Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη Sleeve γαστρεκτομή και για την χολοκυστίτιδα ή κοινώς την αφαίρεση πέτρας στην χολή



Αθήνα

Είναι γεγονός ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα και αυτό όπως επισημαίνεται και από ευρήματα ερευνών είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό κυρίως για τις μικρότερες ηλικίες. Η λαπαροσκοπική χειρουργική και συγκεκριμένα η Sleeve γαστρεκτομή  ή αλλιώς γαστρικό μανίκι, αποτελεί την πλέον σωτήρια επέμβαση για τις περιπτώσεις όπου ο Δείκτης Μάζας Σώματος ενός ανθρώπου ξεπερνάει το 45-50.

Ουσιαστικά με αυτή την λαπαροσκοπική μέθοδο το στομάχι μικραίνει σε μέγεθος μέχρι και 10 φορές. Αποτέλεσμα; Ο ασθενής επιτυγχάνει μεγαλύτερο κορεσμό, με μικρότερες ποσότητες φαγητού, ενώ ταυτόχρονα περιορίζεται και η αίσθηση της πείνας, καθώς το φαγητό «αναγκάζεται» να περάσει από έναν μικρότερο «σωλήνα», διαδικασία η οποία καθυστερεί την επικοινωνία μεταξύ εγκέφαλου και στομάχου, με αποτέλεσμα η απώλεια βάρους να είναι εμφανής από τις πρώτες κιόλας ημέρες του χειρουργείου, γεγονός που ικανοποιεί απόλυτα τους ασθενείς. 

Όπως επισημαίνουν εξειδικευμένοι χειρουργοί, στη Sleeve γαστρεκτομή πραγματοποιούνται μικρές τομές οι οποίες έχουν στόχο να μικρύνουν την χωρητικότητα του στομάχου και να φτάσει ως και 200ml, με την χρήση λαπαροσκοπικών εργαλείων.

Βασικά πλεονεκτήματα αυτής της επέμβασης είναι ότι:

·         Δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος.

·         Οι τομές είναι πολύ μικρές.

·         Ο ασθενής δεν αλλάζει τη διατροφή του, απλά περιορίζει τις ποσότητες.

Αναφορικά με την χολοκυστίτιδα ή αλλιώς πέτρα στην χολή είναι η πιο συνήθης πάθηση της χοληδόχου κύστης κατά την οποία το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών αναφέρει ως συμπτώματα:

 

·         Πόνο στην περιοχή της κοιλιάς.

·         Καυσαλγία.

·         Πυρετό.

Επισημαίνεται ότι τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα όταν οι ασθενείς καταναλώνουν τροφές πλούσιες σε λίπη και αν δεν ληφθούν σοβαρά υπόψιν από την πρώτη φορά, τότε μπορεί να έχουν εξαιρετικά απειλητικά αποτελέσματα για την υγεία και να εξελιχθούν μέχρι και σε παγκρεατίτιδα.

Για την αντιμετώπιση αυτής της πάθησης η τεχνολογία έχει προχωρήσει εφαρμόζοντας την λαπαροσκοπική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης, η οποία γίνεται με ολική αναισθησία, διαρκεί περίπου 1 ώρα και απαιτεί 1 ημέρα νοσηλείας. Επισημαίνεται ότι μετά την πραγματοποίηση του χειρουργείου ο ασθενής δεν βιώνει καθόλου πόνο και μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του με την πάροδο 3 ημερών.  Μάθετε περισσότερα για την επέμβαση στην ιστοσελίδα του Γενικού Χειρουργού Δρ. Γεώργιου Ηλία (www.hlias.gr).

Είναι πολύ σημαντικό, ο ενδιαφερόμενος να βρει τον κατάλληλο γενικό χειρουργό, ο οποίος με την εμπειρία του πάνω στο θέμα θα επιφέρει τα κατάλληλα αποτελέσματα στον ασθενή.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία