Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πάτμος το νησί της αγάπης



Θεσσαλονίκη - (Ανταπόκριση Σοφία Προκοπίδου)

«Η Πάτμος είναι το νησί της αγάπης», «η Πάτμος είναι το νησί του Ιωάννη του Θεολόγου, ο οποίος συνέγραψε εκεί την Αποκάλυψη», «η Πάτμος είναι μια μοναδική γωνιά του ορθόδοξου κόσμου», «η Πάτμος είναι ένα νησί με κατοίκους χαμογελαστούς, έτοιμους να μοιραστούν μαζί σου τα πάντα», «η Πάτμος είναι ένα νησί όπου δεν κλειδώνουν τις πόρτες των σπιτιών και των αυτοκινήτων», «η Πάτμος είναι ένα νησί που το νοσταλγούν εκατοντάδες ξενιτεμένοι κάτοικοί του, που σκορπίστηκαν σε όλο τον κόσμο», αυτά και άλλα τόσα καλά λένε για το νησί της Αποκάλυψης όσοι επισκέπτονται το ιερό νησί.

«Το ταξίδι μας στην Πάτμο ήταν όνειρο ζωής», δηλώνουν οι Ρώσοι προσκυνητές, Μαρία και Αλεξάντρ, παντρεμένοι με πέντε παιδιά.

«Στη Ρωσία ξέρουν πολύ καλά ότι η Πάτμος συνδέεται με τη χριστιανική θρησκεία, τη συγγραφή της Αποκάλυψης και με τη Μονή του Ευαγγελιστή Ιωάννη που λειτουργεί συνεχώς από το 1088 έως τις μέρες μας. Θα επισκεφτούμε και το αντρικό μοναστήρι που ίδρυσε ο όσιος Χριστόδουλος ο Λατρηνός και την παλαιότερη γυναικεία Μονή της Ζωοδόχου Πηγής στο κέντρο του οικισμού της Χώρας» λένε με ενθουσιασμό.

«Ερχόμαστε ως προσκυνητές στην Ελλάδα για τρίτη συνεχή φορά», δηλώνουν οι πολύτεκνοι Μοσχοβίτες, οι οποίοι μόλις έφτασαν στο λιμάνι της Πάτμου, πήγαν απευθείας στη Σπηλιά της Αποκαλύψεως για να παρακολουθήσουν τη θεία λειτουργία. "Θέλουμε να επισκεφτούμε όλους τους Άγιους Τόπους της Ελλάδας, της μοναδικής χώρας, που φέρει το φως της χριστιανοσύνης» λένε.

Σύμφωνα με τον δήμαρχο του νησιού, Γρηγόρη Σάικο, φέτος όπως και πέρσι, αναμένεται αύξηση της προσέλευσης των τουριστών στο νησί της τάξης του περίπου 20%.

«Αυτά τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν βάσει των κρατήσεων δωματίων και των εισιτηρίων στα πλοία. Είμαστε αισιόδοξοι», τονίζει ο δήμαρχος.

Ο διευθυντής της τουριστικής εταιρείας “Beleon”, με έδρα τη Ρόδο, Λεωνίδας Δημητριάδης, παραπονιέται πως δεν υπάρχει τακτική γραμμή από τη Χίο έως την Πάτμο, για να μπορέσει να «πλημμυρίσει» το νησί της Αποκαλύψεως με Ρώσους προσκυνητές και τουρίστες.

«Ένα καταμαράν και ένα ταχύπλοο σκάφος, που κάνει καθημερινά δρομολόγια, δεν επαρκούν για τις καλοκαιρινές μεταφορές των τουριστών προς την Πάτμο, γιατί η εταιρεία μας θα φέρει φέτος στην Ελλάδα, κυρίως σε Ρόδο, Χίο, Κρήτη και Χαλκιδική, περισσότερους από 300.000 Ρώσους τουρίστες» επισημαίνει ο κ. Δημητριάδης.

Ο δήμαρχος της Πάτμου, όμως, πιστεύει πως η συγκοινωνία που υπάρχει με τα κοντινά νησιά είναι καλή. Ο ίδιος δίνει μεγαλύτερη σημασία στη σύνδεση του νησιού με τη Βόρεια Ελλάδα. «Η αποκατάσταση της θαλάσσιας γραμμής Θεσσαλονίκης – Πάτμου θα συνέβαλλε στην αύξηση της επισκεψιμότητας του νησιού και θα ενίσχυε τις εμπορικές συναλλαγές. Αν το καταφέρουμε αυτό, θα είμαστε πολύ καλά» λέει ο κ. Σάικος.

 

Το μυστήριο του νησιού

«Η ιερή Πάτμος είναι ένα νησί στεφανωμένο με το φως Του Χριστού. Είναι δεκαπέντε χρόνια τώρα που μένω εδώ» λέει ο Βίκτωρ Στρελτσόβ, που ασχολείται με ξεναγήσεις Ρώσων τουριστών στο νησί.

«Στη Ρωσία ήμουν ιστορικός και σήμερα νιώθω πως η ζωή μου είναι πραγματικά ωραία γιατί όλα τα όνειρά μου πραγματοποιήθηκαν σε αυτό το νησί. Οι ξεναγήσεις μου είναι έντονα φορτισμένες συναισθηματικά, γιατί τις πραγματοποιώ με την ιδιότητα ενός πιστού χριστιανού και λάτρη του νησιού» προσθέτει.

Παρατηρεί: «Στην Πάτμο δεν φτάσαμε ακόμη να μιλάμε για μαζικό θρησκευτικό τουρισμό, γιατί ναι μεν έρχονται πολλοί και όλο και περισσότεροι προσκυνητές και τουρίστες από τη Ρωσία, αλλά το νησί πρέπει να διατηρεί χαμηλό προφίλ, λόγω της ιερότητάς του».

Το νησί φέρνει στον άνθρωπο μια αίσθηση γαλήνης και αγάπης, φέρνει τύχη. Έτσι λένε και έτσι πιστεύουν οι επισκέπτες της Πάτμου.

Η Μαρία αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας. «Ήρθα στην Πάτμο πρώτη φορά πριν από τρία χρόνια. Προσκύνησα και οι άγιοι της ορθόδοξης εκκλησίας με πήραν "αγκαλιά" και με έφεραν πίσω στη ζωή» λέει. Φέτος, η ευχή της είναι να «πάρει» αγάπη. «Να βρω την αγάπη, γιατί μόνο όταν αγαπάμε, είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι» λέει.

Ο Γιούρι είναι ένας από τους περίπου 300 μετανάστες που ζουν στο νησί και εργάζονται σε όλους τους τομείς τουρισμού. Ήρθε πριν από 10 χρόνια από την Ουκρανία και δεν σκοπεύει να γυρίσει πίσω.

«Είμαι εργάτης - οικοδόμος, νιώθω πως είμαι πλέον μέλος της κοινότητας του νησιού» λέει με περηφάνια, σαν να είναι το νησί η ιδιαίτερη πατρίδα του.

 

Πατμιάς, μια Θεολογική Σχολή 300 ετών

Φέτος, η μεγάλη γιορτή τής ιστορικής Πατμιάδας Θεολογικής Σχολής πραγματοποιήθηκε σε μελαγχολικό κλίμα. Η Σχολή κινδυνεύει να κλείσει έπειτα από 300 χρόνια λειτουργίας.

Σημειώνεται ότι η λειτουργία της Σχολής ξεκίνησε το 1713, υπό την διεύθυνση του Πάτμιου Μακάριου Καλογερά. Το 1769 με Πατριαρχικό σιγίλιο η Σχολή μεταβάλλεται σε «Κοινή Σχολή του Γένους», οπότε την αναλαμβάνει ο Πάτμιος Δανιήλ Κεραμεύς. Τη Σχολή της Πάτμου, από την οποία προήλθαν πλείστοι διδάσκαλοι του Γένους, λόγιοι και διάσημοι αρχιερείς και Πατριάρχες, συντηρούσε στα τέλη του 19ου και έως του 1912 ο Σύλλογος των Μικρασιατών «Ανατολή», ενώ ήδη στη Σχολή λειτουργεί Ιερατική Σχολή, αναγνωρισμένη ως κρατικό ίδρυμα.

Ο σημερινός διευθυντής της Πατμιάδας, Ευστάθιος Κόττορος, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, επειδή, λόγω της κρίσης, η Σχολή κινδυνεύει να κλείσει. «Η Σχολή μας είναι το εθνικό κειμήλιο και δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον αφανισμό της» δηλώνει .

«Το 1966 στη Σχολή φοιτούσαν 360 μαθητές και σήμερα έχει μόνο 42. Από τη Σχολή μας αποφοίτησαν πέντε Άγιοι της Εκκλησίας και 14 μητροπολίτες. Μας βοηθάνε τα τοπικά μοναστήρια. Πρέπει, όμως, να φροντίσουμε και το κτίριο που καταρρέει, να βοηθήσουμε τους καθηγητές μας, για να μη απολυθούν, και να μεριμνήσουμε να έρθουν περισσότεροι μαθητές στη Σχολή μας. Πρέπει να μεριμνήσει και το κράτος για την ανάδειξη και την οικονομική στήριξε αυτού του ιερού τόπου της χριστιανικής ορθοδοξίας» προσθέτει ο κ. Κόττορος.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία