 |
|
|  |  |  |  Οι μοναχοί του Αγίου Όρους δείχνουν το δρόμο για τη μακροζωία
ΗΠΑ
«Εάν θέλετε να ζήσετε μία μεγάλη σε διάρκεια και υγιεινή ζωή, μπορείτε να ακολουθήσετε τους μοναχούς στο Aγιον Όρος στην Ελλάδα», τονίζει ο Εθνικός Κήρυκας της Νέας Υόρκης, με αφορμή την εκπομπή «60 λεπτά» του αμερικανικού τηλεοπτικού δελτίου «CBS», που την Κυριακή του Πάσχα παρουσίασε πολλούς από τους ορθόδοξους μοναχούς που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στο να ακολουθούν τα λόγια και τα πεπραγμένα του Χριστού.
«Οι μοναχοί έχουν ένα μόνο στόχο, κι αυτός είναι το πώς θα φτάσουν πιο κοντά στο Θεό», είπε ο πατέρας Σεραπίων στην τηλεοπτική εκπομπή.
Οι μοναχοί, πάντως, έχουν επωφεληθεί με έναν απροσδόκητο τρόπο, καθώς ζουν πολλά χρόνια, ενώ πάρα πολύ χαμηλά είναι τα επίπεδα καρκίνου και καρδιοπάθειας. Το δε αλτσχάϊμερ δεν έχει «ακουστεί» ποτέ. Μήπως πρόκειται για το καθαγιασμένο νερό;
Στην πραγματικότητα, όπως λένε οι επιστήμονες, μπορεί να είναι αυτό που τρώνε και όχι αυτό που πίνουν.
«Αυτό που φαίνεται να είναι το «κλειδί», είναι μία δίαιτα στην οποία εναλλάσσονται οι ημέρες κατάλυσης και μη του ελαιόλαδου, καθώς και πολλών φυτικών πρωτεϊνών», είχε πει στην «Ιντεπέντεντ» ο Χάρης Αηδονόπουλος, ουρολόγος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Δεν είναι μόνο αυτό που αποκαλούμε Μεσογειακή Δίαιτα, αλλά και το ότι τρώνε ακόμη με τον πατροπαράδοτο τρόπο. Τα απλά γεύματα, με κανονικά διαλείμματα, είναι πολύ σημαντικά».
Οι μοναχοί του Αγίου Όρους τρώνε δύο γεύματα την ημέρα.
«Το «πρώτο γεύμα» διαρκεί δέκα λεπτά, ενώ το δεύτερο διαρκεί κι αυτό ένα δεκάλεπτο», ανέφερε ο Σάιμον. «Δεν υπάρχει κρέας και δεν υπάρχουν συζητήσεις. Ο μόνος ήχος προέρχεται από έναν μοναχό που διαβάζει ιερά κείμενα».
Τα αποτελέσματα φαίνονται εντυπωσιακά. Από τους 1.500 μοναχούς, των οποίων μελετήθηκε η υγεία, μεταξύ 1994 και 2007, κανείς δεν είχε αναπτύξει καρκίνο του πνεύμονα ή του έντερου, ενώ μόλις 11 προσβλήθηκαν από καρκίνο του προστάτη.
Τα οφέλη που σχετίζονται με τη μεσογειακή διατροφή έχουν ήδη διαφημιστεί και δεν είναι τόσο δύσκολο να την ακολουθήσει κανείς. Πρέπει να τρώει κυρίως φρούτα και λαχανικά, να χρησιμοποιεί βότανα αντί για αλάτι, να αντικαταστήσει το κόκκινο κρέας με ψάρι και πουλερικά και να αντικαταστήσει το βούτυρο με ελαιόλαδο. Επίσης, πρέπει να πίνει και μερικά ποτηράκια κόκκινου κρασιού. Και το πιο σημαντικό είναι η άσκηση.
Οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν έχουν μαγκανοπήγαδα, όμως δεν θα τους βρει κανείς να κάθονται στον καναπέ και να βλέπουν τηλεόραση. Στην πραγματικότητα δεν έχουν καθόλου τηλεοράσεις, ή ραδιόφωνα ή εφημερίδες. Αυτό που έχουν, είναι πολύ χειρονακτική εργασία: μαζεύουν φρούτα από τους κήπους, κάνουν καθαριότητα και μεταφέρουν υλικά οικοδομής από τα βουνά με τα μουλάρια τους», καταλήγει το άρθρο του Εθνικού Κήρυκα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
