Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι βιταμίνες Β6 και Β12, το φολικό οξύ, η καφεΐνη και ο κρόκος προστατεύουν από το Αλτσχάιμερ 



Θεσσαλονίκη

 

  Οι βιταμίνες Β6 και Β12, το φολικό οξύ αλλά και η καφεΐνη φαίνεται πως ελαττώνουν την ατροφία του εγκεφάλου και προστατεύουν από τη νόσο Αλτσχάιμερ. Αλλά και ο κρόκος Κοζάνης, όμως έδειξαν τα αποτελέσματα μελετών αναστέλλει τη δράση του ενζύμου ακετυλοχολιστεράση, έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και κατά συνέπεια προστατεύει από την Αλτσχάιμερ. Μάλιστα σύντομα θα αρχίσει στη Γʼ Νευρολογική Κλινική του ΑΠΘ στο νοσοκομείο Παπανικολάου μελέτη σε ανθρώπους με ήπια άνοια στους οποίους θα χορηγείται κρόκος παράλληλα με τη ριβαστιγμίνη, δηλαδή το φάρμακο που κυκλοφορεί σε μορφή αυτοκόλλητου.

    Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στη διάρκεια συνέντευξης τύπου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ. Όσον αφορά τη φαρμακευτική θεραπεία της πάθησης η πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Νόσου Αλτσχάιμερ, Μάγδα Τσολάκη, ανέφερε ότι τα φάρμακα που κυκλοφορούν σήμερα και καθυστερούν την εξέλιξη της νόσου και βοηθούν τους ασθενείς με άνοια στα πρώτα και μεσαία στάδια χωρίς να αυξάνουν την επιβίωση, είναι οι αναστολείς (ντονεπεζίλη, ριβαστιγμίνη και γκαλανταμίνη) καθώς και η μεμαντίνη. Κυκλοφορούν δύο νέες μορφές αυτών των φαρμάκων, το διασπειρόμενο δισκίο ντονεπεζίλης και το αυτοκόλλητο της ριβαστιγμίνης.

    «Σχετικά πρόσφατες μελέτες υποστηρίζουν ότι το αυτοκόλλητο της ριβαστιγμίνης πρέπει να χρησιμοποιείται στην ήπια άνοια, διότι τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα όταν η έναρξη της θεραπείας γίνεται στα πρώτα στάδια της νόσου και όσο μεγαλύτερη είναι η δόση που χρησιμοποιούμε, τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα. Σύντομα θα υπάρχει η μεγαλύτερη δόση του αυτοκόλλητου, η οποία θα βελτιώνει ακόμη περισσότερο τους ασθενείς και άλλους θα τους διατηρεί στην ίδια κατάσταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της ριβαστιγμίνης είναι τώρα σπάνιες με το αυτοκόλλητο κα στις μελέτες φαίνεται ότι είναι περίπου ίσες με το εικονικό φάρμακο. Οι περιθάλποντες είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένοι με το αυτοκόλλητο, διότι δεν χάνουν χρόνο και είναι σίγουροι ότι ο ασθενής τους παίρνει το φάρμακο», πρόσθεσε η κ Τσολάκη.

    Να σημειωθεί ότι το 2010 είχαν ερευνηθεί ή βρίσκονταν υπό διερεύνηση η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα 400 διαφορετικών θεραπειών σε 858 κλινικές μελέτες παγκοσμίως.

    H γενετική θεραπευτική και τα στελεχιαία κύτταρα κερδίζουν επίσης έδαφος. Στην Ελλάδα και μάλιστα στο Aριστοτέλειο Πανεπιστήμιο ελέγχονται προδιαθεσικά γονίδια, αλλά και μεταλλάξεις στο DNA ασθενών και παιδιών ασθενών, που είναι υπεύθυνες για την εκδήλωση της νόσου Alzheimer.

   



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία