 |
|
|  |  |  | 
Aμερικανική έρευνα προειδοποιεί
Χρήσιμη η ιατρική κάνναβη, αλλά επικίνδυνη στο οδήγημα, καθώς οι μισοί
χρήστες οδηγούν «φτιαγμένοι»
Πανεπιστήμιο Μίσιγκαν
Η ιατρική κάνναβη κερδίζει έδαφος διεθνώς (και στην Ελλάδα), αλλά
μια νέα αμερικανική έρευνα έρχεται να αναδείξει ένα υποτιμημένο έως
τώρα πρόβλημα: πολλοί χρήστες δεν διστάζουν να οδηγήσουν παρόλο που
βρίσκονται υπό την επήρεια του ναρκωτικού, πράγμα που εγκυμονεί
κινδύνους για τους ίδιους και τους άλλους.
Περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους (το 56%) που παίρνουν
ιατρική κάνναβη για χρόνιους πόνους ή άλλη πάθηση, παραδέχονται ότι
συχνά οδηγούν μέσα στο επόμενο δίωρο από τη χρήση της. Ο ένας στους
πέντε (το 21%) δήλωσε ότι έχει οδηγήσει, ενώ ήταν «πολύ φτιαγμένος».
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής και
κλινικής ψυχολογίας Έριν Μπόναρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου
του Μίσιγκαν, που έκαναν σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα
εξάρτησης από ουσίες "Drug & Alcohol Dependence", μελέτησαν
δειγματοληπτικά σχεδόν 800 χρήστες ιατρικής κάνναβης και βρήκαν ότι οι
στατιστικές είναι άκρως ανησυχητικές.
Σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες (οι περισσότεροι
στις πολιτείες της Καλιφόρνια και του Μίσιγκαν) έχουν επίσημη άδεια να
κάνουν χρήση κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς. Όμως, σύμφωνα με τους
ερευνητές, η οδήγηση υπό τη χρήση κάνναβης -άσχετα αν πρόκειται για
ιατρική κάνναβη- αυξάνει το χρόνο αντίδρασης και επιβραδύνει το
συντονισμό των κινήσεων του οδηγού, με συνέπεια να έχει χειρότερα
αντανακλαστικά σε κάτι απρόσμενο στο δρόμο. Συνεπώς οι χρήστες
ιατρικής κάνναβης είναι πιθανότερο να εμπλακούν σε τροχαίο.
«Οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν αρκετές ώρες για να οδηγήσουν
μετά τη χρήση κάνναβης, άσχετα αν πρόκειται για ιατρική χρήση ή όχι.
Το ασφαλέστερο πράγμα είναι να μην οδηγεί κανείς καθόλου τη μέρα που
έχει κάνει χρήση κάνναβης», δήλωσε η δρ Μπόναρ.
Ο κίνδυνος παρενεργειών στην οδήγηση, σύμφωνα με τους ερευνητές,
είναι πιθανώς ακόμη μεγαλύτερος για όσους κάνουν μακροχρόνια χρήση
λόγω χρόνιου προβλήματος υγείας. Η κατάσταση περιπλέκεται, όπως είπε η
Μπόναρ, επειδή αντίθετα με το αλκοόλ όπου μπορεί κανείς να υπολογίσει
μόνος του -έστω κατά προσέγγιση- πόσο έχει πιεί, άρα και πόσο
κινδυνεύει στην οδήγηση, ο υπολογισμός είναι δυσκολότερος με την
κάνναβη, επειδή υπάρχει μεγάλη αυξομείωση στη δοσολογία της και στην
περιεκτικότητά της στην πιο ψυχοδραστική ουσία της, την
τετραϋδροκανναβινόλη (THC).
Επιπλέον, ακόμη δεν έχουν οριστεί συγκεκριμένοι κανόνες -όπως με το
αλκοόλ- για το επίπεδο χρήσης της κάνναβης που θεωρείται ασφαλές για
οδήγηση και κατά πόσο θα πρέπει να υπάρχουν διαφοροποιήσεις στα όρια
αυτά ανάλογα με το φύλο και με το βάρος του ατόμου.
AΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
