|
| | | |
Κι αυτός τον χαβά του...
Σουαζιλάνδη: Μία εβδομάδα πριν από τις βουλευτικές εκλογές ο βασιλιάς παρουσίασε την... 14η σύζυγό του
Μπαμπάν
Λίγες ημέρες πριν από τις αμφιλεγόμενες βουλευτικές εκλογές στη χώρα ο βασιλιάς της Σουαζιλάνδης επέλεξε άλλη μία σύζυγο, την 14η κατά σειρά, μια 18χρονη φιναλίστ των τοπικών καλλιστείων.
Η Σιντίσουα Ντλαμίνι, η νέα "λιποβέλα", όπως αποκαλείται στα σισουάτι η βασιλική αρραβωνιαστικιά, είναι 18 ετών και μόλις αποφοίτησε από το ιδιωτικό θρησκευτικό σχολείο του Αγίου Φραγκίσκου. Ήταν μεταξύ των φιναλίστ του διαγωνισμού ομορφιάς "Μις Πολιτιστική Κληρονομιά 2013-14". Είναι 27 χρόνια μικρότερη από τον μέλλοντα σύζυγό της και 8 χρόνια νεώτερη από την προγονή της, την 26χρονη κόρη του Μσουάτι, τη Σιχανίσο.
Ο βασιλιάς, που είναι πολύγαμος όπως και ο πατέρας του ο Σομπούζα Β΄, παρουσίασε τη νέα του σύζυγο κατά τη διάρκεια ενός φολκλορικού φεστιβάλ στο οποίο νεαρές γυναίκες χορεύουν γυμνόστηθες μπροστά του. Κατά το έθιμο, ο βασιλιάς έχει το δικαίωμα να διαλέξει κάποια από αυτές, όμως έχει αποποιηθεί αυτό το "δικαίωμά" του τα τελευταία επτά χρόνια. Το 2005 είχε επιλέξει μια 17χρονη για 13η σύζυγό του.
Παρόντες στο φεστιβάλ ήταν και ξένοι αξιωματούχοι, όπως ο υπουργός Εξωτερικών της Ναμίμπιας Νετούμπο Νάντι-Νταϊτούα, ο οποίος είναι ο επικεφαλής της αποστολής των παρατηρητών της Αναπτυξιακής Κοινότητας Νότιας Αφρικής (SADC). "Δεν ήταν στις προθέσεις του βασιλιά να παρουσιάσει (τη νέα σύζυγο) σε όλον τον κόσμο, όμως εκπρόσωποι της διεθνούς κοινότητας βρίσκονταν εκεί για να παρακολουθήσουν (το χορό)", ανέφερε ένας εκπρόσωπος του βασιλικού οίκου.
Ο Μσουάτι Γ΄ επικρίνεται συχνά για την πολυτελή ζωή του και για το γεγονός ότι το χαρέμι του χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό την ώρα που ζητά από τους υπηκόους του να κάνουν σημαντικές περικοπές καθώς η χώρα αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου. Σχεδόν ο ένας στους τέσσερις ενηλίκους πάσχει από AIDS, ασθένεια που είναι η πρώτη αιτία θανάτου στη χώρα και εξαιτίας της οποίας έχει αυξηθεί δραματικά ο αριθμός των ορφανών παιδιών. Οι περισσότεροι από το 1,2 εκατομμύριο κατοίκους ζουν σε συνθήκες απόλυτης ένδειας και το προσδόκιμο ζωής τους είναι από τα χαμηλότερα παγκοσμίως, μόλις στα 48,9 χρόνια, σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Ο Μσουάτι ανέβηκε στο θρόνο το 1982 μετά το θάνατο του πατέρα του και από το 1986 κυβερνά ως απόλυτος μονάρχης, με τη βοήθεια ενός κοινοβουλίου το οποίο θα ανανεωθεί την Παρασκευή στις βουλευτικές εκλογές. Η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει αυτήν την εκλογική διαδικασία "μασκαράτα" δεδομένου ότι τα πολιτικά κόμματα είναι εκτός νόμου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|