Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Οι φορείς του AIDS ζουν πια σχεδόν τόσο όσο και οι άνθρωποι χωρίς τον ιό HIV 



Λονδίνο

Οι άνθρωποι στις ανεπτυγμένες χώρες που έχουν διαγνωστεί θετικοί για τον ιό HIV του AIDS, ζουν, πλέον, σχεδόν τόσο όσο και αυτοί που δεν είναι φορείς του ιού, καθώς τα αντι-ιικά φάρμακα έχουν μειώσει περίπου στο μισό τη θνησιμότητα της νόσου, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

H μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Κολέτ Σμιθ του University College του Λονδίνου, που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, δείχνει ότι ενώ την περίοδο 1999-2001 η θνησιμότητα από AIDS ήταν 18 θάνατοι ανά 1.000 ανθρωποέτη, μειώθηκε σε 9% ανά 1.000 μεταξύ 2009 - 2011. Τα δεδομένα προέρχονται από 200 κλινικές της Ευρώπης, των ΗΠΑ και της Αυστραλίας.

«Τα ευρήματα αυτά δείχνουν τα σημαντικά οφέλη της αντι-ιικής θεραπείας. Μετά την εμφάνισή της, το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων με τον ιό HIV προσεγγίζει πλέον αυτό του γενικού πληθυσμού», όπως επισημαίνουν οι ερευνητές.

Η αντι-ιική θεραπεία, ένα "κοκτέιλ" φαρμάκων που εμφανίστηκε στη δεκαετία του ’90 και πρέπει να λαμβάνεται εφ’ όρου ζωής, δεν σκοτώνει τον ιό, αλλά επιβραδύνει την ανάπτυξή του σε πλήρες AIDS. Προτού υπάρξει αυτή η θεραπεία, οι άνθρωποι με τον ιό συνήθως πέθαιναν μέσα σε λίγα χρόνια, κυρίως από άλλες μολύνσεις ή καρκίνο, λόγω εξασθένησης του ανοσοποιητικού συστήματός τους.

Η νέα μελέτη, μεταξύ σχεδόν 50.000 ατόμων με τον ιό, βρήκε ότι οι επιπλοκές του AIDS παραμένουν η συχνότερη αιτία θανάτου τους (29%) και ακολουθούν ο μη σχετιζόμενος με το AIDS καρκίνος - κυρίως των πνευμόνων (15%), οι παθήσεις του ήπατος - κυρίως οι ηπατίτιδες (13%), καθώς και οι παθήσεις του καρδιαγγειακού συστήματος (11%). Η σημαντική μείωση των θανάτων των οροθετικών από τις δύο τελευταίες αιτίες (κατά 50% από ήπαρ και κατά 65% από καρδιά) αποδίδεται είτε στον πιο υγιεινό τρόπο ζωής τους (λιγότερο κάπνισμα, αλκοόλ κ.λπ.), είτε στην μικρότερη τοξικότητα πλέον της αντι-ιικής θεραπείας.

Από την άλλη, δεν είναι σαφές γιατί υπάρχει μια μικρή αύξηση των θανατηφόρων καρκίνων σε σχέση με το παρελθόν (2,1 θάνατοι ανά 1.000 ανθρώπους την περίοδο 2009-2011, έναντι 1,6 θανάτων ανά 1.000 κατά τα έτη 1999-2000). Μία πιθανότητα, που πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, είναι η επίδραση συγκεκριμένων αντι-ιικών φαρμάκων.

Περίπου 36 εκατ. άνθρωποι έχουν πεθάνει από AIDS, από τότε που έκανε την εμφάνισή του στη δεκαετία του ’80.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία