 |
|
|  |  |  |  Βδέλλες, το καλύτερο...φάρμακο
Αγκυρα
Παρά τις εξελίξεις στην ιατρική, μια πανάρχαια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος, που βασίζεται στη χρήση βδέλλας (hirubo medicinalis και hirubo verbena), εξακολουθεί να εφαρμόζεται και στις ημέρες μας, για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων. Μάλιστα, η γειτονική Τουρκία φαίνεται ότι κατέχει σημαντική θέση στις εξαγωγές βδέλλας σε χώρες της Ευρώπης, και ιδίως στη Γερμανία, όπου υπάρχουν 300 ιατρικά κέντρα, που χρησιμοποιούν αυτό το ζωικό είδος για θεραπευτικούς σκοπούς.
Σύμφωνα με στοιχεία του τουρκικού Υπουργείου Γεωργίας και Αγροτικών Υποθέσεων, τα οποία επικαλείται το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων "Anadolu", οι εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία, κατά την τελευταία τετραετία, ανήλθαν στους 8.344 τόνους. Μάλιστα, στη γείτονα εφαρμόζεται ποσόστωση στις εξαγωγές βδέλλας, η οποία θεωρείται προστατευόμενο είδος, βάσει συμφωνίας για το διεθνές εμπόριο αγρίων ζώων και φυτικών ειδών, που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Η ποσόστωση εξαγωγών φαρμακευτικής βδέλλας, από 10 τόνους ετησίως, που ήταν το 1996, φέτος μειώνεται στους 5 τόνους. Να σημειωθεί ότι στην Τουρκία, από την 1η Μαρτίου έως τις 30 Ιουνίου, ισχύει απαγόρευση αλιείας φαρμακευτικής βδέλλας σε γλυκά νερά.
Όπως ανέφερε στο πρακτορείο "Anadolu" ο καθηγητής του Τμήματος Υδατοκαλλιεργειών του Πανεπιστημίου Φιράτ, Ναΐμ Σαγλάμ, οι βδέλλες που εξάγονται από την Τουρκία επανεξάγονται σε τρίτες χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι τα 2/3 του συνόλου των εξαγωγών βδέλλας γίνονται από την Τουρκία. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι βδέλλες τις οποίες εξάγει η Τουρκία συλλέγονται από τη φύση, ενώ η Ρωσία και η Γαλλία εξάγουν βδέλλες τις οποίες καλλιεργούν. Ο καθηγητής Σαγλάμ ανέφερε ακόμη ότι περισσότερες εξαγωγές βδέλλας από την Τουρκία γίνονται προς τη Γερμανία, όπου υπάρχουν περίπου 300 θεραπευτικά κέντρα, που κάνουν χρήση βδέλλας.
Από την αρχαιότητα, οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν για τη θεραπεία ασθενειών, διότι οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτές ρουφούν το βρόμικο αίμα. Ο κ. Σαγλάμ υπενθυμίζει ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Φαρμάκων και Τροφίμων (FDA), απαντώντας θετικά σε αίτηση της γαλλικής εταιρείας βδελλοκαλλιέργειας, Ricarimpex, ενέκρινε τη θεραπεία με βδέλλες.
Στη σύγχρονη ιατρική, σύμφωνα με τον κ. Σαγλάμ, οι βδέλλες χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος παθήσεων. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, της απόφραξης αγγείων, καθώς και ορισμένων αγγειακών και καρδιαγγειακών παθήσεων.
Επίσης, χρησιμοποιούνται και για την αντιμετώπιση παθήσεων των οφθαλμών, όπως φλεγμονές του κερατοειδούς και του αμφιβληστροειδούς, αιματώματα στα μάτια, γλαύκωμα και καταρράκτης, αλλά και για ωτορινολαρυγγολογικές παθήσεις (βουητό στα αυτιά, χρόνια ωτίτιδα, ιγμορίτιδα), για φλεγμονές του δέρματος, για αιμορροΐδες, έλκη, έκζεμα, αποστήματα δοντιών, φλεγμονές αρθρώσεων και για πόνους από φθορά αρθρώσεων, για την αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος, έπειτα από συγκόλληση άκρων που έχουν αποκοπεί, για την αντιμετώπιση οιδημάτων, φλεγμονών και αιματωμάτων, που οφείλονται σε τραυματισμούς.
Ωστόσο, ο κ. Σαγλάμ εκφράζει επιφυλάξεις για τη χρήση της προερχόμενης από τη φύση βδέλλας, λόγω του κινδύνου μετάδοσης λοιμώξεων, όπως η ηπατίτιδα, το AIDS και λοιμώξεις από πρωτόζωα, και τονίζει ότι αν αυτό το είδος πρόκειται να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ανθρώπους, θα πρέπει να προέρχεται από καλλιέργεια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
