Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




’νοιξε ο δρόμος για καλύτερες σαλάτες

Διαβάστηκε το DNA τής... ντομάτας



Νέα Υόρκη

Οι επιστήμονες αποκωδικοποίησαν για πρώτη φορά το DNA της
ντομάτας και ελπίζουν ότι, χάρη στο επίτευγμά τους, το πολύ σε πέντε
χρόνια θα προκύψουν από τα χωράφια ντομάτες με καλύτερες γεύσεις,
μεγαλύτερες αποδόσεις, περισσότερη διατροφική αξία, καλύτερη αντίσταση
στις ασθένειες και πιο ωραίο χρώμα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η ντομάτα
διαθέτει σε 12 χρωμοσώματα συνολικά 31.760 γονίδια, περίπου 7.000
περισσότερα από έναν άνθρωπο. Ακόμα προέκυψε ότι η ντομάτα και η
πατάτα έχουν κοινά το 92% των γονιδίων τους.

Η διεθνής ερευνητική ομάδα, που ξεκίνησε το κοπιαστικό έργο της το
2003, περιλάμβανε πάνω από 300 γενετιστές και άλλους επιστήμονες από
14 χώρες και δημοσίευσε τη σχετική μελέτη στο περιοδικό "Nature",
σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Οι ερευνητές
διάβασαν το γονιδίωμα της καλλιεργούμενης ποικιλίας ντομάτας "Heinz
1706" (από όπου προέρχεται η ομώνυμη κέτσαπ!), καθώς και μίας άγριας
ντομάτας.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ανάγνωση του γονιδιώματος θα διευκολύνει
τις συμβατικές τεχνικές διασταύρωσης και αναπαραγωγής νέων ειδών
ντομάτας, εκτός από τη γενετική τροποποίησή τους, ενώ παράλληλα θα
μειώσει την ανάγκη για παρασιτοκτόνα.

Εδώ και χρόνια, οι ντομάτες έχουν υποστεί διάφορες βελτιώσεις
προκειμένου να ωριμάζουν με βραδύτερο ρυθμό και να αντέχουν
περισσότερο στα ράφια των καταστημάτων. Όμως το τίμημα για αυτές τις
επεμβάσεις είναι ότι γενικά η γεύση τους έχει γίνει χειρότερη από ό,τι
στο παρελθόν.

Η παραγωγή και διακίνηση ντομάτας είναι μία τεράστια αγορά διεθνώς με
ετήσιο τζίρο 30 έως 40 δισεκατομμύρια δολαρίων, ενώ το 2010 η
παγκόσμια παραγωγή της έφθασε τα 146 εκατ. τόνους. Η αποκωδικοποίησή
του γενετικού κώδικά της αναμένεται να εμπλουτίσει περαιτέρω τη γκάμα
των ειδών και γεύσεων του προϊόντος.

Όπως δήλωσε ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής του πανεπιστημίου του
Νότιγχαμ Γκράχαμ Σέιμουρ, «τώρα που διαθέτουμε το γονιδίωμα, θα είναι
δυνατό να στοχεύσουμε πραγματικά σε εκείνα τα γονίδια που ελέγχουν τη
γεύση, ξεχωριστά από εκείνα που επιδρούν στην αντοχή της ντομάτας στα
ράφια. Έτσι, θα είναι εφικτό στο πολύ άμεσο μέλλον να έχουμε ντομάτες
που διαρκούν πολύ και ταυτόχρονα έχουν πιο σκούρο κόκκινο χρώμα, είναι
γεμάτες φυτοχημικές ουσίες και πολύ πιο γευστικές».

Ορισμένοι από τους ερευνητές συνεργάζονται ήδη με εταιρίες που
σκοπεύουν να αξιοποιήσουν άμεσα τις νέες γενετικές γνώσεις για τις
ντομάτες, προσδοκώντας σε τρία έως πέντε χρόνια να έχουν κυκλοφορήσει
στο εμπόριο νέες καλύτερες ποικιλίες. Ακόμα, οι επιστήμονες θεωρούν
ότι οι καλύτερες γνώσεις τους για τις ντομάτες θα ωφελήσουν και άλλα
συγγενικά είδη, όπως οι πιπεριές και οι μελιτζάνες, αλλά επίσης φρούτα
όπως τα πεπόνια και οι φράουλες.

Παράλληλα, όμως, αναζωπυρώνονται οι φόβοι ορισμένων για νέες
βιοτεχνολογικές παρεμβάσεις στη ντομάτα. Μία απόπειρα για μία γενετικά
τροποποιημένη ντομάτα που είχε γίνει στις αρχές της δεκαετίας του ΄90,
με την ονομασία Falvr Savr, δεν είχε ευτυχή κατάληξη λόγω εμπορικής
αποτυχίας της, όμως η πλήρης πλέον γνώση του DNA της ντομάτας θα
μπορούσε να δώσει νέα ώθηση σε αυτές τις προσπάθειες. Πάντως, κατά
τους ερευνητές, το πιθανότερο είναι ότι οι νέες γενετικές πληροφορίες
θα αξιοποιηθούν για τη βελτίωση των συμβατικών μεθόδων παραγωγής, κάτι
που φαίνεται να προτιμούν και οι καταναλωτές.

Και φυσικά η νέα μελέτη αναμένεται να φέρει ξανά στο προσκήνιο το
αιώνιο ερώτημα: είναι η ντομάτα τελικά λαχανικό ή φρούτο; Το Ανώτατο
Δικαστήριο των ΗΠΑ έχει γνωμοδοτήσει υπέρ του λαχανικού, αλλά οι
περισσότεροι επιστήμονες «ψηφίζουν» υπέρ του φρούτου.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία