 |
|
|  |  |  | 
΄Ερευνα,με επικεφαλής Ομογενή Καθηγήτρια,δείχνει οτι...
Η κατανάλωση ψαριών με μέτρο από τις εγκύους κάνει καλό στα παιδιά
Nέα Υόρκη.-
Να φάω ή να μη φάω ψάρια, είναι ένα ερώτημα που έχουν πολλές γυναίκες,
κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Τώρα, μια νέα διεθνή επιστημονική
μελέτη, με επικεφαλής μια Ελληνίδα επιστήμονα της διασποράς, κατέληξε
στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά, των οποίων οι μητέρες έτρωγαν κατά την
εγκυμοσύνη ψάρι μία έως τρεις φορές την εβδομάδα, έχουν καλύτερο
«προφίλ» μεταβολισμού - παρά τον κίνδυνο έκθεσης σε περισσότερο
υδράργυρο- σε σχέση με τα παιδιά που οι έγκυες μητέρες τους έτρωγαν
ψάρι σπάνια, λιγότερο από μια φορά την εβδομάδα κατά μέσο όρο. Οι
ερευνητές (μεταξύ των οποίων έξι Έλληνες από ΗΠΑ, Ελλάδα και
Νορβηγία), με επικεφαλής την επίκουρη καθηγήτρια προληπτικής ιατρικής
Λήδα Χατζή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ν.Καλιφόρνια, που
έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό "JAMA
Network Open", μελέτησαν 805 ζεύγη μητέρων-παιδιών από πέντε
ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων η Ελλάδα), στο πλαίσιο της έρευνας
HELIX, η οποία παρακολουθεί μια ομάδα γυναικών και παιδιών από τη
γέννηση και μετά σε βάθος χρόνου.
Οι ερευνητές είχαν καταγράψει την κατανάλωση ψαριών κάθε εγκύου και
την έκθεση της σε υδράργυρο, ενώ αργότερα τα παιδιά τους ηλικίας έξι
έως 12 ετών υποβλήθηκαν σε διάφορες κλινικές εξετάσεις για έλεγχο
βάρους, πίεσης του αίματος, χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων και επιπέδων
ινσουλίνης, ώστε να υπολογιστεί το μεταβολικό «προφίλ» τους.
Διαπιστώθηκε ότι το καλύτερο «σκορ» μεταβολισμού είχαν τα παιδιά των
οποίων οι έγκυοι μητέρες έκαναν λελογισμένη κατανάλωση ψαριών, αλλά το
όφελος εξαφανιζόταν σταδιακά αν η μητέρα κατά την εγκυμοσύνη έτρωγε
ψάρια πάνω από τρεις φορές την εβδομάδα. «Τα ψάρια είναι σημαντική
πηγή θρεπτικών ουσιών και η κατανάλωση τους δεν πρέπει να αποφεύγεται.
Όμως οι έγκυοι πρέπει να μην ξεπερνούν τη μία έως τρεις μερίδες την
εβδομάδα και να μην τρώνε παραπάνω λόγω της πιθανής μόλυνσης των
ψαριών με υδράργυρο και άλλους οργανικούς ρύπους», δήλωσε η δρ Χατζή.
Πηγές JAMA Network Open,ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
