 |
|
|  |  |  | 
Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας
Μπορεί να εξαλειφθεί παγκοσμίως έως τον εόμενο αιώνα
Τορόντο.-
Μέσα στον επόμενο αιώνα, σε 100 χρόνια το πολύ, είναι δυνατό ο
καρκίνος του τραχήλου της μήτρας να έχει εξαλειφθεί παγκοσμίως, αρκεί
να γίνει μαζικός εμβολιασμός τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με δύο νέες
διεθνείς επιστημονικές μελέτες. Οι επιστήμονες είναι πολύ πιο
αισιόδοξοι για τις ανεπτυγμένες χώρες όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, όπου
θεωρούν εφικτή την σχεδόν πλήρη εξάλειψη της νόσου έως το 2040.
Η Αυστραλία, που φαίνεται να έχει κάνει τη μεγαλύτερη πρόοδο,
ευελπιστεί ότι θα έχει εξαλείψει τον εν λόγω καρκίνο έως το 2035. Μια
δεκαετία μετά την εφαρμογή του προγράμματος εμβολιασμού στη χώρα, δεν
υπάρχουν πλέον διαγνωσμένα περιστατικά του ιού HPV σε κορίτσια 16 έως
18 ετών.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μαρκ Μπρισόν της Ιατρικής
Σχολής του Πανεπιστημίου Λαβάλ του Κεμπέκ, που έκαναν τις σχετικές
δημοσιεύσεις στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", εκτιμούν ότι αν έως
το 2030 έχει εμβολιαστεί το 90% των κοριτσιών διεθνώς, τότε τα
περιστατικά της νόσου θα μειωθούν κατά 90% μέσα σε ένα αιώνα και 60
εκατομμύρια περιπτώσεις καρκίνου τραχήλου της μήτρας θα αποφευχθούν.
Αν, εκτός από τον μαζικό εμβολιασμό, ιδίως στις φτωχότερες χώρες, το
70% των γυναικών διεθνώς ελέγχονται για καρκίνο του τραχήλου της
μήτρας τουλάχιστον μία έως δύο φορές στη ζωή τους και το 90% των
γυναικών με διαγνωσμένες προκαρκινικές αλλοιώσεις λαμβάνουν την
κατάλληλη θεραπεία (σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού
Υγείας), τότε τα περιστατικά της νόσου θα μειωθούν κατά 97% και η
θνησιμότητα κατά 99%, με αποτέλεσμα 72 εκατομμύρια γυναίκες να
αποφύγουν τη διάγνωση του συγκεκριμένου καρκίνου και 62 εκατομμύρια το
θάνατο μέσα στα επόμενα 100 χρόνια.
Παρά τις προόδους των τελευταίων ετών στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου
έχουν αυξηθεί τα επίπεδα εμβολιασμού, ο καρκίνος του τραχήλου της
μήτρας παραμένει ο τέταρτος συχνότερος στις γυναίκες παγκοσμίως και η
κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο σε μερικές φτωχές χώρες. Η μεγάλη
πλειονότητα των περίπου 570.000 νέων περιστατικών που διαγνώστηκαν το
2018 παγκοσμίως, αφορούσαν γυναίκες σε χώρες χαμηλού εισοδήματος.
The Lancet,ΑΠΕ-ΜΠΕ
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
