Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ρομποτική χειρουργική: Το σήμερα και το αύριο μιας επαναστατικής τεχνικής



Aθήνα.-

Του Γιώργου Σάμπαλη

Γενικού Χειρουργού

Λαπαροσκοπική και Ρομποτική Χειρουργική

Διευθυντή- Χειρουργού στην Ευρωκλινική Αθηνών

Μέλους Διοικητικού Συμβουλίου Ελληνικής Εταιρείας Ενδοσκοπικής Χειρουργικής

Η ρομποτική χειρουργική αποτελεί για τον χειρουργό μία εξαιρετική μέθοδο ελάχιστα τραυματικής παρέμβασης και του παρέχει την δυνατότητα εφαρμογής «ιδανικών» κινήσεων παρασκευής και συρραφής ιστών, εξαιρετική τρισδιάστατη ανατομική εικόνα, παρέμβαση σε εξαιρετικά δύσκολα ανατομικά σημεία στο ανθρώπινο σώμα και ένα «ξεκούραστο» περιβάλλον για όλη τη χειρουργική ομάδα.

 

Επεμβάσεις όπως η χολοκυστεκτομή, η διόρθωση διαφραγματοκήλης, οι κοιλιοκήλες και επεμβάσεις παχέος εντέρου, αποτελούν πλέον εφικτές ρομποτικές επεμβάσεις με ισάξια αποτελέσματα σε σχέση με την λαπαροσκοπική μέθοδο, ενώ πλέον ιδιαίτερες επεμβάσεις όπως ο καρκίνος του ορθού, επεμβάσεις οισοφάγου για καλοήθεις (παλινδρόμηση – αχαλασία) και κακοήθεις έχουν ιδανική ρομποτική εφαρμογή.

 

Η ρομποτική davinci προστατεκτομή αποτελεί το golden standard πλέον στην παγκόσμια ουρολογική κοινότητα με εξαιρετικά αποτελέσματα στον καρκίνο του προστάτη.

 

 

Η λαπαροσκοπική χειρουργική απoτέλεσε μία επανάσταση στα τελειώματα του 20ού αιώνα, λόγω της ασύλληπτης ιδέας μεταφοράς εικόνας από το εσωτερικό της κοιλιάς σε monitors και την εκπαίδευση των νέων χειρουργών σε κινήσεις «λεπτομέρειας»… εξωσωματικά, με στόχο την εδραιοποίηση της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής.

 

Στην αρχή της εφαρμογής της, είχε πολλούς πολέμιους από την χειρουργική κοινότητα, αλλά με την πάροδο των ετών, με την πρόοδο της τεχνολογίας, την εκπαίδευση των χειρουργών αλλά και κυρίως την επιστημονική τεκμηρίωση και επιβεβαίωση των αποτελεσμάτων από μελέτες παγκοσμίας εμβέλειας, έχει πλέον καταξιωθεί και αποτελέσει το golden standard σε πλείστες όσες χειρουργικές επεμβάσεις.

 

Η μετεξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής στον 21ο αιώνα, με την ανάπτυξη των ρομποτικών συστημάτων, είναι η καινούργια πρόκληση στον τομέα της Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής.

 

Η εφαρμογή της τεχνολογίας «μεταφοράς κινήσεων» του ανθρώπινου χεριού μέσα απο ειδικά φίλτρα βελτίωσης και εξάλειψης «λαθών», είναι και το μεγάλο ατού της τεχνολογίας αυτής, ΣΥΝ την μεταφορά 3d εικόνας στον ανθρώπινο οφθαλμό, γεγονός που διαφέρει σημαντικά σε σχέση με το δισδιάστατο της λαπαροσκόπησης.

 

Σήμερα, η ιατρική κοινότητα διεθνώς έχει αποδεχθεί την εφαρμογή της ρομποτικής χειρουργικής, μετά από μελέτες δεκαετίας, σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις, σε συγκρίσιμα επίπεδα σε σχέση με την λαπαροσκοπική χειρουργική.

 

Την τελευταία δεκαετία το σύστημα DA VINCI έχει αναπτυχθεί σε πολλά νοσοκομεία και ιδρύματα ανά την υφήλιο, και οι εφαρμογές του στην χειρουργική συνεχώς μεγαλώνουν και μελετώνται. Παρά το σαφώς χαρακτηριζόμενο ως μείζον μειονέκτημα διεθνώς, που είναι το κόστος απόκτησής του και το κόστος εφαρμογής του ανά επέμβαση, αποτελεί ένα εξαιρετικό «εργαλείο» στα έμπειρα και εξειδικευμένα «χειρουργικά χέρια» και στην Ελάχιστα Επεμβατική Χειρουργική γενικότερα, διεθνώς.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία