 |
|
|  |  |  | 
Την καταγγέλει για κυνισμό
Επίθεση τού κομμαντάντε Φιντέλ στη Δύση
Αφορμή ο θάνατος ενός αντιφρονούντα
Αβάνα
Ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο εκτίμησε πως τα σχόλια
των ΗΠΑ, της Ισπανίας και της ΕΕ,που ακολούθησαν τον θάνατο ενός
κουβανού αντιφρονούντα έπειτα από απεργία πείνας, αντικατοπτρίζουν
«τον απίστευτο κυνισμό που παράγει η παρακμή της Δύσης».
Ο θάνατος του Βίλμαν Βιγιάρ, 31 ετών, συνεπεία απεργίας πείνας 50
ημερών σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη φυλάκισή του --όπως διατείνεται
η κουβανική αντιπολίτευση-- προκάλεσε μία πλημμυρίδα καταδικαστικών
σχολίων σε βάρος της κυβέρνησης της Αβάνας από δυτικές χώρες.
«Δεν υπήρξε απεργία πείνας, ήταν ένας κατάδικος του κοινού
ποινικού δικαίου, που είχε καταδικασθεί σε 4ετή φυλάκιση για
κακοποίηση της συζύγου του. Ήταν η ίδια η πεθερά του που ζήτησε από
τις αρχές να επέμβουν», τονίζει ο πρώην «λίδερ μάξιμο» της κουβανικής
επανάστασης στις «Σκέψεις» που συχνά πυκνά δημοσιεύει στον Τύπο της
χώρας του.
Σύμφωνα με την αντιπολίτευση, ο Βιγιάρ ήταν μέλος της Πατριωτικής
Ένωσης της Κούβας, μίας εκτός νόμου οργάνωσης της οποίας ηγείται ο
πρώην πολιτικός κρατούμενος Χοσέ Ντανιέλ Φερέρ.
«Ο ασθενής έλαβε όλες τις φροντίδες που εφαρμόζει μία χώρα η οποία
διαθέτει ένα από τα καλύτερα συστήματα και υπηρεσίες υγείας στον
κόσμο», τονίζει ο τέως πρόεδρος της Κούβας, που παρέδωσε την εξουσία
στον αδελφό του Ραούλ το 2006 για λόγους υγείας.
«Οι οικείοι του έλαβαν γνώση και της παραμικρής υγειονομικής
φροντίδας που του παρασχέθηκε και είναι ευγνώμονες για τις προσπάθειες
που κατέβαλαν οι ειδικοί που ασχολήθηκαν», πρόσθεσε.
«Θα άξιζε τον κόπο η ισπανική κυβέρνηση, δεδομένης της καλής
σχέσης που διατηρεί με την Ουάσιγκτον (. . .) να πληροφορηθεί τι
συμβαίνει στις φυλακές των Γιάνκηδων», πρότεινε ο Κάστρο.
«Η ισπανική κυβέρνηση και η παραπαίουσα ΕΕ, που έχει βυθιστεί σε
μία βαθιά οικονομική κρίση, θα πρέπει να γνωρίζουν σε τι αναφέρονται.
Είναι θλιβερό να βλέπουμε σε όλα τα πρακτορεία ειδήσεων τις δηλώσεις
αυτών των δύο που χρησιμοποιούν επονείδιστα ψεύδη για να επιτεθούν
στην Κούβα», ανέφερε ο Κάστρο.
«Δεν λησμονούμε πως στην Ισπανία σήμερα κυβερνούν οι θαυμαστές του
(δικτάτορα Φρανθίσκο) Φράνκο», κατέληξε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
