Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




... οι γονείς δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια για τα κορίτσια !!!

Αφήνουν τα θηλυκά βρέφη να πεθάνουν στην Ινδία



Πηγή ΟΗΕ

Οι Ινδοί είναι λιγότερο πιθανό να αναζητήσουν ιατρική βοήθεια για ένα άρρωστο βρέφος αν είναι κορίτσι παρά αν είναι αγόρι, με περισσότερα νεογνά θηλυκού γένους να πεθαίνουν τον πρώτο μήνα μετά τη γέννησή τους από αρσενικά, ανακοίνωσε ο ΟΗΕ.

Στην Ινδία πεθαίνουν περισσότερα μωρά σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου, με 600.000 θανάτους να καταγράφονται ετησίως, δηλαδή το ένα τέταρτο σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε  στη δημοσιότητα η Unicef.

Μάλιστα, επικαλούμενη στοιχεία της ινδικής κυβέρνησης, η Unicef τονίζει ότι σε αυτό τον απολογισμό τα κορίτσια είναι πολύ περισσότερα από τα αγόρια. Αλλά και στην ηλικιακή ομάδα κάτω των πέντε ετών, αν και έχει καταγραφεί μείωση του ποσοστού θνησιμότητας κατά σχεδόν 65% από το 1990 ως το 2015, τα κορίτσια είναι πολύ περισσότερα.

«Τα κορίτσια έχουν το πλεονέκτημα ότι είναι πιο δυνατά από βιολογική άποψη, όμως δυστυχώς είναι εξαιρετικά ευάλωτα κοινωνικά», δήλωσε η Γιάσμιν Άλι Χακ εκπρόσωπος της Unicef στην Ινδία.

«Οι διακρίσεις ξεκινούν ακόμη και προτού γεννηθούν», τόνισε.

Η Ινδία προσφέρει δωρεάν ιατρική περίθαλψη για τα νεογνά στα περισσότερα από 700 κρατικά νοσοκομεία παίδων που διαθέτει. Όμως σχεδόν το 60% των νεογνών που εισάγονται στα νοσοκομεία αυτά ήταν αγόρια, σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε το 2017 η Unicef.

«Αυτό καταδεικνύει τα κοινωνικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα κορίτσια. Έχουν μικρότερη αξία στην κοινωνία», δήλωσε ο Γκάγκαν Γκούπτα, ειδικός σε θέματα υγείας στη Unicef.

Οι γονείς αποφεύγουν να πηγαίνουν τα κορίτσια στον γιατρό διότι δεν θέλουν να απουσιάζουν από την εργασία τους και να χάνουν μισθούς, ή να πληρώσουν το κόστος της μεταφοράς στο νοσοκομείο, εξήγησε ο Γκούπτα.

Εξάλλου πολλοί γονείς στην Ινδία προτιμούν να αποκτούν αγόρια καθώς, βάσει των άγραφων κοινωνικών κανόνων, οι γυναίκες στη χώρα δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε κάποιες θρησκευτικές τελετές ή ακόμη και να δέχονται κληρονομιά, αν και αυτές οι διακρίσεις είναι τυπικά παράνομες. Μάλιστα οι κόρες θεωρούνται βάρος επειδή οι οικογένειες πρέπει να καταβάλουν προίκα όταν παντρεύονται.

Η προτίμηση στα αγόρια έχει οδηγήσει και σε αύξηση των εκτρώσεων εξαιτίας του φύλου, γεγονός που έχει προκαλέσει έλλειψη γυναικών στην Ινδία. Εκτιμάται ότι από τη χώρα «λείπουν» 63 εκατομμύρια γυναίκες.

Η ινδική κυβέρνηση διεξάγει εκστρατεία για την προστασία και την εκπαίδευση των κοριτσιών και των νεαρών γυναικών και έχει αυξήσει τα κοινωνικά επιδόματα που καταβάλλει στους γονείς κοριτσιών. Όμως οι ακτιβιστές εκτιμούν ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει.

«Βλέπουμε ακόμη και στα κέντρα καταπολέμησης του υποσιτισμού ότι έρχονται περισσότερα αγόρια από κορίτσια», τόνισε ο Ναρέντρα Γκούπτα αρμόδιος για τη δημόσια υγεία στο κρατίδιο Ρατζαστάν, όπου καταγράφονται υψηλά ποσοστά στη θνησιμότητα των θηλυκών βρεφών.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία