|
| | | |
Τα κορίτσια που πίνουν πολλά ποτά με ζάχαρη, αρχίζουν νωρίτερα να έχουν περίοδο
Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ
H περίοδος (εμμηνόρροια) εμφανίζεται νωρίτερα σε εκείνα τα κορίτσια που συχνά πίνουν αναψυκτικά και άλλα ποτά, τα οποία περιέχουν ζάχαρη, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Είναι η πρώτη μελέτη που κάνει αυτή τη συσχέτιση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κάριν Μίχελς, αναπληρώτρια καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Human Reproduction" (Ανθρώπινη Αναπαραγωγή), μελέτησαν 5.583 κορίτσια ηλικίας εννέα έως 14 ετών.
Η μελέτη έδειξε ότι όσα κορίτσια έπιναν πάνω από μιάμιση μερίδα σακχαρωδών ποτών, εμφάνισαν την πρώτη περίοδό τους 2,7 μήνες νωρίτερα, σε σχέση με όσα κορίτσια κατανάλωναν το πολύ δύο τέτοια ποτά μέσα στην εβδομάδα. Η πρόωρη εμφάνιση της εμμηνόρροιας είναι άσχετη με το βάρος και το ύψος των κοριτσιών.
Η εμφάνιση της περιόδου πιο νωρίς έχει συνδεθεί από προηγούμενες μελέτες με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του μαστού αργότερα στη ζωή μιας γυναίκας. Εκτιμάται ότι αν η περίοδος έλθει ένα χρόνο νωρίτερα, ο κίνδυνος καρκίνου αυξάνεται κατά 5%.
Η Κάριν Μίχελς επεσήμανε ότι ενώ τα ποτά με ζάχαρη συνήθως έχουν συσχετιστεί με τον κίνδυνο παχυσαρκίας στους εφήβους και τα παιδιά, υπάρχουν και άλλες επιπτώσεις εξαιτίας τους. Επίσης τόνισε ότι, τα τελευταία χρόνια η περίοδος εμφανίζεται όλο και πιο πρόωρα στα κορίτσια στις ανεπτυγμένες χώρες για λόγους που σε μεγάλο βαθμό είναι άγνωστοι.
Σύμφωνα με την έρευνα, η μέση ηλικία εμφάνισης της πρώτης περιόδου είναι τα 12,8 έτη για τα κορίτσια που πίνουν πολλά ποτά με ζάχαρη, έναντι των 13 ετών για όσα δεν πίνουν. Τα κορίτσια που πίνουν τα περισσότερα ποτά με ζάχαρη, έχουν κατά μέσο όρο 22% μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν για πρώτη φορά εμμηνόρροια τον αμέσως επόμενο μήνα, σε σχέση με τα κορίτσια που δεν πίνουν τέτοια ποτά.
Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει επίσης την καφεΐνη (που περιέχεται και αυτή σε ορισμένα ποτά) με πρόωρη εμφάνιση της εμμηνόρροιας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|