Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το διαπίστωσαν Δανοί επιστήμονες

Ο θόρυβος από την κίνηση των οχημάτων, αυξάνει τις πιθανότητες εμφράγματος



Κοπεγχάγη

Όσο δυνατότερος είναι ο θόρυβος από την κίνηση των οχημάτων που περνούν κοντά από τα σπίτια, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα των κατοίκων αυτών να πάθουν έμφραγμα, σύμφωνα με μία νέα δανική επιστημονική έρευνα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Μέτε Σόρενσον της Δανικής Εταιρίας Καρκίνου, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE, μελέτησαν τις περιπτώσεις άνω των 50.000 ατόμων για μία σχεδόν δεκαετία και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι, κατά μέσο όρο, για κάθε δέκα ντεσιμπέλ αυξημένου θορύβου από την οδική κυκλοφορία αυξάνεται κατά 12% ο κίνδυνος εμφράγματος.

«Πιστεύουμε ότι ο θόρυβος από την κίνηση των αυτοκινήτων είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος στη διάρκεια της νύκτας, επειδή διαταράσσει τον ύπνο», δήλωσε η Σόρενσον. Αλλά, πρόσθεσε, γενικότερα, σε οποιαδήποτε ώρα του 24ώρου, η έκθεση στον θόρυβο της κυκλοφορίας αυξάνει τις ορμόνες του στρες στον οργανισμό, πράγμα που, με τη σειρά του, αυξάνει τον καρδιολογικό κίνδυνο.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η σχέση ανάμεσα στο θόρυβο και στα προβλήματα για την καρδιά αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου, πέρα από την αυξημένη ατμοσφαιρική μόλυνση που προκαλεί η οδική κυκλοφορία. Μάλιστα, οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 4% των συνολικών θανάτων από έμφραγμα στην πατρίδα τους, τη Δανία, προκαλείται από τον θόρυβο της κίνησης των αυτοκινήτων και άλλων οχημάτων.

Οι δανοί επιστήμονες συστήνουν σε όσους ζουν κοντά σε έντονη οδική κυκλοφορία, να κοιμούνται στο πιο ήσυχο δωμάτιο του σπιτιού τους ή, ακόμα καλύτερα, να μονώσουν το σπίτι τους από τους ήχους του περιβάλλοντος. Μια συμπληρωματική λύση είναι η χρησιμοποίηση σε ορισμένους δρόμους με μεγάλη κίνηση της ασφάλτου χαμηλού θορύβου.

Ο πραγματικός κίνδυνος με το συγκεκριμένο είδος θορύβου, όπως είπε η Μέτε Σόρενσον, είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι εξοικειώνονται μαζί του και παύουν να τον συνειδητοποιούν, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρνητική επίπτωση στην υγεία τους.

Ο θόρυβος δεν αναγνωρίζεται γενικά από τις κοινωνίες ως κίνδυνος για την υγεία στο βαθμό που πρέπει, όπως επεσήμαναν οι ερευνητές, αν και οι Ευρωπαίοι είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στο ζήτημα σε σχέση με άλλες περιοχές της Γης. Μολονότι το πρόβλημα είναι πιο οξύ στις πόλεις, υπάρχουν παρόλα αυτά περιπτώσεις που είναι δυνατό να ζει κανείς πολύ ήσυχα σε μία πόλη, αλλά πολύ θορυβωδώς στην επαρχία, ειδικά αν μένει κοντά σε κάποιο κεντρικό δρόμο.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι ο κίνδυνος για την υγεία αυξάνεται όταν ο θόρυβος ξεπερνά τα 60 ντεσιμπέλ, ενώ η νέα έρευνα δείχνει ότι ο κίνδυνος αυξάνεται σταδιακά ανάμεσα στα 40 και τα 80 ντεσιμπέλ. Δέκα ντεσιμπέλ θορύβου είναι αρκετά για να διακόψουν μία συνομιλία, ενώ 85 ντεσιμπέλ είναι συνήθως το ελάχιστο επίπεδο θορύβου στο οποίο απαιτείται ακουστική προστασία σε ένα εργασιακό περιβάλλον.




 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία