Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Καναδάς

Μια ειδική εκπαίδευση φοιτητριών κατά των βιασμών απέφερε καρπούς



Πανεπιστήμιο Ουίνδσορ

Ειδική εκπαίδευση για την αποφυγή των βιασμών που έλαβαν φοιτήτριες στον Καναδά απέφερε καρπούς, καθώς είχε ως αποτέλεσμα την μείωσή τους, δείχνει έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν  στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine.

Περίπου 900 πρωτοετείς φοιτήτριες τριών πανεπιστημίων μοιράστηκαν σε δύο ομάδες, η μια έλαβε μια ειδική εκπαίδευση και η άλλη ένα φυλλάδιο κατά των βιασμών.

Οι νεαρές κοπέλες της πρώτης ομάδας παρακολούθησαν τέσσερα τρίωρα σεμινάρια η καθεμία κατά τα οποία τους δόθηκαν "πληροφορίες, συμβουλές και πρακτικά παραδείγματα που μπορούν να ακολουθήσουν για να αξιολογούν τους κινδύνους, να ξεπερνούν τους ψυχολογικούς φραγμούς και να αντιδρούν λεκτικά και σωματικά".

Το πρόγραμμα αυτό (Enhanced Assess Acknowledge Act Sexual Assault Resistance Program, Πρόγραμμα Αντίστασης σε Σεξουαλικές Επιθέσεις Προηγμένη Αξιολόγηση, Γνώση, Δράση) υλοποιεί εδώ και περίπου δέκα χρόνια η Σαρλίν Σεν του Πανεπιστημίου του Ουίνδσορ, στο Οντάριο.

Έναν χρόνο μετά το τέλος της εκπαίδευσης αυτής, το ποσοστό των βιασμών μεταξύ των φοιτητριών που την είχαν παρακολουθήσει μειώθηκε κατά 46% (δηλαδή 23 έναντι 42) και οι απόπειρες βιασμού κατά 63% σε σχέση με την άλλη ομάδα που δεν είχε παρακολουθήσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Το πρόγραμμα αυτό είναι το πρώτο στην βόρεια Αμερική που είχε θετικά αποτελέσματα, σύμφωνα με την Σεν.

Οι σεξουαλικές επιθέσεις στις πανεπιστημιουπόλεις, κυρίως στις ΗΠΑ όπου έχει πληγεί σε τέσσερα χρόνια το 20 με 25% των νεαρών κοριτσιών, αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα στο οποίο απευθύνονται πολλά προγράμματα.

Η Σεν επισήμανε ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι να αποτραπεί αυτή η συμπεριφορά των ανδρών και υπογράμμισε ότι οι γυναίκες δεν θα πρέπει να αισθάνονται υπεύθυνες.

Ωστόσο η έρευνα αυτή δείχνει ότι εν αναμονή μιας αλλαγής στάσης ή προγραμμάτων για τους άνδρες, "μπορούμε να δώσουμε στις γυναίκες μια πρακτική εκπαίδευση για την αυτοάμυνά τους", σημείωσε η Σεν.

Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο περιθώριο της έρευνας αυτής χαιρετίζεται η αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το θέμα, αλλά εκφράζεται και ένα ερωτηματικό για την ευθύνη που μπορεί να βαρύνει στη συνέχεια τις νεαρές γυναίκες.

"Τί συμβαίνει όταν μια νεαρή κοπέλα που παρακολούθησε την εκπαίδευση δεν μπορεί να αποφύγει έναν βιασμό;", διερωτάται η Καθλίν Μπάζιλ, ειδική για την συμπεριφορά και τις σεξουαλικές επιθέσεις στην υπηρεσία ελέγχου των ασθενειών CDC, η οποία συστήνει συνδυασμένα προγράμματα που θα γίνονται πριν από το πανεπιστήμιο και θα απευθύνονται σε δυνάμει βιαστές και ευρύτερα στις κοινότητες που αφορά το θέμα αυτό.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία