Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τι προκύπτει απο αμερικανική έρευνα

Τα διαιτητικά αναψυκτικά συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης



Σικάγο

Η κατανάλωση αναψυκτικών, ιδίως διαιτητικών, που περιέχουν τεχνητές
γλυκαντικές ουσίες, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο κατάθλιψης στους
ενήλικες, ενώ αντίθετα η κατανάλωση καφέ με ελαφρώς μειωμένο κίνδυνο,
σύμφωνα με μια νέα μεγάλη αμερικανική επιστημονική έρευνα. Ακόμα και η
κατανάλωση διαιτητικών φρουτοχυμών με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες
φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο κατάθλιψης, σύμφωνα με την επίμαχη
μελέτη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον νευρολόγο Χονγκλέι Τσεν των Εθνικών
Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, σύμφωνα με το BBC,
ανέφεραν ότι «τα διαιτητικά αναψυκτικά, ο καφές και το τσάι
καταναλώνονται ευρέως σε παγκόσμιο επίπεδο και έχουν σημαντικές
φυσικές -και πιθανώς σημαντικές ψυχικές- επιπτώσεις στην υγεία».

Οι επιστήμονες μελέτησαν περίπου 264.000 ανθρώπους ηλικίας 50 έως 71
ετών για μια περίοδο δέκα ετών και συσχέτισαν το είδος των ποτών που
κατανάλωναν, με τις ιατρικές διαγνώσεις για κατάθλιψη (συνολικά 11.311
άτομα).

Όπως διαπιστώθηκε, όσοι έπιναν περισσότερα από τέσσερα κουτιά ή
ποτήρια οποιουδήποτε είδους αναψυκτικών μέσα στην ημέρα, είχαν 30%
περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη διαγνωσμένη από
γιατρό, σε σχέση με όσους δεν έπιναν καθόλου αναψυκτικά. Ο κίνδυνος
ήταν ακόμα μεγαλύτερος για όσους προτιμούσαν να πίνουν διαιτητικά
(31%) παρά κανονικά αναψυκτικά (22%).

Ακόμα κι όσοι έπιναν πολλούς διαιτητικούς φρουτοχυμούς με τεχνητές
γλυκαντικές ουσίες (τέσσερις ή περισσότερους καθημερινά), είχαν 51%
μεγαλύτερη πιθανότητα να διαγνωστούν με κατάθλιψη, σε σχέση με όσους
δεν έπιναν καθόλου διαιτητικούς φρουτοχυμούς.

Όμως όσοι έπιναν τέσσερα φλιτζάνια καφέ καθημερινά, είχαν περίπου 10%
μικρότερες πιθανότητες εμφάνισης κατάθλιψης, σε σχέση με όσους δεν
έπιναν καθόλου καφέ.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι ο περιορισμός ή η διακοπή κατανάλωσης των
διαιτητικών αναψυκτικών ή η αντικατάστασή τους με καφέ μπορεί να
βοηθήσει με φυσικό τρόπο στην μείωση του κινδύνου της κατάθλιψης»,
δήλωσε ο Τσεν, αν και, όπως είπε, χρειάζονται κι άλλες έρευνες για να
επιβεβαιώσουν αυτά τα ευρήματα. Τόνισε, επίσης, ότι όσοι πάσχουν από
κατάθλιψη, θα πρέπει να συνεχίσουν να παίρνουν κανονικά τα φάρμακά
τους, που έχουν συνταγογραφήσει οι γιατροί.

Η μελέτη διαπίστωσε τη συσχέτιση ανάμεσα στα αναψυκτικά ή τους
φρουτοχυμούς διαίτης και την κατάθλιψη και δεν αποδεικνύει ότι όντως
τα συγκεκριμένα ποτά διαταράσσουν τον ψυχισμό κάποιου. Είναι πιθανό,
σύμφωνα με τους ίδιους τους ερευνητές, ότι κάποιοι άλλοι παράγοντες
(π,χ. οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης, έκτακτα περιστατικά κ.α.) να
ευθύνονται για την κατάθλιψη.

Πάντως τα νέα ευρήματα συμφωνούν με κάποιες προηγούμενες μελέτες που
είχαν βρει επίσης μια σχέση ανάμεσα στη συχνή κατανάλωση διαιτητικών
αναψυκτικών με τεχνητές γλυκαντικές ουσίες και στην εμφάνιση
κατάθλιψης. Ακόμα, επιβεβαιώνεται μια μελέτη του 2011 που είχε βρει
σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση καφέ και στην μειωμένη πιθανότητα
εμφάνισης κατάθλιψης στις γυναίκες.

Από την άλλη, άλλοι ειδικοί εκφράζουν τον σκεπτικισμό τους αν όντως τα
διαιτητικά ποτά αυξάνουν την κατάθλιψη και κατά πόσο τα ευρήματα
ισχύουν για όλες τις ηλικίες και για όλες τις χώρες, πέρα από τις ΗΠΑ.
Γλυκαντικές ουσίες όπως η ασπαρτάμη και η σακχαρίνη έχουν ελεγχθεί από
τους επιστήμονες και τις αρμόδιες Αρχές και έχουν χαρακτηρισθεί
ασφαλείς για τη χρήση τους σε τρόφιμα και ποτά. Οι ουσίες αυτές
αντικαθιστούν τη ζάχαρη που έχει πολλές θερμίδες.

Π.Δρ.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία