Τον λένε Μανώλη Μανιαδάκη και πουλάει έρωτα. Έρωτα σε μπουκάλι με γεύση μήλου και μάλιστα καλλιεργημένου μόνο με αγνό βιολογικό τρόπο στις παρυφές του Μόντρεαλ, εκεί που οι απέραντοι μηλώνες κλέβουν τη θέα.

Ο Μανώλης Μανιαδάκης, με καταγωγή από την Κρήτη, είναι ο πρώτος παραγωγός στο Κεμπέκ, που τόλμησε να επενδύσει στη βιολογική καλλιέργεια των μήλων. Τον αποκάλεσαν τρελό, αιθεροβάμονα, αλλοπαρμένο, καθώς, όπως εξηγεί ο ίδιος, «οι μηλιές είναι πολύ ευαίσθητο δέντρο, κανείς δεν πίστευε ότι θα κατάφερνα να πετύχω βιολογικά μήλα χωρίς χημικά λιπάσματα ή χωρίς ραντίσματα με δηλητήρια».

Ο Μανώλης Μανιαδάκης, όμως, τόλμησε την περιπέτεια κι έτσι από το 2002 έχει επίσημα σφραγίδα από την Αγροτική Υπηρεσία του Κεμπέκ ότι τα μήλα του είναι απολύτως βιολογικά.

Γιατί όμως αποφάσισε να πάει κόντρα στους καιρούς; Ο ίδιος λέει ότι ήταν πολύ ευαίσθητος στα χημικά σκευάσματα, πάθαινε διαρκώς αλλεργίες, καθώς από το 1992 είχε αρχίσει να ασχολείται με τους μηλώνες και τη μηλοπαραγωγή. Είχε ένα δικό του πρόβλημα και όφειλε να το αντιμετωπίσει.

Έτσι ξεκίνησε τη βιολογική καλλιέργεια των μήλων. Σταμάτησε επί τρία χρόνια τη χρήση των χημικών προϊόντων, τα οποία βοηθούσαν στην καταστολή των ασθενειών και την ανάπτυξη των καρπών: «Τα προβλήματα συνίστανται κυρίως στις ασθένειες των δέντρων. Ο περονόσπορος, που θεριεύει με τις βροχές, χωρίς αντιβακτηριακά φάρμακα είναι σχεδόν αδύνατο να νικηθεί. Ωστόσο, εγώ απέδειξα στους καλλιεργητες και τους γεωπόνους ότι με το διαρκές κλάδεμα, την αραιότητα των δέντρων, το ψέκασμα με γεωλογικά κατασταλτικά, οι μηλιές μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν στο έπακρο».

Σήμερα τα μήλα του Μανώλη Μανιαδάκη πωλούνται σε όλα τα βιολογικά σούπερ μάρκετ και τις φρουταγορές του Κεμπέκ. Αλλά ο Κρητικός δεν έμεινε μόνο στην παραγωγή των φρούτων. Θέλησε να πάει την καλλιέργειά του ένα βήμα παραπέρα, να αποδείξει ότι δύναται να παράγει ακόμη και βιολογικό μηλίτη (κρασί από μήλο).

Όπως  μάς εκμυστηρεύεται , μετά μηλόδεντρα μπήκε στην παραγωγή του ice wine από μήλα, καθώς ο καιρός στο Κεμπέκ ευνοεί αυτού του είδους το κρασί/μηλίτη».

Πως γίνεται αυτό; Εξηγεί: «αφήνουμε τα μήλα να παγώσουν μέχρι τέλη Ιανουαρίου. Η παγωνιά ψήνει την ψύχα και ζυμώνει τις ουσίες του μήλου. Στους -10 C κάνουμε συγκομιδή των παγωμένων μήλων και τα βάζουμε σε ένα αποστειρωμένο θάλαμο. Εκεί μαζεύουμε τον μούστο και τον αφήνουμε να μετατραπεί σε αλκοόλ. Έτσι, στο αποστακτήριο παράγουμε τον παγωμένο μηλίτη, που είναι δημοφιλές γλυκόπιοτο κρασί και σερβίρεται ως απεριτίφ αλλά και ως ντιζεστίφ».

Ο Μανώλης Μανιαδάκης επέλεξε το λεπτό ψηλόστομο μπουκάλι για να «φυλακίσει» το παγωμένο του κρασί από μήλα βιολογικής καλλιέργειας. Του έβαλε μια κομψή ετικέτα και το ονόμασε EROS, δηλαδή Έρως.

Πώς επέλεξε το όνομα; «Ζω, αναπνέω, κινούμαι διαβάζοντας ελληνική μυθολογία, αυτό είναι το παράπλευρο πάθος της ζωής μου. Βρήκα λοιπόν ότι ένα αφροδισιακό κρασί χωρίς χημικά συντηρητικά πρέπει να πάρει το όνομα που του έχει δώσει η ελληνική μυθολογία.»

Ο Eros και η γλυκειά του γεύση χαϊδεύει τον ουρανίσκο απαλά, χαρίζοντας την ηδύτητα της προέλευσής του.

Ο Μανώλης Μανιαδάκης έχει πάρει διάφορα βραβεία για το εξαιρετικό παγωμένο κρασί του από μήλο. Κάνει εξαγωγές στη Γαλλία, την Ελβετία και την Αμερική. Επιπλέον, προσπαθεί να τοποθετήσει το προϊόν του στα ράφια των μονοπωλιακών καταστημάτων αλκοόλ του Κεμπέκ. Εσχάτως, ο παραγωγός έχει διευρύνει τη γκάμα των προϊόντων του, παράγοντας παγωμένο ηδύποτο κρασί από αχλάδι.

Το όνειρό του είναι μια μέρα, ως άλλος Βάκχος της αρχαιότητας, να μυήσει στο εκλεπτυσμένο του κρασί τους Έλληνες στην πατρίδα. Θέλει να βρεθεί στην Κρήτη, να λούζεται στο φως του ήλιου, να κολυμπάει στην αγκαλιά της θάλασσας κραδαίνοντας το μπουκάλι με τον Έρωτα στους συμπατρώτες του.