματος από 237 τοποθεσίες σε 18 χώρες έξι ηπείρων, καλύπτοντας την μεγαλύτερη δυνατή κλιματική ποικιλία, από ερήμους έως χορτολιβαδικές εκτάσεις.
Στη συνέχεια, έκαναν ανάλυση DNA για να ξεχωρίσουν τα διάφορα είδη βακτηρίων που ζουν στο χώμα. Διαπίστωσαν ότι μόνο το 2% των συνολικά 25.224 φυλότυπων βακτηρίων (τα 511) αποτελούν σχεδόν το ήμισυ των βακτηριακών κοινοτήτων παγκοσμίως.
Ο νέος «άτλας» θα βοηθήσει τους επιστήμονες να εστιάσουν την προσοχή τους σε εκείνα τα βακτήρια που επηρεάζουν περισσότερο τον κύκλο των θρεπτικών στοιχείων, τη γονιμότητα του εδάφους, την παραγωγικότητα των φυτών και άλλες σημαντικές οικολογικές λειτουργίες.
«Με τη νέα μας έρευνα αρχίσαμε να ανοίγουμε το 'μαύρο κουτί' και να αποκτούμε καλύτερη κατανόηση για το ποιά μικρόβια ζουν στο χώμα μας», δήλωσε ο Ντελγάδ-Μπακουερίζο.
Τα βακτήρια του εδάφους αποτελούν μεγάλο ποσοστό της έμβιας βιομάζας της Γης, παίζοντας ζωτικούς ρόλους σε κρίσιμες διαδικασίες της φύσης όπως ο κύκλος του άνθρακα και η διαθεσιμότητα των τροφών. Παρόλο όμως που μελετώνται εδώ και δεκαετίες, ελάχιστα πράγματα μέχρι στιγμής γνωρίζουν οι επιστήμονες για τι συμβαίνει κάτω από τα πόδια μας.
Τα περισσότερα από τα δεκάδες χιλιάδες είδη βακτηρίων δεν έχουν καν ταυτοποιηθεί, ούτε έχουν ποτέ καλλιεργηθεί σε κάποιο εργαστήριο, ώστε να μελετηθούν.
«Είναι εντυπωσιακό πόσα πράγματα δεν γνωρίζουμε ακόμη και για τους πιο συνήθεις μικροοργανισμούς που υπάρχουν στο χώμα. Πολλοί δεν έχουν καν όνομα», δήλωσε ο ερευνητής Νόα Φίρερ, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Κολοράντο.
Ένα βασικό ζητούμενο είναι η μελλοντική αξιοποίηση των μικροοργανισμών σε γεωργικές εφαρμογές. «Τελικά, γνωρίζοντας περισσότερα πράγματα γι' αυτά τα βακτήρια, θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε την υγεία και την απόδοση του εδάφους», δήλωσε ο Ντελγάδο-Μπακουερίζο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|