 |
|
|  |  |  | 
Ελληνικές διακρίσεις στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Πρωτοπόρων Σχολείων και Εκπαιδευτικών της Microsoft
Αθήνα
Η κοινή ομάδα δύο συστεγαζόμενων ελληνικών Δημοτικών Σχολείων, του 26ου και του 29ου Αχαρνών, αναδείχθηκε πρωτοπόρο σχολείο και τέσσερις Έλληνες αναδείχθηκαν πρωτοπόροι εκπαιδευτικοί ανάμεσα σε 23.000 εκπαιδευτικούς από όλο τον κόσμο, στο πλαίσιο των παγκόσμιων Προγραμμάτων Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών και Σχολείων, που διοργανώνει η εταιρία Microsoft.
Κάθε χρόνο το πρόγραμμα Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών επιλέγει 250 εκπαιδευτικούς που χρησιμοποιούν καινοτομικά την τεχνολογία προκειμένου να επηρεάσουν θετικά την εκπαίδευση. Για να επιλεγούν, οι εκπαιδευτικοί υποβάλλουν online αίτηση μαζί με ένα ερασιτεχνικό βίντεο διάρκειας δύο έως τριών λεπτών σχετικά με τις καινοτόμες πρακτικές διδασκαλίας τους.
Στη συνέχεια, οι επιλεγμένοι εκπαιδευτικοί και τα πρωτοπόρα Σχολεία συνεργάζονται στενά με τη Microsoft προκειμένου να φέρουν πιο κοντά τη τεχνολογία στην εκπαίδευση. Επιπλέον, καθοδηγούν άλλους εκπαιδευτικούς προκειμένου να τους βοηθήσουν με τις τεχνολογίες εκπαίδευσης και τη χρήση προϊόντων και εργαλείων της Microsoft. Επίσης οι εκπαιδευτικοί και τα Σχολεία που διακρίθηκαν, θα λάβουν πρόσκληση συμμετοχής στο Παγκόσμιο Εκπαιδευτικό Φόρουμ της Microsoft, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο του 2014 στη Βαρκελώνη.
Οι διευθυντές του 26ου και του 29ου ΔΣ Αχαρνών, Δρ. Ματθαίος Πατρινόπουλος και Φώτιος Περρής αντίστοιχα, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για τη διάκριση των σχολείων τους, όπως επίσης οι Κυριάκος Περιμένης, Δήμητρα Σταματίου και Βασίλης Οικονόμου για τη βράβευσή τους ως πρωτοπόροι εκπαιδευτικοί.
Ο παγκόσμιος διαγωνισμός Πρωτοπόρων Εκπαιδευτικών για το τρέχον έτος θα ξεκινήσει τον Μάιο του 2014. Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να γίνουν μέλη στην παγκόσμια κοινότητα εκπαιδευτικών «Συνεργάτες στην Μάθηση» της Microsoft, που αριθμεί εκατομμύρια εκπαιδευτικούς παγκοσμίως, στην ιστοσελίδα www.pil-network.com.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
