Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόϊμπλε (Wolfgang Schauble)… «χάρισε» τον τίτλο στο βιβλίο του δημοσιογράφου Σεραφείμ Κοτρώτσου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη. Όπως εξηγεί ο συγγραφέας, Wolf στα γερμανικά σημαίνει Λύκος και Gang στα αγγλικά είναι η συμμορία, η σπείρα. Με αυτά τα δύο συνθετικά- τονίζει ο συγγραφέας- αποκαλείται στα δημοσιογραφικά γραφεία του Βερολίνου ο πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών, ο οποίος ,μαζί με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, ενσαρκώνουν την γερμανική ηγεμονία στην Ευρώπη που επέβαλε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες χώρες του Νότου μια οικονομική πολιτική λιτότητας η οποία οδήγησε στην ύφεση, καταργώντας ό, τι είχε απομείνει από το όραμα μιας Ευρώπης της αλληλεγγύης.
Ο συγγραφέας, επικαλούμενος γεγονότα και μαρτυρίες ιστορεί το πως και το γιατί. Πως, δηλαδή, μια ομάδα επιφανών της γερμανικής πολιτικής, επιχειρηματικής και ακαδημαϊκής ελίτ, συγκροτώντας τη «Συμμορία του Λύκου» ( Wolfgang ) επιμένει με προτεσταντική εμμονή σε μια τιμωρητική πολιτική επί των… τεμπέληδων και… αμαρτωλών Ελλήνων. Γιατί; Για την υλοποίηση της γερμανικής επικυριαρχίας στη γηραιά ήπειρο. Πως; Όχι με τανκς, αεροπλάνα και στρατιές ,όπως στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μέσω των δανείων, των ομολόγων και ειδικά του μοναδικού υπερόπλου που είναι οι τράπεζες .
‘Ετσι- ισχυρίζεται- η Γερμανία αναδεικνύεται για μία ακόμη φορά, ως η μοιραία χώρα για τους λαούς της Ευρώπης. Και αποτελεί ιστορική ειρωνεία- ή φάρσα;- ότι η χώρα που υπέστη επί δεκαετίες το διχασμό στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου με το Τείχος του Βερολίνου, να στήνει τώρα η ίδια ένα νέο «Σιδηρούν Παραπέτασμα» μεταξύ Βορείων και Νοτίων. Είναι- κατά την έκφραση του δημοσιογράφου- το «Σιδηρούν Παραπέτασμα» των Μνημονίων, της φτώχειας και της ανεργίας.
Ο Σεραφείμ Κοτρώτσος στις 367 σελίδες της μελέτης του, σε ύφος αφηγηματικό- ρητορικό, βασιζόμενος στα πρωτογενή αποκαλυπτικά κείμενα του ξένου Τύπου και του διαδικτύου και σε προσωπικές συζητήσεις του με γερμανούς δημοσιογράφους, προβαίνει επαγωγικά σε μια πανοραμική τεκμηρίωση του πως στήθηκε μια ολόκληρη επιχείρηση ενοχοποίησης των Ελλήνων. Για να έρθει ως φυσική νομοτέλεια και ως … Θεία Πρόνοια η βίαιη καταστολή των απείθαρχων μέσω της εσωτερικής υποτίμησης.
Όμως, φωτίζοντας στοιχεία, γεγονότα, πρόσωπα και αντιλήψεις, στηλιτεύει την γερμανική «εισβολή», αλλά δεν τα φορτώνει όλα στους ξένους- καταπώς συνηθίζουμε στην Ελλάδα. Δεν παραλείπει να τονίζει την πρωταρχική ευθύνη των ελληνικών ηγεσιών εξουσίας που έφθασαν στην παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, τουλάχιστον όσον αφορά τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής. Υπογραμμίζει πως ούτε στην Πορτογαλία, ούτε στην Ιρλανδία, ούτε στην Ισπανία ούτε πουθενά αλλού στον κόσμο εφαρμόσθηκαν μνημονιακές πολιτικές με τον ανηλεή τρόπο με τον οποίο εφαρμόσθηκαν στη Ελλάδα. Γιατί; Διότι- ισχυρίζεται- οι πολιτικές αυτές συνδυάσθηκαν με την ψυχολογική ισοπέδωση ενός ολόκληρου λαού: «Απέκτησαν ηθικό πρόσημο και οδήγησαν στον εξευτελισμό του εγώ που διεκδικεί κάθε λαός για τον εαυτό του».
Προχωρώντας ακόμη παραπέρα ισχυρίζεται ότι «η … ενάρετη Γερμανία κυβερνάται από μια βαθιά διεφθαρμένη ελίτ» Και σπεύδει να επισημάνει: «Βεβαίως, η διαφθορά στο Βερολίνο διαπερνά την πολιτική και οικονομική ελίτ και δεν διαχέεται τόσο έντονα στην κοινωνία όπως συμβαίνει στην Ελλάδα»…
Παρουσιάζοντας το πορτραίτο του «Ιππότη της Αρετής και Μέγα Ιεροεξεταστή» Σόιμπλε, δεν χρειάζεται παρά να ξεδιπλώσει τα γνωστά στο γερμανικό κοινό, αλλά ελάχιστα προβεβλημένα από τα ελληνικά μίντια, βιογραφικοπολιτικά στοιχεία του: Γιός φοροτεχνικού από το Φράιμπουργκ της Βάδης- Βυρτεμβέργης, γεννήθηκε το 1942, ιδιοφυία στα μαθηματικά , σπούδασε νομικά και Φορολογικό Δίκαιο στο Αμβούργο. Το 1969 παντρεύτηκε την οικονομολόγο Ίνγκεμπρογκ , το 1971 αναδείχθηκε διευθυντής εφορίας του κρατιδίου, το 1972 ομοσπονδιακός βουλευτής, υπεύθυνος του τομέα Αθλητισμού. Επί Καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ ως υπουργός Εσωτερικών επωμίσθηκε το βάρος της συνθήκης επανένωσης της Γερμανίας μέχρι που μπλέχτηκε στο μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο συστήνοντας κρατική εταιρεία πωλήσεων σε ιδιώτες της αμύθητης δημόσιας περιουσίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Το 1990 έπεσε θύμα τρομοκρατικής επίθεσης με περίστροφο από παράφρονα συμπατριώτη του καθώς μιλούσε σε προεκλογική περίοδο σε μπυραρία. Το 1998 έγινε πρόεδρος της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης όταν ο Κολ κατηγορήθηκε ότι έπαιρνε μαύρα χρήματα – 6 εκατομμύρια ευρώ- για λογαριασμό του κόμματος από εμπόρους όπλων και επιχειρηματίες. Ο ίδιος ο Σόιμπλε ομολόγησε σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής ότι παρέλαβε …μόλις 100.000 μάρκα αλλά δεν ήξερε που κατέληξαν… μεταφέροντας την ευθύνη στην λογίστρια του κόμματος. Ισχυρίστηκε ότι γνώρισε τον έμπορο όπλων σε φιλανθρωπικό δείπνο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος στη Βόννη . Μετά τις αποκαλύψεις και την παραδοχή του Κολ ότι έλαβε 2 εκατομμύρια μάρκα στην περίοδο 1993-1998 και ότι θα τα … επιστρέψει, ο Σόιμπλε ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος για την αρχηγία ανοίγοντας το δρόμο στην πρώην κομμουνίστρια της Λαοκρατικής Γερμανίας, κόρη λουθηρανού πάστορα, υπουργό Περιβάλλοντος και προστατευόμενη του Κολ για την αρχηγία Άνγκελα Μέρκελ η οποία έκανε έλεγχο στα ταμεία επιβεβαιώνοντας τις παράνομες δωρεές προς τον αρχηγό της… Η Άνγκελα- Δωροθέα έγινε πατροκτόνος δίνοντας μετέπειτα ως Καγκελάριος υπουργική καρέκλα στον ακίνδυνο πια για αυτήν φοροτεχνικό…
Στην ενότητα «Άλλοι χρεοκοπούν άλλοι κερδίζουν» ο συγγραφέας αποδομεί τον γερμανικό … αστικό μύθο ότι οι Γερμανοί φορολογούμενοι πληρώνουν τους σπάταλους Έλληνες. Παραθέτει άρθρα του περιοδικού Stern, της εφημερίδας Suddeutsche Zeitung, της οικονομικής εφημερίδας Handelsblatt , που πραγματεύονται τα οφέλη της Γερμανίας από τα δάνεια της ελληνικής χρεοκοπίας και γενικά της ευρωκρίσης, ανεβάζοντας το κέρδος του γερμανικού δημοσίου στο ύψος των 40 δις ευρώ τουλάχιστον!
Τελειώνοντας την ανάγνωση του πονήματος διαπιστώνεις ότι, ενώ δεν έχει αποκαλύψεις- με την κλασική δημοσιογραφική έννοια - είναι ένα βιβλίο αποκαλυπτικό. Διότι- απλούστατα- δεν καλύπτει…
