Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




5χρονη  απο την Βρετανία  ζυγίζει 45 κιλά και πάσχει από σύνδρομο που
την κάνει διαρκώς να πεινάει



Λονδίνο.-

Ένα 5χρονο κοριτσάκι ζυγίζει 45 κιλά, καθώς πάσχει από μια σπάνια
πάθηση που την κάνει να θέλει όλο και περισσότερο φαγητό.
Η 25χρονη μητέρα της, Holly Williams από το Ηνωμένο Βασίλειο,
αποφάσισε να πάρει μια δραστική λύση βάζοντας ειδική πόρτα στην
κουζίνα ώστε η μικρή Harlow να μην μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση στο
φαγητό...
Η Harlow πάσχει από το σύνδρομο Prader-Willi και της λείπει το
χρωμόσωμα 15, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο της πείνας. Ως εκ
τούτου, η Harlow έχει συνεχώς όρεξη και θέλει πάντα να τρώει.
«Η ειδική πόρτα στην κουζίνα βοηθάει στο να μην μπορεί η Harlow να
πηγαίνει στα ντουλάπια ψάχνοντας για φαγητό», δήλωσε η Williams στο
Caters.
Και πρόσθεσε: «Στο μέλλον θα πρέπει να πάρω περαιτέρω μέτρα και καθώς
η Harlow μεγαλώνει, το πιθανότερο είναι ότι θα πρέπει να πάρω
κλειδαριές για την κουζίνα».
Σε ηλικία μόλις 6 μηνών, η Harlow διαγνώστηκε με το σύνδρομο, για το
οποίο η μητέρα της δεν είχε ακούσει ποτέ πριν.
Το σύνδρομο Prader-Willi είναι μια σπάνια γενετική διαταραχή, σύμφωνα
με την Mayo Clinic, και μπορεί να εκδηλωθεί με σωματικά, ψυχικά και
προβλήματα συμπεριφοράς. Πολλές από τις επιπλοκές της νόσου οφείλονται
στην παχυσαρκία.
Το σύνδρομο καθυστέρησε την ικανότητα της Harlow σε πολλά πράγματα.
Αρχικά δεν μπορούσε να κρατήσει το κεφάλι της ψηλά μέχρι την ηλικία
των 8 μηνών και δεν περπάτησε πριν από τα 2 ½.
«Ξέραμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν γεννήθηκε η Harlow, δήλωσε η
μητέρα της. «Ήταν πολύ χαλαρή, δεν είχε δύναμη, δεν έκλαιγε και δεν
έτρωγε σωστά με το μπιμπερό».
Τώρα που η Williams έχει επιτέλους κάποιες απαντήσεις για το τι
συμβαίνει με το παιδί της, παίρνει τα κατάλληλα μέτρα για να
διασφαλίσει ότι θα παραμείνει υγιής. Λέει ότι πρέπει να είναι αυστηρή
με την 5χρονη σχετικά με το πόσο τρώει, αλλά με κάποιες εξαιρέσεις.
«Η Χάρλοου είναι υπέρβαρη αυτή τη στιγμή, οπότε πρέπει να είμαι
αυστηρή μαζί της και να της λέω ότι δεν μπορεί να φάει επιπρόσθετο
φαγητό όταν έχει φάει ένα γεύμα», δήλωσε η Γουίλιαμς.
«Φροντίζω να έχει μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή, αλλά της
επιτρέπονται ακόμα οι λιχουδιές, καθώς είναι απλά ένα παιδί».
Παρόλο που η Harlow πηγαίνει σε κανονικό σχολείο, εξακολουθεί να έχει
προβλήματα κινητικά, άπνοια ύπνου και ξεσπάσματα.
Η διαταραχή αυτή τρομάζει τους γονείς, καθώς το 2016 ο Manoel Abreu
δήλωσε ότι ανησυχούσε ότι το 5χρονο παιδί του, βάρους 80 κιλών, θα
πέθαινε, ενώ μια μαμά από το Κονέκτικατ δήλωσε ότι τα δίδυμα παιδιά
της θα μπορούσαν να «φάνε μέχρι θανάτου» μέσα σε μια μέρα.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία