Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




... (ιδίως αν έχει αυγά, μπέικον και λουκάνικο)

Το σάντουιτς αφήνει το δικό του περιβαλλοντικό «αποτύπωμα» και δεν είναι καθόλου μικρό

 



Πανεπιστήμιο Μάντσεστερ/Βρετανία

Την επόμενη φορά που θα φάτε σάντουιτς, να θυμάστε ότι ακόμη και αυτό αφήνει το δικό του «αποτύπωμα άνθρακα» στο περιβάλλον και μάλιστα δεν είναι καθόλου αμελητέο.

Ερευνητές του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ πραγματοποίησαν την πρώτη μελέτη του «αποτύπωματος» ενός σάντουιτς, κυρίως του άνθρακα που αυτό «εκπέμπει» στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας έτσι στην κλιματική αλλαγή.

Η έρευνα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Αντίσα Αζάπαγκιτς της Σχολής Χημικών Μηχανικών, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Sustainable Production & Consumption" (Βιώσιμη Παραγωγή και Κατανάλωση), έλαβε υπόψη της όλο τον κύκλο ζωής ενός σάντουιτς, από την αρχική παραγωγή των διαφόρων συστατικών του έως την ετοιμασία του σάντουιτς και τη συσκευασία του, αλλά και τα απόβλητά του που πετιούνται μετά την κατανάλωση.

Οι ερευνητές εξέτασαν 40 διαφορετικά είδη σάντουιτς με διάφορους συνδυασμούς συστατικών. Διαπίστωσαν ότι τα πιο επιβαρυντικά για το περιβάλλον είναι όσα σάντουιτς περιέχουν χοιρινό κρέας (μπέικον, σαλάμι, λουκάνικο κ.α.), καθώς και όσα περιλαμβάνουν τυρί ή γαρίδες.

Αυτό που «εκπέμπει» τον περισσότερο άνθρακα στο περιβάλλον, είναι εκείνο που περιλαμβάνει αυγά, μπέικον και λουκάνικο. Εκλύει 1.441 γραμμάρια ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα ή όσο διοξείδιο εκπέμπει η οδήγηση ενός αυτοκινήτου για περίπου 20 χιλιόμετρα.

Πιο φιλικό στο περιβάλλον είναι το τυπικό σάντουιτς με τυρί και σαλάμι. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι τα σπιτικά σάντουιτς έχουν σχεδόν τις μισές εκπομπές άνθρακα σε σχέση με αυτά που πωλούνται σε φαστ φουντ και άλλα καταστήματα.

Η μελέτη εκτιμά ότι τα τουλάχιστον 11,5 δισεκατομμύρια σάντουιτς που καταναλώνονται κάθε χρόνο στη Βρετανία, παράγουν περίπου 9,5 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα, δηλαδή όσο οι εκπομπές από την ετήσια χρήση 8,6 εκατομμυρίων αυτοκινήτων.

Τη μεγαλύτερη συμβολή στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος με άνθρακα έχει η αγροτική παραγωγή και η βιομηχανική επεξεργασία των συστατικών, που συμβάλλουν από 37% έως 67% στο «αποτύπωμα άνθρακα», ανάλογα με το είδος του σάντουιτς.

Η διατήρηση ενός έτοιμου σάντουιτς στο ψυγείο ενός καταστήματος ή σούπερ μάρκετ αυξάνει το αποτύπωμα του άνθρακα λόγω της απαιτούμενης ψύξης και της αναγκαίας κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που μπορεί να φθάσει το 25% του συνολικού «αποτυπώματος». Τα υλικά συσκευασίας συμβάλλουν κατά 8,5% και η μεταφορά άλλο ένα 4%.

Η μελέτη εκτιμά ότι το συνολικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα μπορεί να μειωθεί έως κατά 50%, αν γίνουν αλλαγές στα συστατικά των σάντουιτς, στη συσκευασία τους και στη δαχείριση των αποβλήτων τους. Μεταξύ άλλων, οι ερευνητές προτείνουν να μειωθεί ή και να εξαλειφθεί η χρήση συστατικών που έχουν μεγαλύτερο αποτύπωμα άνθρακα, όπως το μαρούλι, η ντομάτα, το τυρί και το κρέας, κάτι που, εκτός από το περιβάλλον, θα βελτιώσει και την υγεία, καθώς θα μειώσει την κατανάλωση θερμίδων.

Βέβαια, γεννιέται το ερώτημα τι στο καλό θα μείνει να βάζουμε πια στο σάντουιτς...



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία