Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Θεατρικός χειμώνας 2010-2011
Η νέα θεατρική σεζόν στην Αθήνα της ''κρίσης''


Αθήνα

«Στες κρίσιμες στιγμές θα ξαναβρίσκω το πνεύμα μου, σαν πριν, ασκητικό.» . Ο στίχος του Κωνσταντίνου Π. Καβάφη- με τον οποίο το Εθνικό θέατρο εγκαινίασε τη φετινή θεατρική του σεζόν- αποτυπώνει την κατάσταση που κυριαρχεί στο πολιτιστικό τοπίο της χώρας την ώρα που η ελληνική οικονομία διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση της νεότερης ιστορίας της. Aλλωστε, όπως προέκυψε και από τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης των θεάτρων της Ευρώπης που παραγματοποίθηκε στη χώρα μας στις αρχές Νοεμβρίου, η λεγόμενη «κρίση» έχει επηρεάσει τα πολιτιστικά δρώμενα και ειδικότερα το θέατρο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, με ορατό τον κίνδυνο να τίθεται ακόμα και θέμα αλλοίωσης της φυσιογνωμίας του. Ωστόσο, το ελληνικό θεατρικό τοπίο σε πείσμα της δίνης της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων της προτείνει ένα πολυδυναμικό ρεπερτόριο για χειμερινή θεατρική περίοδο 2010-2011. Ειδικότερα, στη κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου ανεβαίνουν διαδοχικά έργα κλασσικού ρεπερτορίου: «Φρεναπάτη» του Πιερ Κορνέιγ , (σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαυρίκιου, με το Χρήστο Λούλη και την Εύα Κοταμανίδου), «Εμίλια Γκαλόττι», του Γκότχολντ Έφρεμ Λέσινγκ (σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά), «Συρανό ντε Μπερζεράκ» του Εντμόν Ροστάν ( από τον Νίκο Καραθάνο), «Η τριλογία του παραθερισμού» του Κάρλο Γκολντόνι (σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, με τον Δημήτρη Πιατά και τη Μάγια Λυμπεροπούλου) και «Τρισεύγενη» του Κωστή Παλαμά (σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου, με τη Στεφανία Γουλιώτη στον ομώνυμο ρόλο). Δίπλα, στη Νέα Σκηνή- Νίκος Κούρκουλος, πλάι στο «Γλυκό πουλί της νιότης» του Τενεσί Ουίλλιαμς (σε σκηνοθεσία Έφης Θεοδώρου) και τον «Πλατόνωφ» του Aντον Τσέχοφ (σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου), ανεβαίνουν «Ο χρυσός δράκος» του Γερμανού Ρόλαντ Σιμελπφένιχ, (σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου), και δραματοποιημένο το πολυβραβευμένο και μεταφρασμένο σε περισσότερες από 13 γλώσσες μυθιστόρημα του Παύλου Μάτεσι, «Η μητέρα του σκύλου» (σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλιβόγεβιτς με τη Θέμιδα Μπαζάκα). Ακολουθώντας την ίδια γραμμή στο «Απλό Θέατρο», ο Αντώνης Αντύπας επιμένει και φέτος στο γερό κλασικό ρεπερτόριο, ανεβάζοντας τα δοκιμασμένα στον χρόνο έργα δύο βραβευμένων με Νόμπελ συγγραφέων, του Χάρολντ Πίντερ και του Σάμουελ Μπέκετ. Αρχικά θα σκηνοθετήσει τον «Επιστάτη» του Χάρολντ Πίντερ, με τον Δημήτρη Καταλειφό στον ομώνυμο απαιτητικό ρόλο, και, αργότερα, τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ, με τη Ράνια Οικονομίδου, εμβληματική Γουίνι. Και στα δύο έργα την πρωτότυπη μουσική συνθέτει η σταθερή συνεργάτις του Αντύπα, Ελένη Καραΐνδρου. Το μοναδικό θεατρικό κείμενο του Τζέιμς Τζόυς «οι Εξόριστοι» παρουσιάζεται ήδη Στο Από Μηχανής Θέατρο σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη, ενώ παράλληλα η ίδια ερμηνεύει αποσπάσματα από το έργο του πρόωρα χαμένου λογοτέχνη (και συντρόφου της) Γιάννη Πάνου στην «Ιστορία των μεταμορφώσεων». Από τη νέα χρονιά θΆ ανέβει το κύκνειο άσμα του Χένρικ Ίψεν «Το Ξύπνημα των νεκρών» σε σκηνοθεσία του Λιθουανού Γκίνταρας Βάρνας και οι κωμωδίες «Ο καλύτερος τρόπος να ζεις» του Νόελ Κάουαρντ (σε σκηνοθεσία Αντώνη Γαλέου) και «Drunk Enough to Say I Love you?» της Κάρυλ Τσέρτσιλ (σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μπερδέκα). Με Ίψεν, Στρίντμπεργκ και Κλάιστ γιορτάζει τη συμπλήρωση δέκα χρόνων λειτουργίας του το θέατρο Τόπος Αλλού. Ειδικότερα, θα δούμε το ανατρεπτικό έργο του Ίψεν, «Νόρα», από μία καινούρια οπτική σε σκηνοθεσία Νίκου Καμτσή, το κλασσικό έργο του Στριντμπεργκ «Μις Τζούλια»σε μία ρηξικέλευθη διασκευή του πολύ γνωστού στο ελληνικό κοινό, Πάτρικ Μπάρμπερ σε σκηνοθεσία Μίνας Αδαμάκη, το μεγαλειώδες παραμύθι του Χάινριχ Φον Κλάιστ, «Κάλχαας», σε μετάφραση και σκηνοθεσία του Νίκου Αλεξίου. Επιπλέον, παρουσιάζονται ήδη τα μονόπρακτα του Ντέιβιντ Μάμετ «Reunion» και «Μαύρο πόνυ», σκηνοθετημένα από τον Γρηγόρη Ρέντη, ενώ τον Ιανουάριο ανεβαίνει το «Πέρασμα», της Νοτιοαφρικανής Ρεζά ντε Βετ, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου. Το θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας με τη σειρά του εγκανιάζει τη νέα σεζόν με το κλασσικό έργο του Φρεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Aλμπα» σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού και με την Μπέτυ Αρβανίτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Επιπλέον παίζονται ήδη «τα Δακρυγόνα» του Αλέξη Σταμάτη (σε σκηνοθεσία Aρη Τρουπάκη), ενώ μέσα Δεκέμβρη κάνει πρεμιέρα το «Σόλο Ντουέτο» του Τομ Κεμπίνσκι σε μετάφραση Γιώργου Βάλαρη και σκηνοθεσία Ελένης Μποζά. Ακόμη, η εταιρεία θεάτρου Aσκηση θα παρουσιάσει από αυτή την Παρασκευή (19/11) στο ομώνυμο θέατρο της, την καινούργια της θεατρική παραγωγή βασισμένη στο θεατρικό κείμενο του Λουίτζι Πιραντέλο «Απόψε Αυτοσχεδιάζουμε» σε σκηνοθεσία Περικλή Μουστάκη. Τέσσερα ελληνικά έργα, - δύο θεατροποιημένα αφηγηματικά έργα, ένα σύγχρονο ποιητικό- κοινωνικό έργο ιδιαίτερης γραφής, ένα έργο του 1900 που ανεβαίνει για πρώτη φορά- και τρία σύγχρονα ξένα έργα που τα συνδέουν ένας κοινός πολιτιικοοικονομικός προβληματισμός, αποτελούν το ρεπερτόριο του Θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν. Ειδικότερα, ανεβαίνουν στην κεντρική Σκηνή (Φρυνίχου): H «κυρία Κούλα» του Aκη Δήμου , βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Μένη Κουμανταρέα ( σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη), «Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ» του Σταύρου Τσιώλη και «Ο έλεγχος του Διεθνούς Ταμείου» του Γ.Η. Ησαΐα σε δραματουργική επεξεργασία και προσαρμογή Λέανδρου Πολενάκη(από τον Κωστή Καπελώνη). Ενώ στο υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης θα δούμε: «Το Δείπνο» της Μόιρα Μπουφίνη (σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου), «Το αρχαιότερο επάγγελμα» της Πόλα Φόγκελ (σε σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη) και η «Ανώνυμη Αγία» του Γιάννη Ρίτσου (σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ζαμάνη). Το Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, παρουσιάζει στην κεντρική σκηνή, από αυτό το Σάββατο (20/11) την παράσταση «Κομμάτια και Θρύψαλα...2010» του Γιώργου Σκούρτη, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αρμένη. Ενώ στην Αίθουσα ''Κάρ.Κουν'' παρουσιάζονται ήδη η σύγχρονη κωμωδία του Τζ. Φ. Νούναν «Όπως η Θέλμα και η Λουίζ», σε σκηνοθεσία Εμμανουέλας Αλεξίου, καθώς και ο μονόλογος του Νίκου Βασιλειάδη «Συμβολαιογράφος», που ερμηνεύει η Υρώ Μανέ σε σκηνοθεσία Γιώργου Καραμίχου. Ακόμη, στην πειραματική σκηνή «Νέων Θέατρο» ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του Πέκα Στεφάν, «The Sunshine Play», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Λεμπέση και μετάφραση Κωνσταντίνου Λεβαντή. Με μια από τις μεγαλύτερες θεατρικές επιτυχίες, το «Aννα είπα!», του Παναγιώτη Μέντη- σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου και με τη Λήδα Πρωτοψάλτη στον πρωταγωνιστικό ρόλο- το Θέατρο Στοά, γιορτάζει τα σαράντα του χρόνια. Το ρεπερτόριο της φετινής σεζόν περιλαμβάνει ακόμη τον θεατρικό μονόλογο του Δημήτρη Τσεκούρα «Η Μπέμπα», σε σκηνοθεσία Ορέστη Τάτση με ερμηνεύτρια τη Ναταλία Στυλιανού και το «4ever» του Γιώργου Ηλιόπουλου, σκηνοθεσία Βαρβάρας Δούκα, με τον Νίκο Αρβανίτη και την Ντίνα Αβαγιανού. Το ίδιο προσανατολισμένη στην ελληνική παραγωγή και η Θεατρική Σκηνή, στην οποία ανεβαίνει τo έργο του Μπάμπη Τσικλιρόπουλου «Ωχ, τα νεφρά μου!» σε σκηνοθεσία Αντώνη Αντωνίου με τους Νατάσα Ασίκη, Τάκη Βαμβακίδη και Ηλία Κατέβα. «Οι νταντάδες», ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας του Γιώργου Σκούρτη, που παραμένει διαχρονικά επίκαιρο ανεβαίνει σαράντα χρόνια μετά από την πρώτη του παράσταση (θέατρο Τέχνης), στο θέατρο Ζίνα με τους Θύμιο Καρακατσάνη, Γιώργο Κωνσταντίνου και Τάκη Χρυσικάκο. Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου η σεζόν ξεκινά με το βραβευμένο στο περσινό Fringe Festival έργο του Ντένις Κέλι «Τα Ορφανά», σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με τους Μιχάλη Οικονόμου, Μαρία Κίτσου και Όμηρο Πουλάκη. Ακόμη, στις άλλες σκηνές ανεβαίνουν: «Μια τεράστια έκρηξη» (Κάτω χώρος) του Βασίλη Μαυρογεωργίου σε σκηνοθεσία του ίδιου μαζί με τον Κώστα Γάκη, ο οποίος μαζί με τον Λευτέρη Καταχανά υπογράφει και το «Δεν μιλάμε γιΆ αυτά» (Δώμας). Επιπλέον, στο πλαίσιο της συνεργασίας του με νεανικές άστεγες ομάδες, προσφέροντάς τους θεατρική στέγη, το Θέατρο του Νέου Κόσμου συνεργάζεται με την ομάδα «Grasshopper», παρουσιάζοντας το «DNA», ένα έργο για εφήβους του Ντένις Κέλι, σε σκηνοθεσία Σοφίας Βγενοπούλου. Μετά τον τσεχοφικό «Γλάρο» από τη ομάδα Pequod και «τα Νιάτα» του Τζόζεφ Κόνραντ, η Knot Gallery, θα φιλοξενήσει το θεατρικό έργο της Μαρίας Ευσταθιάδη «Παρείσακτοι» σε σκηνοθεσία Θέμελη Γλυνάτση, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα σύγχρονης νεοελληνικής θεατρικής γραφής. Θ' ακολουθήσει (στις 7 Φεβρουαρίου 2011) το έργο της Μαίρη Σέλλεϋ, «Φρανκενστάιν», ένα έργο που εξερευνά τις σχέσεις δημιουργού και δημιουργήματος. Δύο σκληρά κοινωνικά έργα- ωμού ρεαλισμού- από τη σύγχρονη παγκόσμια δραματουργία θα παρουσιαστούν στην κεντρική σκηνή του θέατρου Βικτώρια: οι «50 λέξεις» του Michael Weller σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη και το «Fucking Games» του Grae Cleugh σε σκηνοθεσία Δημήτρη Κομνηνού. Σε ό,τι αφορά τις καινούριες παραγωγές της Ελληνικής Θεαμάτων ξεχωρίζουν: «Τα κορίτσια με τα μαύρα» των Ρήγα- Αποστόλου, μία κωμωδία για τη σύγχρονη Ελλάδα, τη διαφθορά και τη διαπλοκή στο Θέατρο Αλίκη, το «Ράους» των Ρέππα- Παπαθανασίου στο Πειραιώς 131, καθώς και το πολυσυζητημένο, βραβευμένο με τρία βραβεία Τony, έργο της Γιασμίνα Ρεζά, «ο Θεός της σφαγής» που παρουσιάζεται στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. Ο τελευταίος σκηνοθετεί και το το βραβευμένο με έξι βραβεία Tony έργο του σύγχρονου Αμερικανού συγγραφέα Τζον Λόγκαν «Στο κόκκινο», όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και θ' ανέβει στις 3 Δεκεμβρίου στο θέατρο Δημήτρης Χορν. Ο Γιάννης Μπέζος, από την άλλη «παίρνει το καπελάκι του και φεύγει» στο θέατρο Κιβωτός όπου σκηνοθετεί το κλασσικό έργο του Γιώργου Τζαβέλλα «Η γυνή να φοβήται τον άντρα» με τον ίδιο να κρατά το ρόλο του Αντωνάκη Κοκοβίκου. Την περασμένη Δευτέρα έκανε πρεμιέρα και ο «Καρυοθραύστης» στο «Θησείον, Ένα θέατρο για τις τέχνες», με τον οποίο ο Κωνσταντίνος Ρήγος ολοκληρώνει μια τριλογία στηριγμένη στα μεγάλα μπαλέτα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι, που ξεκίνησε με την Ωραία κοιμωμένη (1999) και τη Μνήμη των κύκνων (2002). Τέλος, το «Σπίρτο» (www.tospirto.net ), η πολιτιστική ιστοσελίδα του Λάκη Λαζόπουλου «ανάβει» για μία ακόμα φορά-ως διοργανώτρια, αυτήν την φορά- με σκοπό να «πυροδοτήσει» την τέχνη με το 1ο Low Budget Festival (δηλαδή το πρώτο φεστιβάλ μειωμένου κόστους), όπου καλούνται να παρουσιάσουν τις νέες τους παραγωγές δέκα θεατρικές ομάδες με συνολικά 60 ηθοποιούς στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης από τις 20 Νοεμβρίου έως τις 19 Δεκεμβρίου. Συνεχίζονται και αυτή τη χρονιά Το αθηναϊκό κοινό θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει πληθώρα παραστάσεων που ανέβηκαν τις προηγούμενες χρονιές και επαναλαμβάνονται και φέτος. Το «Σεσουάρ για Δολοφόνους» σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη ανεβαίνει για δωδέκατη χρονιά στο θέατρο Αποθήκη, ενώ για τρίτη χρονιά συνεχίζεται η «Φουρκέτα» της Ελένης Γκασούκα στο Εμπορικόν και οι «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» των Ρέππα- Παπαθανασίου στο θέατρο Λαμπέτη. Η «Αττική Οδός» του ίδιου καλλιτεχνικού διδύμου ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά πάλι στο Εμπορικόν, μαζί με τους «Ήρωες» της Ελένης Γκασούκα στο Μικρό Παλλάς, όπως και το «Τι είδε ο Μπάτλερ» του Τζο Όρτον και «Το μπουφάν της Χάρλεϊ» του Βασίλη Κατσικονούρη στο θέατρο Δημήρης Χορν. Στο θέατρο Επί Κολωνώ, επαναλαμβάνεται για δεύτερη χρονιά το «Λα Τσούνγκα» του εξαιρετικού λατινοαμερικάνου λογοτέχνη Μάριο Βάργκας Λιόσα, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, και για τρίτη χρονιά το "Ροτβάιλερ" του Γκιγιέρμο Έρας διασκευασμένο από την Ομάδα ΝΑΜΑ. Ακόμη, παίζονται ήδη τα «Φύλλα της» του Ανδρέα Φλουράκη σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη με τη Λίλα Καφαντάρη και «Η Κακομοίρα της Νάπολι» της Elena Ferrante, σε σκηνοθεσία Μαρίας Τσαρούχα, ενώ θα ανέβουν ακόμη το «Έγκλημα, πρόνοια, τιμωρία, λεφτά, δολοφονία συνταξιούχου» του Σουηδού συγγραφέα Ματίας Aντερσον από την Ομάδα ΝΑΜΑ και το ψυχολογικό θρίλερ του Στέφεν Κινγκ «Το μάθημα» σε σκηνοθεσία Ζαφείρη Χαϊτίδη. Στο Μεταξουργείο η Aννα Βαγενά θα επαναλάβει και φέτος το «Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη. Ανεβαίνουν επίσης: το «Μαράν Αθά» (από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Θωμά Ψύρρα) σε θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία του Δήμου Αβδελιώδη με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη, «Το Θεσσαλικό μου Θέατρο» που είναι ένας αφηγηματικός μονόλογος με την Aννα Βαγενά, βασισμένος στο προσωπικό της ημερολόγιο, που ερμηνεύει η ίδια καθώς επίσης και το «Black Russian» από την ομάδα Αβίστα, μια διασκευή του διηγήματος του Βενεντίκτ Εροφέεφ, «Μόσχα-Πετουσκί» σε διασκευή και σκηνοθεσία της Νάντιας Φώσκολου. Επιπλέον συνεχίζονται και φέτος «Η Φθινοπωρινή ιστορία» του Αλεξέι Αρμπούζοφ και οι «Επικίνδυνες σχέσεις» του Κρίστοφερ Χάμπτον στο θέατρο Aλμα, «Το κολιέ της Ελένης» της Κάρολ Φρεσέτ στο Τρένο στο Ρουφ, ο «Μακμπέτ» του Ευγένιου Ιονέσκο στο Στούντιο Μαυρομιχάλη, «Η φωνή της Λουντμίλα» με την Ηρώ Μουκίου στο θέατρο Αργώ, «Η γυναίκα της Πάτρας» του Γιώργου Χρονά στο θέατρο Βασιλάκου, το «Κουρδιστό πορτοκάλι» του Αnthony Burgess στο θέατρο Aρτι, «Η Αγγλίδα ερωμένη» της Μαργκερίτ Ντιράς στο θέατρο Σημείο και πολλές ακομή παραστάσεις. Τέλος, η «ροκ» εκδοχή του έργου του Σαίξπηρ «Βασιλιάς Ληρ» που σκηνοθέτησε για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ο Στάθης Λιβαθινός, με το Νικήτα Τσακίρογλου στον ομώνυμο ρόλο παρουσιάζεται ήδη στο Παλλάς για είκοσι μόνο παραστάσεις μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία