Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




 Μία "Δράση" αγάπης και ανθρωπιάς



Αθήνα

Στις εγκαταστάσεις ενός παλιού μηχανουργείου στους Αγίους Αναργύρους «Διαχειριζόμαστε Ρεαλιστικά την Αλληλεγγύη με Συνεργασία και Ήθος» (ΔΡΑΣΗ). Η ΔΡΑΣΗ είναι μία εθελοντική μη κερδοσκοπική οργάνωση, που προσφέρει κοινωνικό και περιβαλλοντικό έργο στους κατοίκους της περιοχής.

Το μηχανουργείο παραχωρήθηκε στην εθελοντική ομάδα ύστερα από πρόταση του δημάρχου Νίκου Σαράντη και τα μέλη της οργάνωσης κατάφεραν με προσωπική εργασία να το μετατρέψουν σʼ έναν ζεστό χώρο προσφοράς στον συνάνθρωπο και στην πόλη.

«Ο χώρος στην αρχή ήταν αποκαρδιωτικός, ήταν γεμάτος μηχανές γεωργικής χρήσης, σκόνη και χώματα. Καταφέραμε όμως με πολλή δουλειά και θέληση, γιʼ αυτό που κάνουμε, να δημιουργήσουμε, με τα δικά μας χέρια, κάτι διαφορετικό, μια νότα ευχάριστη που εξυπηρετεί το σκοπό μας» δηλώνει  η πρόεδρος της εθελοντικής ομάδας, Διονυσία Πέττα.

Όλα ξεκίνησαν το 2007 όταν με πρωτοβουλία του δήμου Αγίων Αναργύρων πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια πρώτων βοηθειών σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όπου η ανταπόκριση ήταν μεγάλη. Μετά το πέρας των σεμιναρίων προέκυψε η ανάγκη για τη δημιουργία μιας ομάδας εθελοντών που θα δρούσε στηρίζοντας όσους έχουν ανάγκη. Χώρος δεν υπήρχε παρά μόνο συναντήσεις των μελών σε σπίτια ή δημόσιους χώρους.

Έπειτα από έναν χρονο, το 2008, με πρωτοβουλία της κ. Πέττα, διοργανώθηκε το πρώτο παζάρι με αντικείμενα τα οποία συγκεντρώθηκαν, απ τις οικογένειες των μελών την ομάδας και με σκοπό να μαζευτούν χρήματα, τα οποία στη συνέχεια δόθηκαν σε οικογένειες που τα είχαν ανάγκη με τη μορφή δωροεπιταγών.

Τον Δεκέμβριο του 2012,η ομάδα κατάφερε να αποκτήσει τον χώρο της στις εγκαταστάσεις που παραχώρησε ο δήμος Αγίων Αναργύρων. Εκεί τα μέλη βάζουν όλη τους την τέχνη και τη δημιουργικότητα τους για την κατασκευή αντικειμένων, τα οποία στη συνέχεια πωλούνται σε παζάρια, τα οποία διοργανώνονται σε διάφορα μέρη. Από απλά υλικά κατασκευάζουν με φαντασία και μεράκι χρηστικά και διακοσμητικά αντικείμενα για το σπίτι. Απλά κουτιά υποδημάτων μετατρέπονται σε χώρους αποθήκευσης, ζωγραφισμένα περίτεχνα, παλιά κομμάτια ξύλου μετατρέπονται σε πίνακες ζωγραφικής.

Παράλληλα, ο χώρος ανοίγει την πόρτα του στους πολίτες που αναζητούν βοήθεια και στήριξη για να πάρουν ρούχα και παπουτσια, τα οποία έχουν συγκεντρωθεί από εθελοντές και από πολίτες. «Δεν κοιτάμε χρώμα και εθνικότητα», δηλώνει η κ. Πέττα. Με τη συνεργασία και τη στήριξη της κοινωνικής υπηρεσίας του δήμου ειδοποιούνται πρώτα οι εγγεγραμμένες οικογένειες που έχουν ανάγκη να πάρουν όσα πράγματα χρειάζονται.

Πέρα από το έργο που επιτελεί η ομάδα, τα μέλη έχουν βρει σ αυτό το «σπίτι» τρόπους όχι μόνο για να περνάνε όμορφα σαν παρέα, αλλά και για να ολοκληρώνονται ψυχικά προσφέροντας ότι καλύτερο μπορούν.

«Περνάς καλά εδώ, αλλά δεν ειναι μόνο αυτό. Δίνω στον κόσμο κάτι απλό και χαίρεται. Γίνομαι ένας διαμεσολαβητής για τη χαρά αυτή. Είναι σαν ένα «μικρόβιο» που κόλλησα και δε φεύγει» δηλώνει γεμάτη ενθουσιασμό η κ. Γεωργία, μέλος της ομάδας.

«Είναι ευχαρίστηση ψυχής» συμπληρώνει η κ. Στεφανία, επίσης μέλος της ομάδας ένα ακόμα μέλος.

Η εθελοντική ομάδα καλεί όλους τους πολίτες που μπορούν να δράσουν ενεργά, προσφέροντας στους συνανθρώπους τους που βάλλονται από την οικονομική κρίση, καθώς όπως επισημαίνεται η μεγαλύτερη επιβράβευση είναι να ακούς το «ευχαριστώ», από ανθρώπους που το αισθάνονται και το εννοούν.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία