Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Μήνυμα ελπίδας και ειρήνης από τη Μονή του Σινά στα θυρανοίξια του Ι. Ναού του προφήτη Μωυσή στην Τραγάνα Φθιώτιδας 



Αθήνα - (Ανταπόκριση Σοφία Αραβοπούλου)

Μήνυμα ελπίδας και ειρήνης αποτέλεσαν  θυρανοίξια του Ι. Ναού του προφήτη Μωυσή και της Αγίας Αικατερίνης, στην Τραγάνα Φθιώτιδας, ενός ναού που συνδέει άρρηκτα την Μονή του Σινά με την Ελλάδα και ανήκει στο Ευρωσιναΐτικό Κέντρο Μελετών, Επικοινωνίας και Εκθέσεων (ΕΚΜΕΕ) του Ιδρύματος Όρους Σινά.

Πρόκειται για ένα μεγαλόπνοο σχέδιο, το ΕΚΜΕΕ, όραμα εδώ και μία εικοσαετία του Αρχιεπισκόπου Σινά Δαμιανού, που έχει σχεδιαστεί για να λειτουργήσει ως alter ego της Μονής του Σινά σε ευρωπαϊκό έδαφος, αφενός για να ανταποκριθεί στα αιτήματα τις παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας για την μελέτη των σιναΐκών κειμηλίων τα οποία θα παρέχονται σε ψηφιακή μορφή υψηλής ευκρίνειας και αφετέρου για να λειτουργήσει ως πολυδύναμο πολιτιστικό κέντρο.

Τα εγκαίνια του ναού σηματοδότησαν  ένα πρώτο βήμα στη δύσκολη πορεία της αποπεράτωσης του Κέντρου και εμπεριείχαν ένα βαθύτερο συμβολισμό τόσο υπό την έννοια της οικονομικής κρίσης, που βιώνει η Ελλάδα, όσο και υπό την σκιά των δραματικών γεγονότων στην Αίγυπτο: Δύο χώρες και δύο πολιτισμοί, που, όπως τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Δαμιανός, διατήρησαν σταθερές σχέσεις φιλίας, με προπύργιο την Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, ως περίτρανη απόδειξη αρμονικής συμβίωσης διαφορετικών λαών και θρησκειών.

Τελέστηκε πανηγυρική Θεία λειτουργία, την οποία ακολούθησε τιμητική τράπεζα,παρουσία εκπροσώπων της κυβέρνησης και του Υπουργείου Εξωτερικών, των τοπικών και θρησκευτικών αρχών, καθώς επίσης και της αιγυπτιακής πρεσβείας, μαζί με εκατοντάδες πιστούς.

Κατά τους δύσκολους καιρούς που διέρχεται η Μέση Ανατολή, όπως επισήμανε ο κ. Δαμιανός, η Μονή Σινά εκπέμπει μήνυμα αγάπης και ειρηνης υπενθυμίζοντας τη δική της αιωνόβια εμπειρία διαλόγου και ειρηνικής συνύπαρξης λαών και διαφορετικών θρησκευτικών κοινοτήτων. Τόνισε ότι στη δύσκολη καμπή που βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, ένα αναπτυξιακό έργο μεγάλου βεληνεκούς, όπως το Ευρωσιναΐκό κέντρο, υπογραμμίζει την ανάγκη για αισιόδοξη αντιμετώπιση και για αγώνα με την πεποίθηση ότι τα πνευματικά, πολιτιστικά και ανθρωπιστικά έργα δεν είναι διακοσμητικα στοιχεία και πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα και προτεραιότητα.

Μηνύματα συμπαράστασης της ελληνικής πολιτείας μετέφεραν ο ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης Π. Μπαλτάκος, ο Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού Γ. Μαρκαντωνάτος, ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο μητροπολίτης Φθιώτιδας κ. Νικόλαος.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών Κυριάκος Γεροντόπουλος σε γραπτό μήνυμα του διαβεβαίωσε τον αρχιεπίσκοπο για την «αμέριστη υποστήριξη της ελληνικής πολιτείας στο μεγαλόπνοο έργο και εξέφρασε την πεποίθησή του ότι «η υποστήριξη και προαγωγή του έργου μνημείων πανορθόδοξης πνευματικής σημασίας, όπως αυτό της Ι. Μ. Σινά θα πρέπει παντα να συγκαταλέγεται μεταξύ των εθνικών μας επιδιώξεων, αφού είναι προφανές ότι κατ'αυτόν τον τρόπο προάγονται οι ευγενέστεροι στόχοι της πατρίδος μας».

Τις ευχές του πρέσβη της Αιγύπτου μετέφερε στον κ. Δαμιανό ο πολιτιστικός ακόλουθος της αιγυπτιακής πρεσβείας στην Αθήνα Εσάμ Νταρουίς τονίζοντας ότι η σημερινή γιορτή αφορά όλους μας και την Αίγυπτο, καθώς κοινά στοιχεία των δυο λαών υπήρξαν η εκτίμηση και ο σεβασμός στις καρδιές χριστιανών και μουσουλμάνων, με την Ιερά Μονή του Σινά να είναι - και θα παραμείνει - τόπος ειρήνης και ανεξιθρησκείας.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία