Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΗ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΑ ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΟΙ Ω. Ρ. Λ



Αθήνα.-

Την άμεση αφαίρεση των αμυγδαλών στα παιδιά για βιοψία, όταν υπάρχει μονόπλευρη υπερτροφία, συνιστούν  οι  Παιδο-Ωτορινολαρυγγολόγοι.

Κι αυτό γιατί, αν και σπάνιος, ο καρκίνος των αμυγδαλών στα παιδιά είναι περισσότερο επιθετικός.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν διάσημοι γιατροί  που μετείχαν στο  14ο Διεθνές Συνέδριο των Ευρωπαίων Παιδο-Ωτορινολαρυγγολόγων, το οποίο  πραγματοποιήθηκε στην Στοκχόλμη της Σουηδίας  2-5 Ιουνίου 2018.

«Για να γίνει η αμυγδαλεκτομή για βιοψία λόγω μονόπλευρης υπερτροφίας ,  όπως τονίστηκε στο συνέδριο, πρέπει απαραίτητα να πληρούνται τρία  κριτήρια» αναφέρει  ο Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος  Μηνάς Ν. Αρτόπουλος, Διευθυντής  του Τμήματος Χειρουργικής Τραχήλου-Θυρεοειδούς της ΩΡΛ κλινικής του «ΜΗΤΕΡΑ», μέλος  της  Ελληνικής Εταιρείας Ογκολογίας Κεφαλής και Τραχήλου (ΕΕΟΚΤ) και προσθέτει:

Τα κριτήρια αυτά είναι:

 

  • Να είναι διπλάσια σε μέγεθος η μια αμυγδαλή έναντι της άλλης
  •  Η αύξηση του μεγέθους να γίνει μέσα σε 3 μέχρι 12 εβδομάδες
  • Να υπάρχει μονόπλευρη-σύστοιχη λεμφαδενίτιδα

Όπως διευκρινίζει ο κ. Αρτόπουλος, η αμυγδαλεκτομή για λόγους βιοψίας, γίνεται ώστε να αποκλεισθεί ενδεχόμενος καρκίνος.  Κι αυτό γιατί, αν και σπάνιος, ο καρκίνος των αμυγδαλών στα παιδιά είναι περισσότερο επιθετικός.

 Δημοσιευμένες μελέτες από το 1973 έως το 2014 ενοποιήθηκαν και απέδειξαν ότι στα παιδιά κάτω των 19 χρόνων 0,021 περιστατικά ανά 100.000 στο γενικό πληθυσμό είναι η πιθανότητα καρκίνου των αμυγδαλών. Ο συχνότερος ιστολογικός τύπος είναι το λέμφωμα nonHodgkin.

 

                      ΤΡΟΠΟΣ  ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ  ΑΜΥΓΔΑΛΩΝ

Η αμυγδαλεκτομή   είναι μια επέμβαση ρουτίνας και γίνεται σήμερα με πολλούς τρόπους: ψαλίδι, διπολική διαθερμία, συνδυασμός των δύο, μέχρι ραδιοσυχνότητες και Laser!

 Σε κάθε περίπτωση, η μέθοδος που ο χειρουργός επιλέγει να χρησιμοποιήσει εξαρτάται αφενός από τη φύση του περιστατικού και αφετέρου από την εμπειρία του.

Στόχος πάντα θα πρέπει να είναι η ασφαλής αφαίρεση των αμυγδαλών σε όσο το δυνατό λιγότερο χειρουργικό χρόνο, άρα και λιγότερη αναισθησία, ώστε η άμεση μετεγχειρητική πορεία του παιδιού να είναι η ιδανικότερη. Όμως ως επέμβαση μπορεί να έχει επιπλοκές, με την συχνότερη να είναι η αιμορραγία.

Η ηλικία των παιδιών για αμυγδαλεκτομή δεν αποτελεί καμία αντένδειξη και μπορεί να γίνει σε οποιαδήποτε ηλικία αρκεί να υπάρχει η ένδειξη. Συνηθέστερα όμως προτιμάται μετά την ηλικία των 3 χρόνων, εφόσον τα συμπτώματα το επιτρέψουν.

Το παιδί θα παραμείνει στο νοσοκομείο για μια ημέρα ώστε να παρακολουθείται από το εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό και να εξοικειωθούν οι γονείς-συνοδοί με τον τρόπο σίτισης που θα ακολουθήσει το παιδί για το επόμενο χρονικό διάστημα.

Εκτός της μονόπλευρης διόγκωσης, οι κύριες ενδείξεις αφαίρεσης των αμυγδαλών είναι όταν το παιδί εμφανίζει:

  • Συνεχόμενο ροχαλητό κατά τον ύπνο, σταματάει η αναπνοή του και αφυπνίζεται προσωρινά. Στα παιδιά, ανεξαρτήτως της διάρκειάς τους, οι άπνοιες είναι παθολογικές. Αυτές, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, οφείλονται στην υπερτροφία των αμυγδαλών αλλά και στην υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων (κρεατάκια) που συχνά συνυπάρχουν. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι, εκτός από το ροχαλητό, ο ανήσυχος ύπνος, οι εφιδρώσεις και η ημερήσια υπνηλία, η οποία εμφανίζεται μόνο στο 20% - 40% των περιπτώσεων και συνδυάζεται με κακή σχολική απόδοση και με απώλεια συγκέντρωσης. Σπανιότερα, σε ηλικίες μικρότερες των 3 χρόνων μπορεί να παρατηρηθεί καθυστέρηση στην ανάπτυξη σε ποσοστό 5% - 10%
  • Λοίμωξη των αμυγδαλών (αμυγδαλίτιδα) 7 φορές το χρόνο ή 5 φορές το χρόνο για δύο συνεχόμενα χρόνια ή 3 φορές το χρόνο για τρία συνεχόμενα χρόνια. Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι: δυσκαταποσία, κόκκινες και πρησμένες αμυγδαλές, πυρετός, διόγκωση των λεμφαδένων στο λαιμό, δυσάρεστη αναπνοή, ένρινη ομιλία

«Εάν ο γιατρός κρίνει ότι τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι σημαντικότερα από τα οφέλη για το παιδί και πρέπει να βγάλει τις αμυγδαλές του, λόγω των παραπάνω ενδείξεων, αυτό δεν σημαίνει ότι θα στερηθεί κάτι σημαντικό για τον οργανισμό του» αναφέρει ο κ Αρτόπουλος και καταλήγει

«Μπορεί οι αμυγδαλές και τα κρεατάκια να βοηθούν στο ανοσοποιητικό σύστημα, όμως και χωρίς αυτά το ανοσοποιητικό λειτουργεί μια χαρά. Άλλωστε, δεν έχει παρατηρηθεί κανένα ανάλογο πρόβλημα σε παιδιά των οποίων αφαιρέθηκαν οι αμυγδαλές ή τα κρεατάκια. Το αντίθετο μάλιστα. Με αυτό τον τρόπο απομακρύνεται από τον οργανισμό του παιδιού μια εστία φλεγμονής».

 

                       ΤΙ   ΕΙΝΑΙ  ΟΙ  ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ

Οι αμυγδαλές είναι λεμφικός ιστός που βρίσκεται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας, μια στην αριστερή πλευρά και μια στην δεξιά. Στα νεογέννητα είναι πολύ μικρές, σταδιακά όμως, καθώς το παιδί μεγαλώνει και μέχρι  την ηλικία των έξι ή επτά χρόνων, οπότε το αναπνευστικό του είναι εκτεθειμένο σε ποικιλία λοιμωδών παραγόντων και μικροοργανισμών, μεγαλώνει και το μέγεθός τους.

Οι αμυγδαλές θεωρούνταν από τις παλιότερες γενιές ως "φίλτρο του οργανισμού", που συγκρατεί κατά κάποιο τρόπο τα βακτήρια και τους ιούς. Η αλήθεια είναι ότι, στα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του παιδιού, βοηθούν στην αντιμετώπιση και στην καταπολέμηση των βακτηρίων που προσπαθούν να εισέλθουν στον οργανισμό και να προκαλέσουν λοίμωξη. Μετά την πάροδο των δύο ετών και εφόσον υπάρχουν οι κατάλληλες ενδείξεις μπορούν να αφαιρεθούν με ασφάλεια.

 

www.artopoulos.com.gr,    Τηλ. 6937673736



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία