Ένα ξύλινο περίοπτο γλυπτό, όρθιας ενδεδυμένης ανδρικής μορφής, αποκαλύφθηκε στο πλαίσιο του έργου της Αττικό Μετρό «Επέκταση της Γραμμής 3: τμήμα Χαϊδάρι-Πειραιάς».

Το γλυπτό εντοπίστηκε σε βάθος 14,17 μέτρα από την επιφάνεια, καθώς ολοκληρώνεται αυτό το διάστημα η αρχαιολογική διερεύνηση των αρχαίων φρεάτων που ανακαλύφθηκαν στον υπό κατασκευή Σταθμό «Δημοτικό Θέατρο», επί της πλατείας Αγίου Κωνσταντίνου, στον Πειραιά.

Το εύρημα εντοπίστηκε σε επαφή με το τοίχωμα του φρέατος προς τα βόρεια, με την οπίσθια πλευρά του προς τα άνω και με το άνω τμήμα του στραμμένο προς τα δυτικά. Βρισκόταν εντός στρώματος γκρίζας λάσπης με πολλά κομμάτια σπασμένης πέτρας, εντός του υδροφόρου ορίζοντα, που εμπεριείχε κεραμικά κομμάτια και τμήματα αγγείων, τα οποία χρονολογούνται στο τέλος της ελληνιστικής περιόδου (100-86 π.Χ.), μαζί με άλλα οικιστικά κατάλοιπα (κεραμίδια, μεταλλικά αντικείμενα και άλλα τεμάχια ξύλων μικρών διαστάσεων). Στο ίδιο περίπου υψόμετρο με το ξύλινο γλυπτό εντοπίστηκε επίσης θραύσμα μαρμάρινου γλυπτού γυναικείας μορφής (πιθανόν Αρτέμιδος) καθήμενης στη ράχη ελαφιού.

Από το ξύλινο γλυπτό λείπουν το κεφάλι και τα άνω και κάτω άκρα. Έχει μέγιστο σωζόμενο ύψος 0,47 μ. και πλάτος 0,21 μ. Η μορφή παριστάνεται όρθια σε ελαφρά κίνηση βηματισμού, όπως διακρίνεται από την αντίθετη κίνηση των δύο σκελών: το δεξί λυγίζει προς τα εμπρός, ενώ το αριστερό σε μεγαλύτερη έκταση προς τα πίσω. Φορά κοντό χιτώνα και έχει λυγισμένους τους αγκώνες στο ύψος της μέσης με τους βραχίονες σε έκταση προς τα εμπρός.

Το γλυπτό μεταφέρθηκε αμέσως στο εργαστήριο συντήρησης της ΚΣΤ΄ΕΠΚΑ (Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων) σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες ασφαλούς μεταφοράς αρχαιοτήτων.