 |
|
|  |  |  |  Χαμός στη Γερμανία με τους «δρόμους για τον κομμουνισμό»
Βερολίνο
Εντονες αντιδράσεις προκάλεσε στη Γερμανία η νέα ηγέτις του Die Linke, του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, δημοσιεύοντας ένα μανιφέστο με τίτλο «Οι δρόμοι προς τον κομμουνισμό». Για τις θέσεις που εκφράζει σε αυτό το μανιφέστο η Γκεζίνε Λετς επικρίθηκε έντονα από όλα τα πολιτικά κόμματα της χώρας. Εντονη κριτική ασκήθηκε όμως και στο εσωτερικό του κόμματος, όπου συμμετέχουν πρώην κομμουνιστές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και δυσαρεστημένοι σοσιαλδημοκράτες.
Αν δεν υπήρχε ο προκλητικός τίτλος, το μανιφέστο της Λετς - η οποία εξελέγη συμπρόεδρος του κόμματος της Αριστεράς τον περασμένο Μάιο μαζί με τον πρώην συνδικαλιστή Κλάους Ερνστ - ίσως να περνούσε απαρατήρητο. Αλλωστε δεν περιλαμβάνει τίποτα το επαναστατικό, παρόλο που προτείνει μια «επαναστατική ρεαλπολιτίκ». Η Λετς ζητά μια «ανακαίνιση του γερμανικού οίκου» και την «ανάπτυξη δημοσίων υπηρεσιών υψηλής ποιότητας». Αυτό που προκάλεσε τις αντιδράσεις είναι μια φράση αυτού του πρώην μέλους του ενιαίου κόμματος της πρώην Ανατολικής Γερμανίας (SED), και στη συνέχεια μέλους του διαδόχου του, του PDS: «Ο κομμουνισμός επιδιώκει την ισότητα». Ο μόνος τρόπος να βρούμε τους δρόμους προς τον κομμουνισμό, σημειώνει η γερμανίδα βουλευτής, «είναι να ξεκινήσουμε να τους δοκιμάζουμε, είτε βρισκόμαστε στην αντιπολίτευση είτε στην κυβέρνηση».
Δίνοντας την εντύπωση ότι, είκοσι χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, στόχος του κόμματός της είναι η επιστροφή στον κομμουνισμό, η Γκεζίνε Λετς έστρωσε το χαλί στο κόμμα της Αγγελα Μέρκελ (CDU) και στους σοσιαλδημοκράτες του SPD. Ο γενικός γραμματέας του CDU Χέρμαν Γκρέχε κατήγγειλε αυτή τη «σκανδαλώδη κομμουνιστική νοσταλγία», ενώ ένας αξιωματούχος του βαυαρικού CDU - ο Αλεξάντερ Ντόμπριντ - ζήτησε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης να εξετάσει το ενδεχόμενο να απαγορεύσει το Die Linke. «Προτείνοντας την επιστροφή του κομμουνισμού στη Γερμανία», τόνισε, «η ηγεσία του κόμματος συνιστά απειλή για το Σύνταγμα».
Ο Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγιερ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD, ζήτησε εξηγήσεις από το κόμμα της Αριστεράς. Το τελευταίο, συνιδρυτής του οποίου ήταν ο πρώην υπουργός των Σοσιαλδημοκρατών Οσκαρ Λαφοντέν, αφαίρεσε από το SPD ένα σημαντικό μέρος ψήφων στις εκλογές του 2009. Από τότε που ο «κόκκινος Οσκαρ» εγκατέλειψε όμως την ηγεσία για λόγους υγείας, το κόμμα βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση. Και ένας από τους λόγους είναι ότι το καταδιώκει το φάντασμα του κομμουνισμού. Κάθε τόσο, το Die Linke έρχεται σε δύσκολη θέση από τις αποκαλύψεις για σχέσεις στελεχών του με τη Στάζι, τη μυστική αστυνομία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Και ποτέ δεν φρόντισε να πάρει με σαφήνεια τις αποστάσεις του από εκείνη την περίοδο κι εκείνο το καθεστώς. Σήμερα, το κόμμα ελπίζει να εκμεταλλευτεί το κύμα της νοσταλγίας που σαρώνει τα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Για τον Ουμπέρτους Κνάμπε, επικεφαλής της ένωσης θυμάτων της Στάζι, οι θέσεις της Λετς είναι αποκαλυπτικές. «Όταν οι ηγέτες του Die Linke προβληματίζονται για το ποιος είναι ο καλύτερος δρόμος για την επιστροφή στον κομμουνισμό, δεν μπορεί παρά να ανησυχούμε», δήλωσε, χαρακτηρίζοντας τις θέσεις της Λετς «οδυνηρές και αφόρητες» για τα θύματα του κομμουνισμού. Τις αποστάσεις τους έσπευσαν να πάρουν από τις θέσεις του Μανιφέστου πολλά στελέχη της Αριστεράς, όπως ο Κλάους Λέντερερ, επικεφαλής του κόμματος στο Βερολίνο. «Η ρήξη με τον σταλινισμό», δήλωσε, «ήταν η συνέπεια των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν στο όνομα του κομμουνισμού».
Και η ίδια η Γκεζίνε Λετς; Μπροστά σε αυτή την κατακραυγή, η συμπρόεδρος του κόμματος της Αριστεράς κατήγγειλε τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα του κομμουνισμού και εξήγησε ότι πραγματικός της στόχος είναι η πορεία προς τον «δημοκρατικό σοσιαλισμό». Αλλά οι εξηγήσεις της δεν έπεισαν. Και η πολιτική τάξη του Βερολίνου ειρωνεύεται πλέον το αταίριαστο δίδυμο της ηγεσίας του Die Linke: «Η Γκεζίνε θέλει να γυρίσει στον κομμουνισμό, ενώ ο Ερνστ ζεσταίνεται στην πολυτελή του λιμουζίνα».
Την ίδια ώρα, η καγκελάριος Μέρκελ φαίνεται να ανακτά την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών της: σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσίευσε η Die Welt, το 60% των Γερμανών κρίνει θετικά την οικονομική κατάσταση της χώρας τους, έναντι 40% πριν από έξι μήνες. Η ίδια εμφανίζει αύξηση της δημοτικότητάς της κατά 9%, όσο και ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η πιο δημοφιλής πολιτική προσωπικότητα της χώρας, πάντως, παραμένει ο υπουργός Αμύνης Καρλ-Τέοντορ τσου Γκούτενμπεργκ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
